In a world where one could carry both the concepts of heaven and hell simultaneously, there was one person who did so. Toprak Yıldırım, with his hidden pains behind walls of ice, could laugh on one side while bearing the darkness of hell within him. Toprak Yıldırım was, in essence, just like any other person, even more innocent amidst the changing world order. Of course, this was before everything changed. Afterwards, he transcended the boundaries of innocence and painted himself with hatred. Ceyda Doga Akova, how strong could she remain against indifference and spontaneously unfolding events? Was she ready to destroy her whole life for her dreams? Or would she rise when she thought it was all over?

DÜŞÜNÜRSEN HATADIR (RAFLARDA) Dünyada, cennet ve cehennem kavramlarını aynı an da hangi insan taşıyabilirdi? Bir yanı gülerken, herkesten gizlediği buzdan duvarların karanlığında var olan acılar. Toprak Yıldırım, aslında herkes gibi bir insandı ve hatta değişen dünya düzenine rağmen daha da masum bir insandı. Her şey değişmeden önce elbette. Sonrasında, masumiyetin sınırlarını aştı ve kendisini nefretle boyadı. Ceyda Doğa Akova, umursamazlık ve spontane gelişen olaylara karşı ne kadar güçlü kalabilirdi? Hayalleri için bütün hayatını mahvetmeye hazır mıydı? Yoksa, bittiğini sandığında mı doğacaktı?