Bir insanı tanımak uzun yıllar alır. Yanlış tanıdığını anlamak ise bir kaç saniye. Açelya canından çok sevdiği çocuğa zevkle bakıcılık yapıyordu taki patronunun eli kanlı bir mafya olduğunu öğrenene kadar. Açelya eskisi gibi rahat olabilecek mi ? Peki yeni farkına vardığı duygularına engel olabilecek mi ? En zoru da arada bir intikam meselesi varken ayakları üstünde durabilecek mi ?

"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.

Sizce ben can sıkıntısından tam bir sinir krizi geçirmelik bir kitap yazmışmıyımdır? Yazdım... ❗(+18 - şiddet - küfür içerir) ❗ ~O anlaşmayı çoktan bozmuştu.~

-Yaş farkı içerir- Cebinden bir gerdanlık çıkardı Aldemir. Kızın gözünün önünde kaldırdı. "Al." dedi. "Yüz görümlüğü." Kız almadı. Aldemir, yatağın üstüne bıraktı. Geri çıktı, ceketini çıkarıp sandığın üstüne attı. O vakit fark etti. Yeni gelin tir tir titriyordu. "Korkma," dedi Aldemir. Perdeyi azıcık araladı, pencereden aşağı baktı. Evin önü iyiden iyiye boşalmıştı. Geri döndü, yatağa, kızın yanına oturdu. "Adın ne senin?" "Adımı bilmiyon mu?" dedi incecik, nahif bir ses. Su şırıltısı, kuş cıvıltısı, meltem sesi gibiydi. "Cık. Bilmiyom." "Attan indiren sen değil miydin? Yanımda oturan sen değil miydin? Demin alan kabul eden sen değil miydin?" "Bendim amma.." dedi Aldemir. "Adet yerini bulsun diye." Gelin derin bir nefes aldı. Aldemir, kızın işi anladığını fark etti. Amma da zeki çocuktu ha. İyi. Saf olanla uğraşamazdı Aldemir bu yaştan sonra. İşin en çok dert ettiği kısmı hallolmuş oluyordu böylece, hamdolsun. ~~~~ Aldemir'in kalbi Gülayşe'ye, Gülayşe'nin kalbi Aldemir'e düğümlüdür... Ve güzeller güzeli Gazâl, Aldemir'in eli kınalı yüreği umutlu tazecik karısıdır 🌱 Ve bir gün, bu topraklarda, bir sevda için bir destan yazılır...

"Erkek seviştikçe sever, kadın sevdikçe sevişir." +18 içeren sahneler vardır. ♤♧♤ Soğuk dudakları boynumda kavurucu izler bırakarak dudaklarıma uzandığında ayak parmak uçlarıma yükseldim. Tenimi sarıp sarmalayan heyecan vücuduma tatlı bir titreme bahşederken kalbimin ritmi hızlanmış, sanki sadece onun için atıyormuşcasına yerini belli etmeye çalışıyordu. Hızla inip kalkan göğüs kafesim ve titrek nefes alışverişim onu etkilemiş olmalıydı ki dudağının kenarı hafifçe kıvrıldı. Kendini daha da bastırırken kadınlığımın üzerinde hissettiğim sertlikle anlık nefesim kesildi. Parmak uçlarını çenemin altına koyup başımı kaldırmamı sağladı. Soğuk dudaklarını alev almış dudaklarıma değdirip fısıldadı. "Seni istiyorum..." Dudaklarını dudaklarıma bastırıp beni tamamen etkisi altına aldı. Başım dönüyordu, tutunacak yer ararken ellerim ensesinde birleşti, ayaklarımı hissetmiyordum. Çarpıcı kokusu tenime işlerken, dudaklarının tarifsiz tadı dünyanın sekizinci harikası gibiydi. Nefeslerimiz birbirine karışırken usulca geri çekildi, "...şimdi şuan benim ol."diyerek fısıldadı. Nefesi tenimi delip geçmeye yetmiş, her bir dokunuşu aklımı başımdan almıştı. Başlangıç tarihi ; 23 Aralık 2019

Ateş saçan gözleri bedenimi süzerken sinirle gözlerime kaldırdı bakışlarını . ' Ayağınıza kadar gelip seni istedik diye sakın istendiğini sanma . ' Gözlerim dolmaya başlarken korkakça nefes almaya başladım . ' Ömrünün sonuna kadar eziyet göreceğin bir adamdan ne aşk bekle ne de sevgi . Çünkü sen sırf abin ölmesin diye aldığım .. ' Duraksayıp sabır çekerken daha sinirle gözlerime döndü . ' Almak zorunda olduğum bir kızsın o kadar . '

Bir plan... Bir kaçış... Yanan dört yürek... İkisi vuslata ererken diğer ikisinin çaresizliği... Verilen karar ve değişen hayatlar... Sahi hayatımız hakkında verilen kararlar ne kadar değiştirebilir ki hayatımızı? Geri dönüşü olmayan, telafisi olmayan hatalar... Miran ve Avjin'in hikayesi bu. Bir Mardin, bir töre, bir berdel hikayesi. Aynı zamanda doğacak tutkulu bir aşkın da hikayesi. Gelin beraber bakalım bu hayata, beraber okuyalım onları. * Gergin geçen birkaç dakika sonra söze başladı Agir Ağa. "Ağalar, kızım Berfe ve Hejar oğlu Azad kaçmıştır. Sonucunu hepimiz biliriz. Ölüm. Lakin ben kızımı kaybetmeyi göze alamam. Eğer sizler de uygun görürseniz berdel isterim." dedi sakinlikle. Agir Ağa'nın dedikleri ile rahatladı Hejar Bey. Kendisine söz hakkı tanınmadan ortaya atlamadan bekledi. Diğer ağalar da "Uygundur." dediğinde tüm gözler Hejar Bey'e dönmüştü. Boğazını temizledikten sonra kendisi de "Uygundur." dedi. Kendi aralarında alınan karar ile sonucu herkes duysun diye oturan ağalardan bir tanesi yüksek sesle konuştu. "Hüküm bellidir. Berdel!" * Yayımlanma Tarihi : 30.11.2021 Final Tarihi : 03.08.2023 #1- Berdel- 05.08.2023

Yıllar önce verilen bir söz iki gencin hayatlarını nasıl değiştirir? 08.06.2018 14.04.2021

Başkomiser Kürşad Karahisarlı. O mahallenin ağabeyi, herkesin saygı duyduğu delikanlısıydı. Karahisarlı soyadıyla nam saldığı mahallesinde hayatına birden giren Özlem ile kalbinden vurulmuşa dönmesi çokta geç olmayacaktı. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

Asmin küçük yaşında annesini ve babasını kaybetmesiyle hayatındaki kötü süreç başlamış olur. Dedesi ve amcasının elinde kalan kızın hayatı burnunda gelmektedir. Genç kızın hayatı hiç de yolunda gitmediği halde bir de azad ağaya kuma verilmişti. Onu bekleyen bu cehennemde nasıl yaşayacaktı? (Diğer kuma kitapları gibi bir gidişat yoktur. Kitabıma en az 10 bölümlük bir şans verirseniz anlayacaksınız.) DRAM İÇİNDE #1 İNTİKAM İÇİNDE #1