Robotların ele geçirdiği bir dünyada kendilerini korumaya çalışan insanların bazıları maestro isimli olağanüstü müzikal varlıkların büyülerinin etkisinde kalarak özgürlük savaşı verirler.

Bazı hikayelerin daha ilk cümlesinden sonunu anlayabilirsiniz. İşte bu öyle bir hikaye ve Jeonghan'ın ilk cümlesinden her şeyi basitçe anlayabiliriz. "Tanrım, beni tüm bu acıdan kurtar."

"Peki ya sonrası? Hikâye böyle bitmiş olamaz. Kim böyle bir masalı dinlemek ister ki?" Elinde paspasla odadan çıkacakken kapıda birini görmüş gibi durdu. Yüzünün rengi saniyeler içinde attı. Nefesini tutmuştu. Kapıda kimse olmaması durumu daha karmaşık hale getiriyordu. "Hayaletlere inanır mısın?" O kesinlikle normal değildi. Gözlerini dikmiş kapıya bakıyordu. Donmuş gibiydi. Üzerine böyle saçma bir soru soruyordu. "Hayır, hiç inanmadım." Jeonghan ona baktı. Bir şey olacak gibi sabırsızca ve korkuyla yerinde titriyordu. Sanki önünde ona son sürat gelen bir araba vardı. Sağ gözünden bir damla düştüğünde Seungcheol gerçekten ne olduğunu anlayamıyordu. "Ben inanırım."

"gözlerin her deniz gibi ağladığında, gözyaşlarını kurutmak için kıyıda seni bekleyen kum taneleri olacağım." • jeongcheol • texting + düzyazı • yetişkin içerik

{TAMAMLANDI} İçinde bir anda yanmaya başlayan arzuya engel olamadı, onu söndürmek gibi bir niyeti de yoktu. Şu anda ta en derininde hissetmiş olduğu bu duyguya aşina değildi. Ne karısı ne de sarayın geri kalan cariyeleri onu bu kadar cezbetmemişti. Bir erkeğe ilk görüşte bu denli bir şehvet beslemesi normal miydi? Gördüğü güzelliğin bir ölçütü olan varlığın gözlerini ondan ayırdığı anda yok olacağından korktu. Göğsü inip kalkarken göz bebekleri genişledi. Kusursuz olan varlığa verilen ismi merak etti, ona dair her şeyi öğrenmek istedi. 26 yaşındaydı, 16 değil ancak şu an kanı delicesine hızlı kaynıyordu. Hiç böyle hissetmemişti, adeta tenini kavuran hisle boğazının kuruduğunu hissetti, ne kadar yutkunsa bile geçmedi. Kurumuş dudaklarını ıslatırken Seokmin'e çevirdi bakışlarını. "Adı ne?" Seungcheol, Seokmin'e dönerken sesindeki coşkuyu bastırmak için büyük bir çaba gösterdi. Sakin bir şekilde çıkan sesiyle hafifçe nefes aldı. Gözleri bir Seokmin bir de göldeki meleğin arasında gidip gelirken alt dudağını kemirdi. Seokmin, efendisinin bir az evvel baktığı yöne baktığında gördüğü kişiyle kaşları çatıldı. Onu tanıyordu. Efendisinin neden birdenbire ona göldeki kişiyi sorguladığını anlam verememişti. Efendisi normalde meraklı bir insan değildi, yavaşça kıstığı gözlerini ihtiyatla veliaht prense geri çevirdi. "Jeonghan," dedi yavaşça. "Yoon Jeonghan." Seungcheol'ün yüzü aydınlanırken hafifçe güldü ve yavaşça, kısık bir sesle tekrarladı. "Jeonghan."

"sana artık adınla seslenmek istemiyorum." 18.02.21

Choi Seungcheol. Azılı bir seri katil. Gündüz sıradan bir paparazzi, geceleri ise bir katil. Öldürdüğü bedenlerin hiçbirinin tek bir kalıntısı bile yeryüzünde değildi. Peki ya ne yapıyordu onlara ya da neden yapıyordu bunu? Para için mi? Hiç sanmam. Sadece dünyayı temizliyor.

Uzun zamandır mafya liderinin elinde esaret yaşayan Jeonghan kaçma girişimlerinin birinde eski istihbarat ajanı Seungcheol ile karşılaşır.