'bir tek seni sevdim, gerisi yalan...' Ali ve Yavuz çocukluk arkadaşıydı. Düşman olmuşlardı.

Populer Roman Kategorisinde 1. Sırada ❤ Genco Uluhan, doğduğu günden beri atalarından kalan gücü temsil etmek için eğitilse de hayalleri farklıydı. Amerika'da Mücevher Tasarımı bölümünü bitirip, İstanbul'a döndüğünde kurduğu Uluhan Golden'ı zirveye taşıdı. Özenle kurduğu hayatında her şey istediği gibiydi. Defileleri heyecanla takip ediliyor, tasarımları hızla tükeniyordu. Kariyerinde güçlü adımlarla ilerlerken, yanında yer alan sevgilisiyle hayallerinin ötesinde bir hayata sahipti. Lakin hayatı hiç ummadığı bir anda kördüğüm olacaktı. Babasının ani ölümüyle doğduğu topraklara geri döndüğünde, kaderi kara bir peçe ardına gizlenen güzel gözlü bir kızla yazılıydı. "Onu bu mahkum hayatından kurtarırken, kendi hayatımı zindanlara atıyordum." Bir yanda aşkına hayran olacağınız bir adam, diğer yanda doğduğu günden itibaren günahı olmayan bir hatanın bedelini ödemek için tutsak edilen güzeller güzeli bir kadın... Mazide yaşanan bir günahın bedelini masum ve tutku dolu bir aşk ödeyecekti... ''Aşk iki kişi arasında yaşanmalı... İki ten, iki kalp, iki ruh...'' Yedi Aşiret Serisi'nin ikinci kitabı, Genco Uluhan'ın hikayesidir. Mazi Sonsuza Kadar kitabım Mazi 1'in devamıdır. Her iki kitabımı da bu başlık altında okuyabilirsiniz. © Tüm hakları şahsıma aittir. İznim dahilinde olmaksızın alıntı yapılamaz. Kurgunun kullanılması, hikayenin iznim dışında ticari amaçla kullanılması, çoğaltılması yasaktır.Böyle bir durumla karşılaşılırsa yasal işlemler başlatılacaktır.

Bebeği lösemi olan Arslan ile kardeşinin beyninde tümör olan Ayşegül, çaresizlik dolu bir dönemde kaderin ağlarını örmesiyle karşılaşır. Onların çaresizlikten başlayan zoraki evlilikleri, acaba güçlü bir aşka yuva olabilecek miydi? "Sakin misin?" diye sorduğunda, iyice yaklaştı. "Sakinim." Onun sözlerinden cesaret alarak, dudaklarıyla dudaklarına dokundu ama ansızın yüzüne yediği tokatla, şaşkına döndü. Ayşegül'ün tedirgin bakan ela gözleri, kırpışan kirpiklerinin altında fazlasıyla masum duruyordu. "Özür dilerim." "Önemli değil... Şimdi ben seni tekrar öpeceğim ve sen bana tokat atmayacaksın." "Sen öpeceksin, ben tokat atmayacağım." "Aynen öyle..." "Tamam." "Öpüyorum." "Öp..." "Tokat yok?" "Tokat yok." Arslan, dudaklarını hafifçe onun dudaklarına değdirdiğinde, Ayşegül istemsizce geri çekildi. Onun gerilemesiyle, Arslan ona doğru yaklaştı. "Kaçarsan olmaz." "Kaçmamam lazım, evet!" "Ayşegül, sakin kal..." "Sakinim. Gayet sakinim!" Karısının titreyen ellerini tuttu ve dudaklarına götürüp öptü. Onu yatıştıracak başka bir çare bulamamıştı. Onun derin bir şekilde nefes almasıyla, rahatlamaya çalıştığını gördü ve tekrar denedi. Dudaklarını onun dudaklarına yakınlaştırdı ve ansızın Ayşegül'ün onu öpmesiyle şaşkınlığa uğradı. Geri çekilen Ayşegül, telaşla söylendi. "Çok pardon! Sen öpecektin, ben tokat atmayacaktım! Ben yanlışlıkla öptüm!" Arslan, kıza şaşkınca baktı. Bu kız gerçek miydi? "Biz öpüşmeye bu kadar zaman harcadıysak, gerisi..." diyen Arslan, geri çekilip önüne döndü. Ne yapsaydılar acaba? Sakin yaklaşınca, becerememişlerdi. Bir anda mı olsaydı? Bir de onu denemek isteyerek tekrar karısına döndü ve ansızın dudaklarına yapıştı. Uzun öpücüğü, nefes almak adına sonlandığında, tekrar yanağına yediği tokatla şaşkınlığa uğradı. "Ayşegül, tokat yok demi

"Seviyor musun onu?"dedim titreyen sesimle. Gözlerini acı çekiyormuş gibi kapattı. Elimi ittirdi. Elimi yanağına koydum. "Yapma..."diye fısıldadı fakat yanağını avcuma yasladı. Gözlerim sulanmıştı. Onu o kadar çok özlemiştim ki... "Seni çok seviyorum Saruhan..."diye fısıldadım dudaklarına doğru. "Sus..."dedi tekrardan acı çekiyormuş gibi. Sonra ansızın oldu. Bir anda eğildi ve dudaklarını dudaklarıma bastırdı. İki elini de belime koydu ve beni sertçe kendine çekti. Öpüşü o kadar istekli ve tutkuluydu ki...Nefes nefese kalsakta kopamadık birbirimizden. Kaç dakika o ağacın altında öpüştük bilmiyorum ama dudaklarım zonklamaya başlamıştı. Sanki günlerdir sussuz kalmış suya kavuşan çölde ki bedeviler gibiydik... Nefes nefese geri çekildim.Arkamı döndüm ve koşarak uzaklaştım. Ellerim dudaklarıma giderken yüzümde tuhaf bir tebessüm oluştu. Son anımsadığımda Saruhan'ın bana eskiden baktığı gibi bakmasıydı. Aşkla. ***