Fanfiction do Kamieni na Szaniec. Kanon ucieka gdzieś w lesie. Chyba. Czasami tracimy kogoś, kto był dla nas całym światem. Tadeusz Zawadzki trzydziestego marca czterdziestego trzeciego roku stracił kogoś o wiele ważniejszego niż tylko przyjaciela. Krótka opowieść z trzema rozdziałami, opisująca przeżycia Zośki po śmierci Rudego. OPOWIADANIE MOŻNA INTERPRETOWAĆ DOWOLNIE! NIEKONIECZNIE JAKO OPOWIADANIE O HOMO. Za śliczną okładkę dziękuję Liwka00! :D

-Czy ty ze mną flirtujesz? -Od jakichś dwóch miesięcy, ale dzięki że zauważyłaś.

,,-Zranił Cię ktoś? -Tak... -Zabiję go. -Zabijesz siebie...?" Ona - dziewczyna z problemami, zamknięta w sobie, samotniczka. On - pomocny, przystojny, uparty. Omijając się na szkolnych korytarzach, nie wiedzieli jeszcze, że los ich połączy. ,,-Pokaż mi blizny. -Czemu? -Chcę zobaczyć ile razy mnie potrzebowałaś, a mnie nie było" #Opowiadanie o śmierci, smutku, utracie, cięciu się, nieudanej miłości. Okładkę wykonała: xxkolorowaxx Dziękuję ;*

Po nie udanej próbie samobójczej Chloe ląduje w szpitalu psychiatrycznym. Chłopak o imieniu Leondre postanawia jej pomóc nie wiele mówiąc o sobie. W końcu Chloe wychodzi ze szpitala po czym zamieszkuje wraz z Leo. W między czasie dziewczyna dowiaduje się wielu rzeczy o przyjacielu. Co się stanie kiedy Chloe uwolni się od Leondre? Kiedy zacznie żyć sama, bez jego pomocy? Czy na pozór zwykła przyjaźń zmieni się w coś innego? -Leo, po co mnie ratowałeś? Przecież nie chciałam żyć-rzekłam nie patrząc mu w oczy. Jego wzrok tak bardzo mnie onieśmielał. -Po to byś żyła dla mnie, księżniczko. /poprawiam 11.03.16 ~ #48 in Fanfiction

„Myślę, że najgorszą częścią tego wszystkiego nie było to, że straciłam jego. Było nią to, że straciłam siebie." written by xcallmesunny, 2017/2018 (obecnie poprawiane)