Bir defter... Beş arkadaş gittikleri dağ evinde buldukları gizemli deftere bir hikaye yazarlar. Bir süre sonra yazılanların gerçekleştiğinden şüphe etselerde buna ihtimal vermek istemezler. Kader çoktan yazılmıştır. Ve o hikayede bir katil vardır... Ne gittikleri dağ evi, ne orada buldukları, ne de yaşadıkları şeyler tesadüftür. O gecenin sabahında bir kişi kehanete kurban olacak ve İnsanoğlu'nun günahlarından beslenen diğer evrende bulacaktır kendini. Buradan kurtulması için o defterdeki tek şeyi değiştirmesi gerektir: Olmaması gereken bir şeyi... ~~~ Sırtım aniden sert ağacın gövdesine çarptığında yaşadıklarımın hâlâ kâbus olmasını diliyordum. Bu kadarı çok fazlaydı. Çenemi kavrayan parmaklarına karşılık altta kalmamaya çalışarak elimi gırtlağına sarmıştım. "Nesin sen?" Yüzümün her karışını inceleyen kara gözlerinde ölümü görebiliyordum. Her an başımı gövdemden ayırmak için tetikte gibiydi. Sorduğu saçmalığa gülmeye yeltensem de bu pek mümkün olmadı. "Ne gibi görünüyorum?" Soğuk suretindeki ifade daha ürkütücü bir hâl aldı. Dudakları ölümün tehlikeli sularından baş gösterircesine yukarı kıvrıldı. "İnsan olmadığın kesin." Parmakları boğazımı kavrarken yutkunmaya çalıştım. Ben bu değildim. Bu kadar aciz hissedemezdim. "Arafa merhaba de, kaçak."

Kaderin cilvesi kayıp ruhları bir araya getirmeyi severdi. Her şey geçmişinde başarısız bir denek olan Almira'nın, en yakın arkadaşı Malia'nın ölümünün ardından ondan kalan tek emanete bakmak için Amerika'ya gelmesiyle başlar. Babasının eski ortaklarından Turhan Kaymaz'ın oğlu Çağlar Utku Kaymaz da arkadaşı Malia'nın ölürken ondan tek isteğini yerine getirmek için oradadır. Yakın zamanda eşini kanser dolayısıyla kaybeden Çağlar, kendini Malia'nın emanetine, oğlu Poyraz'a adar. Poyraz henüz iki aylıkken aralarına katılan Almira; başta yabancı olduğu bu hayata adapte olma konusunda zorlansa da hayat, Almira'dan alacakları için hazırlanıyorken aynı zamanda da verecekleri için de uygun zamanı kolluyordur. Hayatına ansızın giren genç kıza alışma konusunda çekinceleri olan Çağlar için ise kaderin yepyeni planları vardır. "Geçmişinde ne olduğunun bir önemi yok Almira, bu hayatın bana çok fazla can borcu var. Şimdi artık ödeme vakti geldi, seni de kaybetmeyeceğim."

İnsanlık bir kez daha kendi sonunun eşiğine geldiğinde, Üç büyücü, üç büyük Tanrıça'ya güç için yalvardı. Selene gecenin derinliklerinden suikastçilerin doğuşuna güç verdi, Gölgelerin içinde sessizce süzülen ölümün kollarını açtı. Hekate kırmızının kudretini vampirlere bahşetti, Keskin gözlerin ve kanın karanlık sırlarını onlara sundu. Artemis doğanın özünü şekil değiştirenlere aktardı, Ormanın kalbinde doğanın gücünü kontrol eden varlıklar yükseldi. Ben Karina Visroh. Tek hedefim var, Soyluların en güçlü varisi Valerian Nigmora'yı yenmek Ve bu diyarın komutanı olmak. Gücün, ihanetin ve kaderin kesiştiği bu dünyada Karanlıkla aydınlık arasındaki ince çizgide, Benim destanım yazılacak.

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

Kanın, onurun kaderin hüküm sürdüğü bir coğrafyada... Bazen kader, en büyük düşmanını en büyük sınavın yapar. Elif Şinda, aşiretin en asi kızıydı. Boyun eğmeyi bilmez, kaderi başkalarının yazmasına izin vermezdi. Ancak bir gecede, divanın kararıyla hayatı değişti. Berdel, abisinin yaptığı bir hata, onu düşman aşiretin genç ağasıyla evlenmeye mahkum etti. Azem Şiwan Karakum. Sert, otoriter ve acımasız bir adam Elif'in nefret etmesi gereken kişi. Ama nefret ve tutku bazen aynı dili konuşur. İkisi de güçlü, ikisi de inatçı. Bu evlilik onlar için bir savaş alanına dönüşürken, tutku ve çatışma arasındaki ince çizgide tehlikeli bir oyun başlar. Azem, Elif'i kontrol etmeye çalıştıkça, Elif onun kurallarını yerle bir etmeye yemin eder. Ama bazı savaşlar kaybedilmek içindir. Bu evlilik bir esaret mi olacak, yoksa yeni bir başlangıç mı? Aşiret kurallarına boyun eğmeyen bir kadın ve onu dizginlemeye çalışan bir adamın, nefretle başlayan ve ateşle sınanan hikayesi. Onlar düşmandı. Ama kader, en büyük düşmanını bazen en büyük sınavın yapardı. --- Uyarı: Bu kitap +18 içerikler barındırmaktadır. Şiddet, cinsellik, ağır dil ve psikolojik gerilim unsurları içerebilir. Yalnızca yetişkin okurlar için uygundur. Karakterler ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Herhangi bir kişi, kurum ya da toplulukla benzerlikler rastlantısaldır. Bu eser kurgusal bir çalışmadır ve Kürt kültürünü edebi bir perspektifle işlemek iyitedir. Hiçbir şekilde nefret, ayrımcılık ya da provokasyon amacı taşımaz. Burada edebiyat ve kültür çeşitliliği için bir alan açıyorum. Her türlü ırkçı, ayrımcı, aşağılayıcı veya küfürlü yorum kesinlikle silinecektir ve gerekli platform bildirimleri yapılacaktır. Farklılıklarımız zenginliğimizdir. Saygı bekliyor, saygı gösteriyorum.

❝Hiçbir silah sana elinde patlamayacağının garantisini vermez.❞ ASLANLAR SERİSİ, KONRULUN KAFESİ ve DUZAH kitaplarından oluşan bir seridir. Hangi kitaptan başlarsanız başlayın illa ki spoi yiyeceksinizdir. İstediğiniz kitaptan başlayabilirsiniz.

Son yirmi yedi saniye. Zaman gelmişti, kulaklıktaki ses son kez konuşacaktı. "Sonuna geldik, küçük hanım," Alacağı canları düşündükce duyduğu memnuniyet, gözlerini daha da büyütüyor, gülüşü dudaklarını aşmaya çalışıyordu. "Cana can!" Sesi sert, ancak bir o kadar da memnundu. "Kadına kadın!" Keskin nişancının parmağı yavaşça tetiğe baskı yapmaya başladı. "Kıza kız, Anıl!" Beş saniye... "İşini bitir!" "Onun gözleri, özgürlük bulduğum gökyüzü değil, boğulacağım denizdi. Ama artık boğulmaktan korkmuyordum, çünkü ben de onun yanmaktan korktuğu ateşe dönüşmüştüm." Bu kitapta bahsedilen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür; her ayrıntısı, sadece kurgusal bir dünya oluşturma amacını taşımaktadır.

"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

Merak; İnsanı bazen güzel yerlere, bazen ise kötü yollara sürükleyendir. Derininde ne olduğunu bilmediğin bir kuyuya girdiğin an artık karanlığa gömülecektin. Yaşamı en çok merak eden çocuklardı ve çocuk olamayacak kadar içi karanlık kadın merakıyla bir yaşam değiştirmişti farkında olmadan. Bir satranç tahtasına oturmuş ve intikam ateşini yakanlar arasından kurtulabilecek miydi peki o kadın? İşte başlıyoruz. "O sesini alçalt ve kiminle konuştuğuna dikkat et yoksa sana yapabileceklerimi aklından bile geçiremezsin." dedi tehditkar bir ifadeyle. "İster alçaltarak konuşurum, istersem yüksek karışma bana! Kimsen kimsin banane umurumdada değil." diyerek kapıya yöneldim. İki adım atar atmaz durdum, beni durduran şey; arkamdan elbisemin ipini kendine çekince sırtımın adeta ona yaslanmasıydı. Gittikçe bana yaklaşan nefesiyle dişlerimi sıkarken kulağıma yaklaştı. "Bu kadar cesur olmak bazen insanı yanıltır küçük hanım, gözüm üzerinde." | Yetişkin içeriktir. Başlamadan önce bunu göz önünde bulundurun lütfen. | •• Kitabın tüm hakları şahsıma aittir. Çalınması veya kopyalanması durumunda yasal işlemler başlatılacaktır. •• 10 Mart 2023 | Yayınlanma tarihi.