••Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK

Annesini ve kız kardeşini kaybeden Prenses Euria Vaseva, onların intikamını almak için yıllarca kendini eğitmiş, ve Ocreya Krallığının en ünlü suikastçisi olan Gümüş Firari kimliğine bürünmüştür. Hedefine çok yaklaştığı sırada babası, Ocreya Kralı, Gümüş Firari denen suikastçının yakalanmasını emreder ve Euria kendini son derece zor bir durumun içerisinde bulur. Bir seçim yapması gerekiyordur. Suikastçı kimliğini terk edip tahta geçecektir ya da intikamın peşinde tacını devredecektir.

24 Krallıktan gelen genç prens ve prensesler için kurulmuş bir Kraliyet Okulu. Ancak acımasız bir suikastçı kendini soyluları teker teker öldürmeye adamıştır. Kaçış yok. Teslim olmak yok. Oyuna hazır mısınız?

⚠️KİTAP DÜZENLENMEKTEDİR ŞUAN MEVCUT OLAN ESKI YAZIMDIR HIKAYE EN BAŞTAN YAZILMAKTA OLUP BİRÇOK ŞEY DEĞİŞECEKTİR BİLGİNİZE

Bir kadın çocukken canı yakıklan duygusuz bir kadın peki bu kişi asker olup can yakarsa nolur o kişi dağlarda adı duyulduğunda teröristlerin kaçacak delik aramasını sağlayacak biri ve dağlarda efsane halinde. bakalım hayatına giren kişiler onun duygularını ortaya çıkarabilecekmi

❝ Yıllar önce şehitlikte son kez karşılaşan Afra ve Yiğit. Yıllar sonra askeriye koridorunda tekrardan karşılaştı.❞ ❦ Göz gözeydik. İki çift mavi göz. Gece ve gündüz gibi birleşmişti. YAZIM TARİHİ / 31.12.2022 /

"Neden kaçmak istiyorsun Tunga'dan? O adam senin görevin ve ben senin ilk defa görevinden kaçmak istediğini görüyorum Yüzbaşı." dedi merak dolu bir sesle. Hiçbir şey söylemeden önümde duran uçsuz bucaksız, zifiri karanlık ormana baktım. Zaten ne söyleyebilirdim ki? "Aşkına karşılık vermez diye mi korkuyorsun?" dediğin de bakışlarım hızla Bahtiyar'a döndü. Gözlerinde herhangi bir alay ya da kınama yoktu. Hatta beni anlıyormuş gibi bakıyordu. "Bu yüzden mi kaçıp gitmek istiyorsun buradan, karşılıksız aşkın ızdırabını yaşamamak için mi?" Gözlerim öyle bir yanıyordu ki, biraz daha devam ederse ağlayacaktım. Bakışlarımı ondan çekmeden fısıldayarak konuştum. "Hayır, aksine aşkıma sevda ile karşılık verir diye korkuyorum." Bu gerçeği o kadar alçak sesle söylemiştim ki, kendi sesimi zar zor ayırt edebilmiştim. Asla inkâr edemeyeceğim bu gerçeği kendimden dahi sakınmak istedim, ben dahil kimse duymasın istedim. Çünkü bizden olmazdı, olmamalıydı. Ben vatanına aşık bir kadındım. O ise vatanına ihanet eden bir adam. Bizim bir yolumuz olamazdı, olmamalıydı ve olmayacaktı da. 𝙱𝚞 𝚑𝚒𝚔𝚊̂𝚢𝚎 𝚟𝚊𝚝𝚊𝚗ｪ𝚗𝚊 𝚊𝚜̧ｪ𝚔 𝚋𝚒𝚛 𝚔𝚊𝚍ｪ𝚗 𝚟𝚎 𝚟𝚊𝚝𝚊𝚗ｪ𝚗𝚊 𝚒𝚑𝚊𝚗𝚎𝚝 𝚎𝚝𝚖𝚎𝚔𝚕𝚎 𝚜𝚞𝚌̧𝚕𝚊𝚗𝚊𝚗 𝚋𝚒𝚛 𝚊𝚍𝚊𝚖ｪ𝚗 𝚑𝚒𝚔𝚊̂𝚢𝚎𝚜𝚒 𓂀

"Karanlıkta kalınca gözlerini sımsıkı yumardı çünkü kendi yarattığı karanlık, maruz kaldığı karanlıktan daha vicdanlı gelirdi." 21 Ağustos 2005. Saat 02.53 Sadece eğlenmek için beş arkadaş yola çıktılar. Fakat gecenin sonunda eve dört kişi döndüler. 17 Ağustos 2016 Sır perdesi yeterince kapalı kaldı. Birinin onu aralaması gerek.

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.