(+18) Yetişkin içerik, şiddet öğeleri, istismar ve küfür içermektedir. Yaş farkı vardır. Yaşım 17, bu yaştaki normal bir insanın korkusu nedir? Okuyacağı okul? Gireceği sınav? Olabilir. Ama benim korkum bunlardan biri değil. Eğer bu topraklardaysanız, en çok çocukken kapının şiddetle açılmasından korkarsınız. En çok çocukken eve yabancı misafirlerin gelmesinen, o misafirlerin kahve istemezsinden korkarsınız. Yaşım henüz 17, o kapı açıldı. Abimi, canımın canını elinde bir kızla içeri itiverdiler. Arkasında buranın en büyük aşiretlerinden birinin ağası Ata Ağa, yanında iki oğlu. Sayıklanan tek kelime "Berdel." Berdel, yani 17 yaşındaki bir çocuğun ölüm emri. ••• "Seni o konakta gördüğümde aylardan eylüldü, hazandı. Şimdi bana geliyorsun aylardan ekim; yine hazan. Sen benim hazanımsın. Sen benim, son baharımsın. Senden öteye ne yol var ne toprak. Sonumsun. Baharımsın. ••• Merhaba, hikayeye başlamadan önce kısa bir uyarı. Bu hikayede tek ana karakter başrol kızdır, diğerlerine çok bağlanmayın, neticede hikayede her şey olabilir. Ayrıca yorumlarda çok fazla spoiler var. Dikkat etmenizi öneririm. Masumiyet'in tüm hakları saklıdır.

Çıkar ilişkisine dayalı bir anlaşma. Dışarıdaki gözler için büyük bir aşk, gerçek yüzüyle tartışma dolu bir sözleşme. Başlangıç: 3 Ocak 2023 Bitiş: 27 Ocak 2023

Onların hikayesi, tutkudan doğan bir vahşetti. Onların hikayesi olanaksızdı. Onların hikayesi imkânsızın üzerine kurulmuş bir piyesten ibaretti. Onların hikayesi olmayandı. Bu hikayede ne aşk normaldi ne de saygı. Bu hikayede ne onlar normaldi ne de aileleri. Bu hikaye; alabora olmuş bir geminin, yeniden inşası üzerine kurulmuş bir serzenişti. ♧◇♧◇♧

Kökeni hükümdarlara dayanan asil bir kan ve ona sonsuz bir sadâkatla bağlanmış sayısını bilmediğim kadar insan. Şeytani zekası ve büyüleyici güzelliği ile ulaşılmaz bir adam. Narsist bir umursamazlıkla kadere bile meydan okuyor. Çünkü o kadere bile meydan okuyacak kadar ipleri eline almak istiyor. Çünkü o kaderi bile karşısında diz çöktürecek kadar güçlü olduğunu göstermek istiyor. Çünkü o kendinden öncekilere benzemiyor tıpkı ondan sonra geleceklere de benzemeyeceği gibi. Çünkü o 'farklı', 'fazla'. Çünkü o daha önce hiç kimsenin sahip olmadığı her şeye sahip ve 'asıl gücün' ne olduğunu çok iyi biliyor. Çünkü ona hiçbir şey yetmez, ona her şeye hükmetmek bile yetmez.

"Soyun!" dedi ve dudaklarındaki o histerik, şeytani gülümseme yeniden kendisini gösterdi. "Bunu yapamam." dedim korku, bedenime hükmetmeye yüz tutmuşken. Umursamadı. Bakışları, bir psikopat kadar anlamlı, bir deli kadarsa ardı görülemez şekilde parıldıyordu. "Sana yapabilir misin diye sormuyorum. Kıyafetlerini çıkar ve buraya gel. " Bir psikopatla nasıl başa çıkacağınızı bilirdiniz. Ardında yapacağı hamleler, kafasındaki kurduğu dünyadan nefes alırdı. Ama o, ardı arkası kesilmeyen bir dehşetin yüzüydü ve bunun farkındaydı. Çünkü tam olarak bu olmak istiyordu. O psikopatla taçlandırılamayacak kadar deliydi. Ve istediklerini yapmazsam, zelzelesi dünyama kıyameti yaşatmaya ant içmişti. Onu tanımak, sokakta yaşayan bir adamı yaşamak kadar korkutucuydu. Onu hatırlamak, damarlarımda dolanan kanı donduracak kadar soğuktu. Onu yaşamak, gökyüzü gibiydi. Günün her saatinde, değişebilecek milyonlarca mucizeyi ellerine verecek kadar kudretli ve ulaşması imkânsız olandı. Onu bilmek ise imkânsızdı. Çünkü o var olanı, var olmayanlarla süsleyecek tek insandı. O, Bir deliydi.

"Bir dal sigara kadar ömrün var." dedi alaycı gözleriyle bana bakarken. "Ama öldürmeden süründürecek kadar etkim olduğunu kabul ediyorsun." dedim elimde tuttuğum bıçağı bilemeye devam ederken. "Sorun da bu ya..." dedi alaycılığının yanında düşünceli bir şekilde. "Senden kurtulmam gerek ve sen kendinden vazgeçmiyorsun." dediğinde adımlarının sesini duymayı bırakmıştım ve enseme vurmaya başlayan sıcacık nefesini hissedebiliyordum. "Ama bana ihtiyacın var." dedim ve bıçağı yavaşça tehdit oluşturmadığımı göstermek için masanın üzerine bıraktım. O da omuzuma dökülen saçlarını iri parmaklarıyla diğer omuzuma alıp boynuma, aklımı başımdan alan minik bir öpücük kondurdu. "Sensiz de yaparım. Unuttun mu, ben mafya babasıyım." Titreyen dudaklarımda belli belirsiz bir gülümseme belirdi. "Senin de unuttuğun bir şey var..." dedim ve gözlerim bıçağın üzerindeyken konuşmaya devam ettim. "Beni sen değil, seni ben seçtim." dediğimde otoritesine karşın hoşnutsuz mırıltısını hemen arkamdan duyabiliyordum. Ve bir anda saçlarımı okşayan elleri sıkılaşıp ensemden beni tuttuğu gibi önümdeki masaya canımı acıtacak kadar sert bir şekilde yüzümü bastırdı. Daha nefes bile alamadan eline az önce bilediğim bıçağı aldığını gördüğümde her şey için çok geçti. Her sinirlendiğinde bana yaptığı gibi vücudumda, hatırlamam için bir iz daha bırakmak adına bıçağın ucunu kulağımın hemen arkasına sabitledi. Yavaşça bastırdı ve ben etimin kesildiğini büyük bir acıyla fark ettim.

Gözlüğümün yanına gidip yere çöktüm ve onu aldım. Bu seferki kaliteli olduğu için çerçevesine bir şey olmamıştı ama camı için aynısını söylemezdim. "Sen," diye bir ses duyunca kafamı kaldırıp Yekta hocaya baktım. Az önce yaşananları algılamaya çalışıyordu. "Gözlüğün kırılınca sinir krizi mi geçirdin bana mı öyle geliyor?" Buruk bir ifadeyle gözlüğümü inceledim. "Sevişirken onu takmamı seviyorsunuz hocam." ... Genofobi: Cinsellikten korkmak Başlangıç Tarihi: 3.03.23 Bitiş: 21.03.23