"Sessizliğin bu kadar gürültülü olacağını senden önce bilmezdim." (Kitap yetişkin içeriklidir.) 02.12.21

İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu. Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. O dolgun dudakları loş ışıkta bile âdeta bir güneş gibi parlıyordu. Ona baktıkça bedenimdeki yangın beni iyice sardı ve içimden geçenleri yakarırcasına söyledim: "Yakıyorsun, Zeynep! Alev alev, cayır cayır yakıyorsun!" & Kokusunda can bulduğum, sen benim uçurumum olacaksın... Yayınlanma tarihi: 17 Aralık 2017

Hayaller Zümrüdü Anka kuşunun rengarenk tüyler ile bezeli kuyruğuna tutunup, Kaf Dağı ardına uçmak gibiydi bazen. Benimde hayallerim vardı, en toz pembesinden... Anaokulu öğretmeni olmak istemiştim ben hep. Onlarca çocuğun annesinden sonra annesi olmak, onların yüzlerindeki tebessümlerine sebep olmak istemiştim. Derler ki, kul yazar, kader gülermiş... Onlarca çocuğa anne olmak isterken, bir çocuğun annesi oluvermiştim ansızın... Âh... Bir de O vardı elbette... On beşinci yaşımın yürek sızısı... Ben ömrümün her deminde ona mısra mısra hecelerken sevdamı, bir gün karşıma çıkacağını nereden bilebilirdim? Şimdi üzerimde gönlümün tek sahibi olan adama giydiğim gelinlik, kucağımda ise emanetim, kızım, Zeynep'im vardı... Ben Nevâl ... Zeynep'in annesi.. Bâyezid Çalaphan'ın karısıydım artık... Nevâl & Bâyezid ❤️ Müsemma severleri mutlaka bekleriz ❤️ ✨ Muâşaka Serisi 4. Kitap ✨

Hamza Mahir GÜMÜŞPALA Tanıdığınızı söyleyemem, henüz.

Ansızın anne olmak zorunda kalmış genç bir kız.. Aile kavramı eksik olan birisi ne kadar anne olabilir, doğurmadığı bir çocuğa annelik yapabilir mi? 'Zeynep, daha önce anne olmanın hayalini birçok kez kurmuştu ama bu kadar erken olacağını hiç tahmin etmemişti.' Olabilir ki siz, bir şeyden hoşlanmazsınız; oysa ki o sizin için bir hayırdır. Yine olabilir ki, siz bir şeyi seversiniz, oysaki o sizin için bir kötülüktür. Allah bilir, siz bilmezsiniz. (Bakara Sûresi 216. Ayet) ___Kesit___ "Ceylin kızım, Ömer'i kızlara ver de sen bize birer kahve yapıver." "Olur, Melek teyze." Melek teyze geldiğimiz gün yaptığım kahveye bayıldığı için kahveyi sürekli bana yaptırıyordu. Ömer Asaf'ı Ahsen'e verdim. "Ben olur dedim ama içerde kaç kişi var?" Ahsen kafadan hesap yaptığını belirten bir kaç hareket yaptı. "Yaklaşık olarak 10 kişiyiz." "O ne demek Ahsen?" "Ecrin kuzumla Ömer aslanımı bir kişi saydım. Sonra bir kişi bile etmedikleri düşündüm." Ben göz devirirken Sibel "Haklı" dedi. ~Birkaç saat sonra~ "Ayşe Hanım, oğluyla konuşmuş. Sadece baba olma koşuluyla kabul etmiş oğlu. Bir de galiba oğlu senin de sadece anne olman şartla kabul ettiğini bilerek kabul etmiş. Senin haberin olmadığı bilmiyormuş yani." "Sadece anne ha." Sesim fısıltı gibi çıkmıştı. Gerçek bir evlilik olmayacak yani. Düşündüm. Belki de böylesi daha iyiydi. #8 anne 10.02.2022 #1 islam 29.03.2021 #3 bebek 11.03.2021 #1 sabır 05.04.2021 #1 hayır 01.03.2021 #3 baba 01.04.2021 #1 şükür 11.03.2021 #4 spiritüel 05.04.2021 #1 saygı 20.08.2021 #2 iman 19.02.2021

"Mirza saçmalıyosun! Duyuyo musun beni?! Aç şu kapıyı! Aç dedim! Mirza! Sana diyorum! Aç şu kapıyı!" Bir yandan boğazım yırtılırcasına bağırıyor, bir yandan da kapıyı yumrukluyordum. Kapının iki yanında olan cama geçip ona baktım. Sanki ben burda çıldırmamışım gibi elindeki telefona bakıyordu. Önündeki korumalar emrini bekler vaziyette elleri önünde kafaları eğik duruyorlardı. Nihayet telefonunu cebine attı ve tekrar cama vurdum. Kafasını çevirip bana boş gözleriyle bakmaya başladı. "Evden dışarı çıkmayacak. Ölse dahi bu kapı dışarı açılmayacak. Duydunuz mu?" Gözlerini benden ayırmadan konuşmaya devam ederken çaresizce çırpınmaya başlamıştım. Klişe sevenleri şöyle alalım, buyrun efendim...

Benim adaletimin terazisi vicdandır diyen bir adamla hayat bana hiç adil davranmadı diyen küçük bir kadının hikayesi... Bütün umutlarını bir avuç taş yığınında yitiren yüreği yaralı bir adam Hâkim Korhan Atmaca ve sevdiği adamın tecavüzüne uğrayıp, bir bebek dünyaya getiren kalbi kırık Hayat'ın yollarının birbiriyle kesişmesiyle başlayan büyüleyici bir hikaye... Yayınlanma tarihi: 23 Aralık 2020 BU İSİMLE YAYINLANMIŞ İLK KİTAPTIR. İSMİN KULLANILMASI DURUMUNDA GEREKLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR.

Tüm hayatınızın bir yalan üzerine kurulu olduğunu düşünün. Ne kadar acımasız değil mi?

Bu bir zengin oğlan fakir kız hikayesi değil, mafya ve masum kız hikayesi değil, berdel yada töre hiç değil... Bu hikaye, çevremde duyduğum, gördüğüm olaylarla, hayal dünyamın harmanlanmış hali. Aynı zamanda güzel Çukurova'mı da anlatmak istediğim sıcak bir aile hikayesi... İlk aşkın acı yıkımından sonra kalbini kapatmış, Kucağında minicik bir bebekle, yarım kalan sevdasıyla kalakalmıştı adam... Yusuf... Ve onunla kızına yuva olacak güzel Azra... Yayınlanma tarihi : 25 Kasım 2021

"SENİN DERDİN NE?" diyerek bağırdım karşımda beni sinir eden adama, ağlamamak için kendimle mücadele veriyordum. Ama nafile bir mücadele olmuştu. Çünkü, gözyaşlarım yine bana ihanet ederek, yanaklarımdan aşağıya süzülüyordu. Arkası dönük olan Melih, bir hışımla bana döndü ve "Ne dedin tekrarlasana" dedi. Sağ dudağı yukarıya doğru kıvrılmış, ela gözlerinde küçümseyici bir bakış vardı. "Senin derdin ne?dedim." dişlerimin arasından. aslında avaz avaz bağırmak istiyordum, ama sadece sinirden dişlerimi sıkmakla yetinmek zorunda kaldım. " Ben senin kölen değilim... Bana emirler yağdırıp durma. " Oldukça öfkeliydim ve ağzımdan çıkanı kulaklarımın duymasını isteyecek hiç değildim. Melih, hızlı adımlarla aramızdaki mesafeyi kapattı. "Ahu, hep unutuyorsun... Ben sana istediğim gibi davranırım." Ela gözleri, en koyu rengini almış tehlikeliyim diye bas bas bağırıyordu. "Davranamazsın" dedim. Cılız ve kısık bir sesle, cevap vermedi. Gözleriyle, gözlerimi işgal etmeye devam etti. Arkasını dönüp çıkışa doğru ilerledi. Nereden geldiğini bilmediğim bir cesaretle; "ASLA SENİN İÇİN GÜLMEYECEĞİM! YÜZÜMDE ASLA SANA AİT BİR GÜLÜMSEME OLMAYACAK!" diyerek haykırdım.Melih, olduğu yerde bir süre durdu. Bir anda bana dönüp, ateş saçan ela gözlerini, kahve gözlerime dikti. "Ben, bencil bir adamım Ahu. Benim için asla gülmeyecek bir kadının... Gözyaşlarını bile istiyorum." Ölüm kokan bir ses tonuyla "GÖZYAŞLARI BİLE SADECE BANA AİT OLSUN İSTİYORUM."