DİKKAT!!! BU KİTAP OLUMSUZ ÖGELER, ŞİDDET, KORKU VE CİNSELLİK İÇERMEKTEDİR. +18 Alfa Williamla safkan Victoria'nın imkansız aşkı...

1000 yıldır hayatta olan bir vampir Vaelric Thorne, asırlar süren yalnızlığına bir kız çocuk evlat edinerek son vermek istese ne olabilir ki?

İki kız kardeşin acılarla dolu hayatı. Onların hayatlarını mahveden iki erkek kardeş. Bu mahkumiyet ne zaman bitecek? İki kız kardeş ne zaman özgürlüklerine kavuşacak? Ve bu kaçış nerede son bulacak? İki Türkmen kız kardeş olan Hümeyra ve Hazel'in zorluklarla dolu kaçış macerasına hepinizi davet ediyorum. Biri gidecek diğeri kalacaktı. En kötüsü de ikisi de acı çekmeye devam edecekti. Bu Hümeyra ve Hazel'in zorluklarla dolu hikayesiydi.

"Tahsin amca kim bu herif?" diye sordum. Kara gözleri avına odaklanmış bir aslan gibi keskince benim ürkek yeşillerime odaklıydı. "Behzat Kıvançlı'nın büyük oğlu Halil İbrahim Kıvançlı." dedi sesinde bariz bir gerginlik vardı. Benim tanımadığım bu adam etrafımdaki herkesi fazlasıyla germiş durumdaydı. "Onlar Karadenizli değiller mi? Ne işi varmış bu topraklarda?" diye sordum. Gözlerimi zar zor kopardım kara gözlerinden. Göz göze geldik Tahsin amcayla, "Onun olanı almaya gelmiş babandan, öyle diyorlar..." Anlamaz bir şekilde kaşlarımı çattım, "Onun olan ne varmış burada acaba? Bizim topraklarımızda hükmü geçmez onun!" dedim çirkefçe. "Benim hükmümün geçmeyeceği bir toprak yoktur küçük hanım." Arkamdan duyduğum sesle irkildim, bu kalın ve sert ses Halil İbrahim denen adama ait olamazdı değil mi? Tahsin amcanın gözlerinden dehşet geçti, arkamdaki adamın önünde hemen ellerini birleştirip başını eğdi ne oldu bilmiyorum ama sessizce yanımızdan sadece birkaç adım ayrılıp bizi baş başa bıraktı ama hala köşede tetikteydi. Cesaretimi toplayarak döndüm ona. Yakın mesafeden gördüm kara gözlerini şimdi daha bir karanlık bakıyordu. "Topraklarınızda gözüm yok. Ben benim olanı almaya geldim." dedi karanlık çıkan ses tonuyla. Yutkundum, sesimin titrememesine özen göstererek, "Senin olan neymiş?" diye sordum. O an gözlerinin parladığına yemin edebilirdim. "Aze, Aze diye bir kadın. Bey kızı Aze derlermiş buralarda ona." Gözlerim istemsiz irileşti, buzlu suyun içine düşmüş gibi titredim. Aze kızdım ben. Yüreği yiğit, gözleri güleç Aze kızdım... Bey kızı Aze derlerdi bana. *** BU KİTAPTA GEÇEN OLAYLAR VE KİŞİLER TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA ALAKASI YOKTUR.

⚠️🔞 +18 "Tam şuan içinde olmam gerek" dedi. Sesindeki aciliyeti hissedebiliyordum. Kalçalarımı morartıcı derecede sıkı tutuyordu. Bana olan bakışları ve sözleri bile sırılsıklam olmam için yeterliydi. " Bora..." " arkadaşlarım alt katta. Bizi duyma ihtimalleri çok yüksek. Bunu yapamayız" Ama bunu söylerken bile ona sürtünme isteğimi bastıramıyordum. Hafifçe kıpırdandım. Erekte olmuş erkekliğini doğrudan hissedebiliyordum. " bunu kucağıma çıkıp beni çileden çıkarmadan önce düşünmeliydin" kalın sesindeki pürüz bile arzusunun kanıtıydı. Öpücüğümün faydasız olduğunu söyleyince bir anlık gazla kucağana oturmuştum... Ama yinede zerre pişman değildim. Yüzündeki o ifadeyi görmek yeterdi. Bu kitapta +18 sahneler ve cinsel içerik bulunmaktadır ❗️

Üniversiteyken hoşlandığı çocuğu kıskandırmak için gidip sınıfın inek çocuğunun kucağına düşer... ⛓️💥🪽 Adam yıllar sonra öğretmen olduğu köyde Karadenizli ve Fırtına lakaplı bir yüzbaşı olarak karşısına çıkar. "Sıcaklığın hala kucağımda, öğretmen hanım."

Dmitry Tvardovsky, geçmişi karanlık anılarla dolu, gizemli ve acımasızlığı ile tanınmış, bir diğer namı Ölüm olan o adam. Her kesin korkması gereken, biri. Tüm dünyayı yöneten ve kurduğu imparatorluk altında olan beş aileyi kontrol ediyordu. Yaptığı küçük bir değişiklik ve onun ağızından çıkacak iki cümle, dünyanın sonunu getirirdi. İmparatorluğu onun gücüydü. Peki ya bu kadar gücü elinde tutan, her kesi bir kukla gibi yöneten iplere sahip olan adam, bir kız çocuğunu yönete bilecek mi? "Deliriyorum, beni o küçük parmağına sardın, kendi etrafında döndürüyorsun."

(askıda, düzenlenecek) Kapak bulamadım bununla idare edek

" Tik, tak. Saatine bak. Saklanamazsan benden kaç! "

Hırvat Hristiyan iş adamı Zora Lovric, Türkiye'deki iş yemeğinde gördüğü Müslüman İlay Arslanlı'ya kafayı takıp onu ülkesine götürmek ister. "Bırak beni! Bırak beni!"diye bağırdım art arda. Canımı acıtıyordu. "Bırak!"gözlerime sinirle bakıyordu. Yüzlerimiz fazla yakındı. Geri çekilemiyordum. Rahatsız ediyordu bu yakınlık beni! Nefes alamıyor gibi hissediyordum. "Sen kaşındın!"dedi Rusça ve bir anda dudaklarıma atıldı. Kala kaldım. Sertçe alt dudağımı dudakları arasına alıp emdi, sonra da iki eli yanaklarıma çıkıp sertçe kavradı. Beni öperken kala kalmıştım. Sağ gözümden bir damla aktı.