!Acemi yazılan bir kitaptır! "Neden kaçıyordun?" dedi merakla genç adam. Küçük kız yavaşça kafasını çevirip genç adama dikkatlice baktı. Genç adam, kızın konuşmayacağını anladığında, "Kimsin peki?" diye sordu bu sefer. Küçük kız, adama bakarak, "Kimsesiz biriyim," dedi kısık sesiyle. Genç adam şaşırdı, "Peki sen kimsin?" dedi. "Bilmem, kim olamaz mı isterdin?" dedi genç adam. "Kahramanım olmanı isterdim," dedi küçük kız. "Neden?" diye sordu merakla genç adam. "İhtiyacım vardı, bir kahramanın gelip beni kurtarıp kahramanım olmasını isterdim. Ama artık yok, çünkü kurtuldum oradan," dedi küçük kız. "Kimden kurtuldun?" dedi yine merakla genç adam. "O adamdan," dedi küçük kız hiç düşünmeden. "O adam kim?" dedi genç adam merakla. Güldü küçük kız, "O adam hayatımın katili, çocukluğumun katili, ruhumun katili," dedi. ......... Kendi kurgumdur. Çalınırsa gerekli yasal işlemlere başvurulacaktır. Başlangıç: 28/09/2023 Bitiş: 25/06/2024 # 1 -gençkızkurgu 16/05/2024

Bu hikaye Hepimiz Gökyüzü Olmak İstedik serisinin ara sahnelerinden alıntılar içerir. Kitapta olmayacak yazar taslaklarıdır. Serinin ilk iki kitabını okumadıysanız spoiler barındırır.

Kayra: Kuryeniz çok yakışıklıydı vallahi! Çiçek Pastane: Lütfen, kuryemizin aklını çelip iş performansını düşürmeyiniz Çiçek Pastane: Hem kuryelerin hepsi evli ve beşer tane de çocukları var Kayra: Üzdü be aga :") &Başlangıç tarihi: 23.03.2021 &Bitiş Tarihi: 17.05.2021 Not: Kurye adlı ilk ve tek textingdir.

Dışarıda devam eden bir hayat, içimde kalbi duran bir kız çocuğu vardı. Asi Merve Karakuyu, ailesi ve kendisiyle devamlı olarak savaş veren genç bir üniversite öğrencisidir. Ansızın bastıran yağmurun kelebeğin kanatlarını ıslatması gibi hayatına birdenbire giren esrarengiz bir adam, Asi'nin hayatını kökten değiştirmeye başlar. Asi ne kadar kaçmaya çalışsa da kader ağlarını her seferinde karşılaşmaları için örecektir. "Kelebeğin kanatları ıslanırsa parçalanır," dedi bana yavaşça. "Ama sen zaten paramparçasın küçücüğüm." "O zaman bırak," dedim. "Islanayım."

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Onların kaderi yıllar önce yaşanmış tek bir gece sayesinde birleşti. Bir anda karşısına çıkan ve peşini bırakmayan Atmanlı aşireti genç kızın bütün sokaklarını çıkmaz sokağa çevirecekti. Bu zamana kadar her işini kendi halleden bir kız şimdi nasıl alışırdı etrafındaki kalabalığa? Bazı sırlar, hiç ortaya çıkmayacak sanılırdı.. Fakat hiç bir sır sonsuza kadar saklı kalmazdı.

❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

Gece, daha dünyaya gözlerini açtığı ilk anda hayattan koparılmış bir çocuktu; doğduğu gün, hiç bilmediği bir oyunun içine sürüklenmiş ve hiç ait olmadığı bir ailenin yanında büyümek zorunda bırakılmıştı. Onu sahiplenmeleri, kucaklamaları, sevgiyle büyütmeleri gerekirken, yalnızca kendi hırslarının ve nefretlerinin gölgesinde bir yük olarak gördüler. Sevdiği insanlar da bir bir elinden alındı; kalbinin en saf köşesine dokunan kişiler gözlerinin önünde yok olup giderken, o her defasında biraz daha yalnızlaştı. Çığlıkları duyulmadı, gözyaşları görülmedi, haykırışları önemsenmedi. Zamanla öğrendi ki onun için var olan tek gerçek, hiç kimseye güvenmemekti. On yedi yaşına kadar sıradan bir hayat sürdüğünü sanıyordu. Ta ki, bir gecede bütün gerçeklerin yıkılışına tanık olana kadar; Gece, doğduğu gün hastanede bilinçli bir şekilde başka bir aileye verilmişti. Yıllarca kendini parçalayan bütün o acılar, aslında ait olmadığı bir evin içinde yaşanmıştı. Şimdi gerçek ailesini bulmuştu ama kalbinde biriken onca öfke, bir anda yok olacak kadar küçük değildi. Şimdi önünde iki yol var: Ya kalbindeki bütün acıları geçmişin derinliklerinde bırakacak... Ya da onu yıllarca yok sayanlara, kendi karanlığından doğan en büyük darbeyi vuracak. Bu, sadece kayıp bir kızın hikayesi değil. Yeniden doğan bir kızın hikayesi.

"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

Kusursuz görünen ailelerin ihtişamlı maskelerinin ardında gizlenen karanlık sırlar, sessizlikle mühürlenmişti ve göründüğünden çok daha ağırdı. O da en az onlar kadar dibe batacaktı. Başka biriymiş gibi davranmak, Leyal'in tek çıkış yoluydu ve bu dünyaya adım attığı anda İlay olmak zorundaydı. Artık yalan sadece ağzına değil, tüm benliğine yuva yapacaktı. Gerçeklerin su üstüne çıkmasına dek ne kadar yalan söyleyebilirdi? "Ben sözlerin tutulmamasına ve yarı yolda bırakılmaya alışkındım. İnsanların yalanları doğruymuş gibi kamufle edip gizlemesine, gülümseyip arkamdan konuşulmasına alışkındım. Sevdiklerini söylemelerine ama tamamen uçkurları uğruna kullanmalarına alışkındım. Gidenin gelmemesine alışkındım."