+18, şiddet ve argo içermektedir! Dilsiz değildir suskunluk, çok şey anlatır anlayana... Kelimelerin anlatamadıklarını haykırır aslında... Bir kaçış değildir suskunluk, bir bakıştan çok daha fazlasıdır... Sessiz çığlıkların bir adım ötesidir.. Hayata olan öfken, insanlara olan kırgınlığın ve daha nicesi saklıdır içinde sükunetin. Rest çekmenin "asil" halidir...!!! Çocuklar masumdur. Çocukların masumiyetine el sürenler şeref yoksunlarıdır. Ben Neva. Benim masumiyetime el sürdüler. Sesimi kimselere duyuramadım. Sonra ise sesim benden gitti. Artık bir çocuğun çıkaramadığı ses olmak zorundayız. Ben kendi çocukluğumda ki o küçük kızın duyuramadığı o sesi bütün dünyaya duyurmak için ant içtim. (Tamamen kurgudur!)

bir aşk hikayesi.

Işık, abisiyle didişmekten, derslerden ve annesinin "Işık!" diye bağırışlarından yorulmuş bir kız. Ama o düğünde hayatına giren adam, abisinin en yakın arkadaşı... ve onun için yasak, ama aynı zamanda kaçınılmaz bir çekim kaynağı. Ufuk. Adı kadar keskin, bakışları kadar sarsıcı. Aralarındaki "abi" mesafesi, Işık için yıkılacak bir engel.

Kader miydi mucizeleri karşımıza çıkartan yoksa biz miydik onları mucize olarak adlandıran? Unutmayalım ki asıl gerçek seçimlerimizin gideceğimiz yolu belirlediği. Sırlarla çevrili bir kurgu sizi bekliyor. ●●● Ladin aval aval babasına baktı.❝Ne olduğunu anlatmayacak mısın?❞diye sordu. Ardından hiç beklemediği şekilde babası Levent Bey'in ağzından şu kelimeler döküldü.❝Ben seni bir kumar borcu uğruna sattım.❞ Ladin kekelemeye başladı, gözleri karardı.Onun hayalleri vardı, istekleri vardı evlilik gönül işleri aklında yoktu. ❝Baba olmaz yapamam, tanımadığım hiç bir şey hissetmediğim adama aşıkmış gibi bakamam, dokunamam bunu benden isteme.❞ Babasının gözündeki o kararlığı tekrar gördüğü an yıkıldı. ❝Ya yaparsın ya yaparsın geri dönüşü yok zorla da olsa severmiş gibi yaparsın, bakarsın, dokunursun.❞ Ladin babasının kalbinin kirli olduğunu biliyordu ama bu kadar ileri gidebileceğini düşünmüyordu. Babası ona ne kadar süre tanımak istemese de bir kaç günü olduğunu dile getirdi. Ladin hiç bir mimik kıpırdatmadan o ortamdan odasına doğru yol aldı kapısını kilitledi.Annesine sığındı içinden tekrar bu sözleri geçirdi. ❝Yapamam, aşık olamam, sevmiş gibi yapamam, dokunamam...❞ 🌟Alışılagelmiş bir kurgu değildir okudukça kitaba bakış açınız değişecektir, baştaki acemilikler bölümler ilerledikçe daha da profesyonelleşmiştir.

Bir berdelmiydi ki hayatımızı mahveden ya da bir berdelmiydi ki bizi aşka inandıran...

Belirli elementler ve bu elementlerin birleşmesini, kendilerinden daha güçlü kimsenin olmasını istemeyen kişilerin savaşı!

Gerçek bir hayat hikayesidir iki kitaptan oluşacak, ikincisi biraz daha bizim kurgumuz olucak. İnanıyorum çocuk bir gün sana sevginin koşulsuz olduğunu öğretecek. Biri çıkacak karşına, bense hayatındaki en büyük pişmanlığın olarak kalacağım. Sana ayrılığın hediyesi olarak ikimizinde kokusunu taşıyan bir hediye bırakıyorum. Şimdi git desende gidemem zaten. Sende lütfen gitmeme izin verme çünkü gidersem yaşayamazsın sen bensiz yaşayamazsın.🌼 #1- isimsiz 08/03/24 #9- papatya 14/02/24

- Daha karakterlerimiz küçük yaştayken aileleri onlardan habersiz ortaya bir nişan koyar. Karakterlerimiz bu nişanı istemezken kader, bir kaza sonucu onları bir araya getirir. Başrol kızımız olan Kiraz bir oyuncudur ve yaptığı bir hata sonucu bir kaza gerçekleşirken haberi olmadan nişanlısının hastanede ellerine bırakılır... Kuzey ve Kiraz karşınızda... Eğlenceli bir kitap sizi bekliyor... İyi okumalar^^ Bir prenses olmak için taca gerek yok. İçimizdeki prensesi hissetmek yeter. Sizin özgüvenli imajınız ve duruşunuz bütün güzelliğinizi yansıtır. Zarif adımlarla ilerleyip herkesin başını eğerek sizi selamlaması... Bir başka konu ise Prensleriniz sizi beğendikleri gibi ayağınıza gelmesi. Siz onları seçersiniz. Yerine göre; Yakışıklı, karizmatik, çekici, güçlü... Fakat... Benim prensimi annem ve babam seçmiş. Ben daha çok küçükken... Saçma sapan ortaya atılan bir nişan vardı küçüklüğümüzden bu zamana kadar. Annem ve babam ne kadar ısrar etseler bile ben kendi prensimi kendim bulacağım.

İlk önce ailelerini kaybettiler ve bir anda kendilerini hayatın önünde diz çökmüş halde buldular.Yeri geldi kendilerini suçladılar yeri geldi başka ihtimallerde boğuldular.Oysa sorularının cevapları tam karşılarındaydı,birbirleriydi. Kaderlerinin tutsağı oldular.Oynanan oyuna inanmaya kalkıştılar. Yada acılarını ve yaşanmışlıkları mi silmeye çalıştılar? Bu yalnızlığın ve ait olamayışın hikayesi.Kimi zaman hayata boyun eğip pes ettiler,kimi zamansa dimdik durup,omuz omuza savaştılar. Bu ELİSA,ATLAS ve ANIL'IN hikayesi. Kendini yanlız ve ait hissetmeyen herkes'in hikayesi...