16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

ASTROKÖLE 3.Dünya Savaşı'ndan sonra yeniden şekillenen Dünya'da yaşarken ansızın Griler tarafından kaçırıldı. Büyük kısmı, baskıcı ve işgalci Astrosaltanat tarafından yönetilen Medarra Galaksisi'ne getirildi. Ardından bir eğlence patronuna satıldı. Satıldığı adamın Ermvi adını verdiği genç kadın artık bir astroköleydi. Öyküsünü ondan dinlemek ister misiniz? *** Gizlice yaptığım bu kaydı, öykümü anlatma ihtiyacı hissettiğim için yapıyorum. Evrenin, her bir zerremle yabancı olduğum bu köşesinde, maalesef ki başımdan geçenleri ve hissettiklerimi yüz yüze anlatıp içimi dökebileceğim birileri yok. Bu cehennemde bunun deli gibi eksikliğini çekiyorum. Kendimi bir arkadaşla konuşuyormuşum gibi hissedebilmek istiyorum. Bunun için de öyleymiş gibi davranacağım ve seni, başka bir galakside mutlu mesut yaşayan, benim gibi görünen biri olarak düşüneceğim. Şimdi!... Ay, dur biraz. Olur da bu kayıt eline geçerse seni aşağılık pislik! Gerçi kendi dilimde konuştuğum için anlamayacaksın ama, umarım ha bire boka benzeyen şeylerle doldurduğun miden patlar da parçaların her gün galaksinin en seçkin pisliklerinin doluştuğu bu iğrenç mekânının duvarlarına süs olurlar! Aha biz buna ilenç diyoruz sevgili 'sahibim'! Geberesice göt lalesi seni! Oh be! Bunu yapmasam olmazdı. İşte şimdi başlayabilirim sevgili arkadaşım. Dinle bakalım bu astrokölenin öyküsünü.

Taşlar, yalnızca çok güçlü cadıların bildiği bir büyüyle bir araya gelebiliyor ya da ayrılabiliyordu. Samira, taşların korunması için kendi ve iki yardımcısından başka kimseye güvenemezdi. Zafiranlar uzun zaman önce oraya kapatılmışlardı. Onları kapatan Samira değil, başka bir nariandı. Tanrı biliyor bu isimsiz narian, bir kahramandı. Sadece kendi türü değil, krallıktaki tüm insanların duaları onunlaydı. Şimdi nerede olduğu bilinmeyen bir cadı... Belki de gördükleri yetmişti ve sonsuz huzura kavuşmak için uykuya dalmıştı. Tanrı biliyor, onları yeraltına hapsetmek, her cadının yapabileceği bir şey değildi. O çok güçlüydü. Efsaneye göre, Mihela'nın Taşları'na çıplak elleriyle dokunabilirdi. Tanrı onu korusun.

Ayağa kalkıp göz yaşlarımı sildim. Gözlerim son kez baktı ardından. Son kez seslendim adını. Bana öyle bir yara bırakmıştı ki, asla affetmeyecektim onu. Asla. O benim için ölmüştü. Bende onu gömdüm. Ruhumu tamamladı sanıyordum. Meğer o kendine orada bir mezar hazırlamış... O benim ruhumdaki bir ölüydü artık.. "Hoşçakal sevgilim." ...

Aşkın imkansızlığı kalplere dokunup, kimseyi bu kadar acıtmayacaktı. İntikamın soğukluğu damarlarınıza sokulup, sizi hiç böyle üşütmeyecekti. Ve olağanüstü yetenekler zaaflara kurban olurken, okurlar yerinde duramayacaktı. Mantığıyla aşk arasında kaldığında, ne yapardı? Sorunun cevabı kitap da.

••Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK