Hoşlandığı çocuğun öldüğünü öğrenen Işıl, ona mesaj atmaya karar verir.

Bütün hayatını akademik kariyerine adamış tecrübeli ve profesyonel bir psikiyatrist, Lizge Koral. Ömrünü demir parmaklar ardında çürütmeye yeminli, korkusuz ve ruhundaki nefretin esiri olan Aras Ertekin. Birbirinden bağımsız, paramparça iki ruh. Onları karşılaştıran şey bir terapi kliniğiydi. Zaman öyle kudretliydi ki iki ruhu bir kasırga misali kasıp kavurdu. Ve bu iki beden bu şiddetli kasırgayla savrulup boşlukta kayboldu... ♤ "...Bir adamın manipülasyonlarının kurbanıydım ben. Bir katilin kurbanıydım. Beni öldürmemişti ama keşke öldürseydi, belki kalbimdeki boşluğu ancak öyle kapatabilirdi. Sosyopat ve gerçek bir psikopattı. Acımasız ve ürkütücüydü. Ve en kötü yanı, ona sırılsıklam aşık olmuştum..."

Akgün 12-C : Eğer gelirsen her basketimden sonra Yaşasın Ülkü Ocakları diye bağıracağım. Siz : Gelmeyeceğim, ayrıca niye ısrar ediyorsun bütün sınıf gelecekmiş zaten Akgün 12-C : Bütün sınıfı toplasan sen eder mi? görüldü yazıyor... görüldü Akgün 12-C : Baskanımsın ya o bakımdan yani ;)

"...Tam önümüzde durduklarında, bildiğim sayılı oyunculardan Gökhan İnler'in yanındaydı 2 numara. Tam karşımdaydı. Bakışları direkt beni bulduğunda, yavaşça demirleri sıktım. Kalp atışlarım biraz daha hızlandı. Alkış sesleri kulaklarıma dolarken, biz kilitlenmiş birbirimize bakıyorduk. Gökhan Taha'yı kale arkasına doğru yönlendirmeye başladığında gözlerini benden çekti ve arkasına döndü. Kalenin yanında durduklarında yeniden döndü arkasını. Bakışlarının hedefi yeniden direkt ben olurken gülümsedi yavaşça. Yüzümde beceriksizce bir gülümse oluştu. Elini boynuna atıp kaşırken, önüne döndü..." 7.9.22

(Dedikodu ligi grubu) Armağan: Bir de garip bir kadın yazdı bana. Çok ilginç derecede nazik birisi. Çağın: Bir de benim yeğenim çıkıyormuş ne gülerim. Armağan: Yeğenin bizim binada mı? Evet, iki ay önce senin aşağı katına taşındı. (Ahu - Armağan) Ahu (Çağın abi): Bu arada sen hangi ligdeydin? Benim dayım da futbolcu da.

Giray: Yeniden evlenelim mi? (Görüldü) Giray: Arkana bak (Görüldü) ____ Not: Küfür ve argo içermektedir haberiniz ola! Başlama tarihi: 18.11.2021 Bitiş tarihi: 18.03.2022

my girl is a ten, we're the new barbie and ken valevante, 2020.

Bir ilk görüşte aşk hikayesidir. 💙 14.03.2023

"Öyle mi Sarışın ?" "Öyle Yeni çocuk." "Okula geleli 2 hafta oldu. Yeni değilim artık Sarışın ." "Benimde lakabım Kara ama sen Sarışın diyorsun." "Sarışınsın ..." "Okula en son sen geldin ..." **** Kara , Yeni çocuk , Atletik , Kel , Hanım, Ciciko , Edebi dörtlü, Dedikodu time ve daha niceleri var bu hikayede . Eğlenceli lise anıları, aşkları ve dostlukları ... Dosttan öte kardeşlikleri ... 11-C ; eğlencenin lise de ki adresi ve kapısı gülmek isteyen herkese açık . İçeri dikkatli girin çünkü Müsrif Cemil okula yabancıların girmesine izin vermiyor . Sizin bizden olduğunuza ikna etmek zor olabilir ... *** Not : Eğlenmek için yazılmıştır. Çerezlik bir kurgudur . ! Kurgu şahsıma ait olup çalınması, kopyalanması durumunda yasal işlem başlatılacaktır .

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.