Yanımda değildi. Dünyadaki her insan evladı şu an şu kapıdan içeri girebilirdi. Belki binde bir, milyarlarda bir. Bir ihtimal hep vardı. Ama babam için bu ihtimal koca bir sıfırdan bir adım ileri gidemiyordu. Şu an yanımda oturup elimi tutuyor olsaydı, belki de yaşamaya dair küçücük bir umudum, bir nefes daha almaya yetecek inancım olabilirdi. Ama yoktu. Ölüyordum ve babam belki de şu anda yatağında mışıl mışıl uyuyordu. Ben Nefes Nardalı. Bugün yani on sekiz aralıkta yirmi yaşıma basıyorum. Saat sıfır bir on iki. Doktorlar en fazla iki saat daha dayanacağımı söylüyorlar. Arya ağlıyor. Emir koltukta, başını ellerinin arasına almış. Zaman akıyor. Akrep sanki birinden kaçıyormuş gibi daha hızlı hareket ediyor. Akciğerlerim mesailerinin sonuna geldiklerinin bilincindeler. Öyle tembeller ki havanın ciğerlerimdeki hareket edişini hissediyorum. Tik tak. Tik tak. Tik tak. Ölüyorum. Annem yok. Babam yok. Elimi tutacak kimse yok. Elveda diyebileceğim kimse yok. Son bir kez seni seviyorum diyebileceğim kimse yok. Devrim mi? Hayır, o da yok.

PUKKA YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLMUŞTUR. 3 KİTAPLIK BİR SERİ OLUP, 1. KİTAP BURADA YAYINLANACAKTIR. Doğduğu ilk gün yetimhaneye bırakılan Rüzgar, hayatı boyunca bir şeylere ve birilerine bağlanmaktan kaçınan, soğuk bir tiptir. Aynı yetimhanede büyüdüğü yaramaz bir kız çocuğu dışında da bağ kurduğu kimse yoktur. Yaşı dolduğu için yetimhaneden ayrılmak zorunda kalan Rüzgar, her seferinde beraber kurtulmaya söz verdiği kız için geri döner. Yine rutin ziyaretlerinden birinde kızın ailesi tarafından yetimhaneden alındığını öğrenir ve bir daha ondan haber alamaz. Senelerini ondan bir iz bulmak için araştırarak geçirirken bir gün, gizemli bir numara doğum gününü kutlar. Çok geçmeden Rüzgar, bu numaranın yetimhanede beraber büyüdüğü kız olduğunu anlar ve kızın içinde bulunduğu zor durumu öğrendiğinde onu kurtarmak için anlaşmalı bir evlilik yapmayı teklif eder. İkisi, aynı soyadını paylaşan, evli ev arkadaşları olacaktır. "Seni seviyorum. Hep sevdim."