"Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri, Öpüşürken yok olan ateşle barut gibi." diyen Shakespeare belki haklıydı bu sonesinde. Ancak istisnalar her zaman vardı ve var olacaktı. Bazı aşklar vardı ki; şiddetle başlasa da, düğümler dizse de aşığın boğazına ve bazen kırsa da onulmaz yerlerden, yine de başarırdı aşığın yüreğinde öldürmeden var olmayı. Sadece birazcık ölümün buruk kokusu kalırdı aşığın genzinde. Ara sıra o koku, ciğerine dolup telaşa düşürürdü aşığı. Ölüm korkusu yapışırdı yakasına. Sonra sevgilinin bir gülüşüyle içindeki cesetlerin üzerinde kan kırmızısı karanfiller açardı. Ciğerine dolan ölüm kokusu hala oradaydı ama artık karanfiller de bakiydi. Zaten aşk; risk almak, ya olursaları kuşanmak değil miydi?. Bazısının payına boyundan büyüğü düşüyordu sadece. Ve alınan her risk, aşığın kendisinden feda ettiği her parça, ölüme yazılan davetiyeye bir harf daha karalıyordu. Aşk; ince bir sıratın üstünde yürümekti. Ne kadar ağırsa sevdan, o kadar içli dışlı oluyordun ölümle. Nefeslerini ensesinde hissediyordun. Aşk; bile bile ateşe yürümekle, vazgeçmek arasında kalmaktı. Yürürsen yanacaksın, gidersen yarım kalacaksın. O yüzden küçüğüyle büyüğüyle her aşk biraz ölüm kokuyordu.

Zor olan sevmek değil, sevilmeye çalışmaktı.

Alcanlı Köyü'nde bir garip meczuptu Ali oğlan. Çoban Hasan'la yolu kesişmeden önce taşlanır, saçları kırpılır, gönlü yumuşaklar tarafından bir parça ekmekle beslenip tozun toprağın içinde yatardı. Çoban Hasan'la yolu kesiştiğinde gönlü de kesişiverdi. Bir garip meczupsa da kendi, yüreğinin aklı başı yerindeydi. Zihnini dünyaya kapattı kapamasına amma yüreğini Çoban Hasan'a kapatamadı. Seneler sonra köye gelen Gazeteci Mehmet ile her şey ortaya döküldü. 14.05.2021 20.01.2023

"Yahu arkadaş, bunca yıllık forvetim, sana yaptığım ataklarda düştüğüm kadar ofsayta düşmedim." Oflaz'ın Hikayesi

Korel Demirel, karanlık bir adamdı. Ölümcül zekâsı onu son derece tehlikeli birisi yaparken, bencilliği ve acımasızlığı bunu körüklüyordu. Hayatında zaaflara yer vermezdi. Klasik bir mafya babası tanımına kesinlikle uyuyordu. Ta ki, bir gece yarısı onu özel numaradan işleten deli dolu, tatlı bir çocuğa kadar. •eşcinsel bir kurgudur.

Günün birinde, bir mezarlıkta yaşayan iki ceset, kayıp küllerini aramak için ruhlarıyla raks etmeye başlar... Not: +18 ögeler, şiddet, cinsellik vb. içerecektir.

Dolmuşların nefret ettiğim şeyler listesinin başında geldiğini anlamışsınızdır, ta ki dolmuşu dünyanın en güzel şeyi olarak görmemi sağlayan o adama kadar. Şoförden bahsediyorum bu arada.

[TAMAMLANDI] Köye gelen Çınar öğretmen ve en saf duygularla ona aşık olan muhtarın oğlu Azat'ın hikayesi... Aşkın, masumiyetin, heyecanın en saf haliydi onlarınki. • Hikaye eskiye dayanmaktadır!

❝bir solcu tanıdım solumdan başka bir yere sığdıramadım.❞ #geçmişeyolculuk# [yirmi bir ekim, iki bin yirmi] ©vQuatris