Each chapter is written with both Zawgyi & Unicode Font. Zawgyi Font part is front. Pull down the screen to reach the written part with Unicode Font. Start Date - May 7, 2019 End Date - May 13, 2020 ~Zawgyi Font~ "ဘဝအဆက္ဆက္ ထိုလူသားႏွင့္ ကံၾကမၼာ ဆံုစည္းခြင့္ရ၍ ေနြးေထြးလံုၿခံဳလ်က္ စိတ္ခ်မ္းေျမ့ ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္ အတူတကြ ေပါင္းဖက္ခြင့္ ရပါေစသား.... ေနာက္ဆံုး၌ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာသို႔ ပါရမီျဖၫ့္ဖက္ အေနျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္ အတူတကြ တက္လွမ္းခြင့္ ရပါေစသား....။ " ~Unicode Font~ "ဘဝအဆက်ဆက် ထိုလူသားနှင့် ကံကြမ္မာ ဆုံစည်းခွင့်ရ၍ နွေးထွေးလုံခြုံလျက် စိတ်ချမ်းမြေ့ ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် အတူတကွ ပေါင်းဖက်ခွင့် ရပါစေသား.... နောက်ဆုံး၌ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာသို့ ပါရမီဖြည့်ဖက် အနေဖြင့် နှစ်ယောက် အတူတကွ တက်လှမ်းခွင့် ရပါစေသား....။ "

ဇီဇာကြောင်တဲ့ရွာသူကြီးနဲ့ဆရာကြီးအလွန်လုပ်သောမြို့အုပ်မင်းတို့မောင်းတုံရွာလေးတွင်တွေ့ဆုံကြလေသည်...။ #30.10.2023

"ဖွဲ့နွှဲ့မမှီဆိုတဲ့မင်းကို ငါပဲထိမယ် ငါပဲကိုင်မယ် ငါပဲရိုက်မယ် ငါပဲနှိပ်စက်မယ် ငါပဲချစ်မယ်" "အောက်တန်းစားလူယုတ်မာ" "အဲ့အောက်တန်းစားက မင်းလင်လေ"

ဆက်သ၀ဏ် x ခိုင်မြဲတည်ကြည်

" ဒယ်ဒီဘာပြောပြောဖြူဖြူတို့လက်ထပ်စရာမလိုပါဘူးကိုကို.." " ဒါပေါ့.. မင်းကမိဘကိုလည်းဂရုမစိုက်၊ပတ်၀န်း ကျင်ကိုလည်းဂရုမစိုက်ပဲနေနိုင်ပေမယ့်.. ငါကတော့ဆရာသမားကိုလေးစားသလို၊ငါ့မိဘကို လည်းခွေးအဖြစ်မခံနိုင်ဘူးကွ..... မင်းစခဲ့တာဆိုပေမယ့် ငါကဇတ်သိမ်းပေးမယ်... လွန်းဖြူဖြူ..။ ငါ့ကိုဒီလိုနည်းလမ်းသုံးပြီးရယူခဲ့လို့ မင်းလည်း ပျော်ရမယ်မထင်နဲ့.... ငါ့ကိုလက်ထပ်လိုက်လို့မင်းအများကြီးဆုံးရှုံးရမယ်။ ပထမဦးဆုံး မင်းကို၆နှစ်စာသင်ခဲ့တဲ့ဆရာသမား ကိုမင်းဆုံးရှုံးရမယ်... ဒီနေ့ကစပြီး မင်းကငါ့တပည့်မဟုတ်တော့ဘူး.."

"ရှင်သာ ပါမောက္ခဆိုပြီး အာဏာပါဝါလာမပြနဲ့နော်" " မပြောတတ်ဘူးလေ..ငါကပါမောက္ခပဲ..." >>>>>> " စူးခင်းလမ်းမှာလိုက်မလာနိုင်ရင် ပန်းခင်းလမ်းကြမှ မမျှော်လင့်နဲ့..." " ရှင့်ကိုမျှော်နေတယ်ထင်လို့လား အံ့သြဘ.. ဒီမှာ ရှင်မေ့နေပြီထင်လို့သတိပေးလိုက်အုံးမယ်... ကျမပန်းနုနံ့သာက ရှင့်ကိုမလိုချင်လွန်းလို့ ပစ်ခဲ့တာပါနော်...လမ်းဘေးမှာလေ...." >>>>>>>> ဆေးရုံထဲမှာ အတိတ်ကိုဖုံးကွယ်ပြီး ကြောင်နဲ့ကြွက်လိုသတ်ကြရင်း.. Exနဲ့ပြန်ချစ်ကြမယ့် ဇတ်လမ်းလေးပါရှင်။ "႐ွင္သာ ပါေမာကၡဆိုၿပီး အာဏာပါဝါလာမျပနဲ႔ေနာ္" " မေျပာတတ္ဘူးေလ..ငါကပါေမာကၡပဲ..." >>>>>> " စူးခင္းလမ္းမွာလိုက္မလာႏိုင္ရင္ ပန္းခင္းလမ္းၾကမွ မေမွ်ာ္လင့္နဲ႔..." " ႐ွင့္ကိုေမွ်ာ္ေနတယ္ထင္လို႔လား အံ့ၾသဘ.. ဒီမွာ ႐ွင္ေမ့ေနၿပီထင္လို႔သတိေပးလိုက္အုံးမယ္... က်မပန္းႏုနံ႔သာက ႐ွင့္ကိုမလိုခ်င္လြန္းလို႔ ပစ္ခဲ့တာပါေနာ္...လမ္းေဘးမ

စိုင်းမဟာမောင် "မောင့်လွန်းငယ်" လွန်းဝသာန်"ဘာမောင့်လွန်းငယ်လည်းဗျ" စိုင်းမဟာမောင်"ဟောဗျာ...မောင့်ရဲ့လွန်းငယ်မလို့ မောင့်လွန်းငယ်ခေါ်တာပေါ့ဗျ"