"کاش میشد برگردم به اون روزی که دیدمت..کاری میکردم که هیچ وقت چشمم به چشمت نخوره جئون جونگکوک." تهیونگ با چشم های پر از اشک گفت و نمیدونست که قلب جونگکوک با هر کلماتش هزار بار تیکه تیکه‌ شد. کاپل اصلی:کوکوی کاپل های فرعی:یونمین، نامجین و یک کاپل استریت ژانر:رومنس، جنایی، درام، اسمات

جئون جونگ کوک بوکسور شماره یک کره‌ی جنوبی با برگشتن برادر زنش دوباره دچار عشق دیرینه‌ی ۶ ساله‌اش میشه، کیم تهیونگی که بعد از ۶ سال فرار از تلخی عشق برای انتقام برمیگرده؛ اما چی میشه اگه این وسط اون حس دیرینه برگرده و زندگی خواهر تهیونگو خراب کنه و جی چانگ ووک، بزرگ‌ترین رقیب جونگ کوک نتونه از کیم تهیونگ چشم بگیره و برای به دست اوردنش بجنگه!! چه زندگی هایی با این عشق کهنه خراب و چه روح هایی زنده میشن؟ خواهر تهیونگ میتونه با حقیقت عشق بین همسرش جونگ کوک و برادرش تهیونگ روبه رو بشه؟! 📌 ژانر: اسمات، عاشقانه، بوکس (sport)، انگست 📌 کاپل: کوکوی، یونمین 📌 نویسنده: Tina ❌نوشتن این فیکشن به هیچ وجه به قصد ترویج خیانت و عادی جلوه دادن آن نیست فقط هدف آن نشون دادن توانایی کثیف بودن و قوی بودن عشق است❌

کافی بود به من دروغ نگی و واقعیتو ازم پنهون نکنی. کافی بود بهم بگی که واقعا دوستم نداری، کافی بود با من رو راست باشی. کافی بود زمانی که علاقه‌ای بهم نداشتی الکی بهم محبت نمیکردی و منو انقدر دلبسته‌یِ خودت نمی‌کردی. کافی بود بجای این که الکی به من بگی دوستم داری، همون اول با من شروع نمیکردی..! <Teahyung 2016> Couple: kookv/Namjin

𝘊𝘰𝘶𝘱𝘭𝘦: 𝘒𝘰𝘰𝘬𝘝 𝘎𝘦𝘯𝘳𝘦: 𝘙𝘰𝘮𝘢𝘯𝘤𝘦, 𝘊𝘰𝘮𝘦𝘥𝘺, 𝘚𝘱𝘰𝘳𝘵𝘺, 𝘈𝘯𝘨𝘴𝘵, 𝘚𝘮𝘶𝘵 از - حرف‌های گنده‌تر از دهنت می‌زنی بچه! به - یک بار برای همیشه می‌گم و بهتره خوب توی گوشت فرو کنی تهیونگ! تا زمانی که جزئی از وجود منی حق اینکه به جایی که بهش متعلقی برنگردی رو نداری! هیچ اهمیت فاکی‌ای نمی‌دم، قهری، آشتی‌ای، ناراحتی، دوستم داری یا ازم متنفری! تا زمانی که انقدر می‌خوامت به کنار من بودن محکومی، فهمیدی؟!

کیم تهیونگ قاتل سریالی معروف به کلاغ سیاه با بالا ترین تعداد قتل های زنجیره ای در لندن بیش از۳ساله که از چشم قانون و جئون جونگ کوک کاراگاه معروف مخفی شده و با نامه و معماهاش ذهن تموم اداره شماره سه اگاهی و شاید جمعیت بیشماری رو درگیر بازی خودش کرده کابوس هر شب مردم کلاغ سیاه و کسی که همچنین برای خودش تعداد زیادی دشمن و طرفداران تراشیده... «این داستان درباره ی منه... زندگی من کارهای من شخصیت من زخم من موفقیت های من شاید عشق من و در نهایت قتل های من! پس اگه تصمیم گرفتین مسیر منو قدم به قدم مشاهده کنین میتونین الان لبخندمو تصور کنین به دنیای من خوش اومدین بچه ها» ژانر؛ جنایی،معمایی،کلاسیک،رمانس خب این اولین نوشته ی منه و واقعا نیاز دارم حمایت کنین که بتونم با علاقه و حس خوب ادامش بدم:)

همه ی ازدواج ها با عشق شروع نمیشن حتی ازدواج های اجباری ! ولی با یه عشق به پایان میرسن شایدم یه بچه؟ Ganer؛Mpreg, happy end,Angst, fluff translation

دست‌هاش رو دو طرف سرش گذاشت و محکم فشارش داد؛ اونقدر که اگه جیمین، زودتر متوجه اوضاع نمیشد؛ ممکن بود جمجمش رو خرد کنه! ترسیده به طرف تهیونگ دویدن و هوسوک هردو دستش رو محکم گرفت؛ بی‌حال بود و چشم‌هاش مدام باز و بسته میشدن...این اصلا خوب نبود چون اگه به خواب میرفت؛ قرار نبود خودش بمونه و جئون هم نمی‌تونست به این راحتی‌ها با اون دو نفر کنار بیاد. ○ چیزی نیست...نخواب باشه؟... ● به اعصابت مسلط باش تهیونگ. بهش اجازه‌ نده کنترلت کنه! ○ یه کاری بکن هوسوک! ● چی کار میتونم بکنم؟! تو چجوری کنترلش میکردی؟! ○ خب...من اصلا کنترلش نمیکردم! تو همیشه مثل اجل معلق، سر و کلت پیدا میشد و گند میزدی به همه چیز... ● مرسی!!! ○ خواهش میکنم!!!! - د..داد نزنین...خواهش میکنم... با آخرین ذره‌‌ی توانش نالید و هردوشون رو ساکت کرد. دست‌‌ هوسوک رو پس زد و با دم و بازدم‌های عمیق، کنترل بدنش رو به دست گرفت... ○ چی؟! برای کنترلش فقط باید چندتا نفس عمیق می‌کشیدم؟! ● تو حتی اینم نمی‌دونستی؟! ○ اگه می‌دونستم که کل زندگیمو به گند نمیکشیدی!!! کاپل‌ها: کوکوی [ویکوک🤌] / هوپمین ژانر: تخیلی/ روزمره/ درام/ اسمات🔞 نویسنده: silver shadow روزهای آپ: هر هفته

"شیفت" سلام؛ این نامه برای توئه ژنرال دایسو؛ تویی که از حالا به بعد، فقط کیم تهیونگ هستی..! ژانر: Angst/crossover/classic/future/psychological/romance کاپل اصلی: KookV کاپل فرعی: Sope

❥ Name: LoveInHate ❥ Couple: kookv ❥ Genre: Drama , Romance , Angst Complete ❥៚ کیم تهیونگ بعد فوت مادرش تنهاتر از هر زمان دیگری شد ... درست زمانی که یاد گرفت چطور با این موضوع کنار آمده و پیشرفت کند مردی که به عمرش ندیده بود نامه ای از مادر فوت شدش را بهش نشان داد ... بعد خواندن جملات مادرش دو راه در پیش رو داشت... یا باید همراه با آن مرد به ویلایش میرفت و یا آخرین خواسته ی مادرش را نادیده میگرفت...اما مشکل اصلی اینجا بود که در آن خانه رقیب کاریش ؛ پسری که با تمام وجود بارها نفرتش را به رخش کشیده بود زندگی میکرد ... با رفتن به آنجا زمان چگونه قرار بود گذر کند ؟! " + گفتـه بـودم هیچـوقت اشکــ نریـز... - تـو نباشـی مـن نمیتونـم مانـع ریختـن اشکــ هـام بشـم..."