Türkiye'de yaşayan normal bir kızken bir İtalya mafyasının varisi olmak mı? Ela Türkiye'de yaşayan gayet normal bir kız 17 yaşında olan Ela arkadaşları ile bahçede Elma ağacının altında oturuyor ve nazikçe şakalaşıyorlar "Lan oğlum bak şimdi o elektriği bulan adamın kafasına elma düşmüş benim kafama elma düşe kafam yarılır" bu tatlı sohbetlerinden sonra bir anda eve gitme kararı alırlar yolda giderken ela'nın içinde kötü bir his var ama Ela çok umursamıyor ta ki eve gelince evde tanımadığın insanları gördüğünde o an bir şeyler olduğunu anladı

Herkesin hakim olduğu karışan bebekler hikayesidir. 20 yıl sonra öğrenilen gerçek ve aksanın hayatına dahil olucak ailesiyle yaşayacağı durumlara bakalımmm İyi okumalar~

"Rüzgar onu alıp götürdü,Karadeniz'in hırçın dalgaları onun adını haykırdı." "Eylül... Adı sonbahardı.Yıllar sonra rüzgar onu gerçeğine,ailesine geri getirecekti."

genç kız yıllar sonra kendini Adanalı bir aşiretin kızı olarak bulur. deli dolu olan genç kız aşirete alışacak mıydı... REKLAM YASAK! #bela - 1

Bazı yaralar kanamaz... ama hiç kapanmaz. Gökçe'nin hikâyesi de tam olarak böyle bir yara. Küçük yaşta ailesi tarafından terk edilen, hayatta kalmak için savaşan bir kız çocuğu... Yıllar sonra hemşire olup kendi ayakları üzerinde duran, acılarını kimseye göstermeyen bir kadın. Ve bir gün - her şeyini verdiği adamı, Cihangir'i toprağa veriyor. Geride sadece bir mezar, bir anı defteri ve karnında büyüyen bir mucize kalıyor. Yalnızlığa, korkuya, geçmişine rağmen hayatta kalmaya çalışan Gökçe, bir DNA testiyle tüm geçmişini altüst edecek bir gerçekle yüzleşir: Kaybolduğu yıllar önce onu aramaktan hiç vazgeçmeyen bir ailesi vardır. ağabeyleri, onu hâlâ "kardeşim" diye saracak kadar seven bir adam... Ve geçmişin sessizliği, yeniden yankılanır. Ama her şey bu kadar basit değildir. Gökçe, yıllardır içinde bastırdığı öfke ile yeni bulduğu aidiyet arasında sıkışır. Bir yanda onu yalnızlıktan kurtarmak isteyen Atlas, diğer yanda, hiç tanımadığı ama kanından olan bir aile. Gökçe artık sadece geçmişiyle değil, geleceğiyle de yüzleşmek zorunda. Çünkü artık yalnız değildir. Karnındaki küçük kalp, ona yeniden yaşamayı öğretmektedir. "Kayıp Kökler", kaybedilen aileyi, bulunamayan sevgiyi ve bir annenin ayakta kalma mücadelesini anlatan sarsıcı bir hikâye. Yalnızlıkla baş etmeyi, affetmeyi ve yeniden sevilmeyi öğrenen bir kadının hikâyesi...

17 yıllık hayatının yalan olduğunu öğrenen Mehir kendini tanımadığı bir çok yüzün içinde bulur. Geçmişi hiç iyi olmadığı gibi yeni ailesinde abileri ile de hiç iyi anlaşamaz. Herkesin bildiği gerçek ailem kurgusu. *Kitabın konusu genel kitaplar ile aynıdır benzer karmalar olabilir. İlerleyen bölümler tamamen bana aittir. Çalındığında gereken yapılacaktır. "Düzenlemeye alınacak. *Kafama göre, eğlencesine. *Kitaba şans vermeniz gerekiyor bence.

Küçük kız, elindeki papatyaya konan kelebeğe kocaman olmuş gözlerle baktı. "Anne bak keyebek" İçten bir şekilde gülümsedi genç kadın. Parkın az ilerisindeki banklardan birine oturmuştu. kelebeğin konduğu yerden uçmasıyla kaşları çatıldı küçük kızın "Keyebek! Buyaya gey hemen" diye bağırıp kelebeği kovalamaya başladı "Yağmur! Çok uzaklaşma" diye seslendi kadın kızının arkasından. Yağmur yaşıtlarına göre fazla enerjikti. Karı koca "Hep böyle kalırsa Allah yardımcımız olsun" diye geçiriyorlardı içlerinden Kadının yüzündeki tebessümü bölen şey ise karnında hissettiği ani sancıydı. Buna anlam veremedi. Doğuma daha 3 ay vardı ve bu sancı hiç normal değildi Sancı her saniye katlanarak arttı. Kadın yerinde iki büklüm olurken dudaklarından dökülen inlemeye engel olamadı "Ahh!" Çevredeki üç beş insan kadının etrafında toplanırken onun bakışları kızını aradı. Neredeydi bu kız?! "kanaması var!" diye bağırdı çevredeki kadınlardan biri Doğum için daha çok erkendi Acı katlanılmaz bir hâl alırken bilincinin yavaş yavaş kapandığını, gözlerinin karardığını hissetti...

Onların kaderi yıllar önce yaşanmış tek bir gece sayesinde birleşti. Bir anda karşısına çıkan ve peşini bırakmayan Atmanlı aşireti genç kızın bütün sokaklarını çıkmaz sokağa çevirecekti. Bu zamana kadar her işini kendi halleden bir kız şimdi nasıl alışırdı etrafındaki kalabalığa? Bazı sırlar, hiç ortaya çıkmayacak sanılırdı.. Fakat hiç bir sır sonsuza kadar saklı kalmazdı.

Ailesinin düşmanları yüzünden kimsesiz büyümek zorunda kalmış bir kız, abisinin onu tesadüfen bulmasıyla ailesinin yaşadığını öğrendiğinde neler olacak? - "Tam on yedi yıl önce kazada kaybolan kardeşimin adı da Işıl'dı ve senin bu yurda geldiğin gün kardeşimin kaybolduğu günün sadece iki gün sonrası. Bu yurda seni bırakan kişi ailenin öldüğünü yazmış ama kim olduklarından bahsetmemiş. Tek bir akrabanı dahi bulamamışlar, bu durumda seni bırakan kişi kim olabilirdi? Tüm sonuçlar aynı yere çıkıyor. Biz seni her yerde ararken sen yıllarca burada, gözümün önündeymişsin. Sen bizim kardeşimizsin Işıl." dedi Alihan. Duyduklarımın etkisiyle donakalmış bir vaziyette onları dinliyordum. Anlayamıyordum, benim ailem yıllar önce ölmüştü işte. Artık sadece ellerim değil tüm vücudum titriyordu. Bir süre konuşamadığımı hissederken gözümden akmak için direnen yaşlara rağmen konuştum. "Ne saçmalıyorsunuz siz? Benim ailem öldü, bir yanlışlık olmalı." ✓Aile - abilerim kurgusudur. 🦋 Kayıp #1 -21/05/25 Abim #1 -21/07/25 Gerçekailem #1 -22/07/25 Dram #2 -26/09/25 Macera #1 -17/10/25 Aile #1 -04/11/25 Klasikler #1 -10/11/25 Watty #1 -27/11/25

"İnsanlar... Ne garip canlılardır. Sever gibi yaparlar. Ama aslında çıkarlarını düşünürler. Güvenir gibi bakarlar. Ama hep sırtında bir bıçak gizlidir. Gülümserler... Ama yüzlerinde maskeler vardır. Ağızlarından dökülen her kelime ya eksiktir ya yalandır, ya da başka bir amacı saklar içinde. Bir olay olsa gemiyi terk eden fareler gibidirler. O yüzden öyle insanlara 'Firavun Faresi' adını veriyorum..." Güneş Eflah Sarca -5 yaşında yetimhaneye verilen ardında'da evlat edinilen Güneş'in hikâyesi. -Sonradan gelen kardeş var. -Eğlenceli bir kurgu. (Finalden sonra düzenlenecek) Tiktok hesabı: Kitapdunyasi04