GÖZLERİNDEKİ KARANLIK Parga Yayınevi aracılığı ile çıktı. Bu hafta içerisinde internette ve tüm kitapçılarda satışa sunuluyor. Umarım en kısa zamanda sizler kitapla ben de sizlerle buluşacağım. Sevgiyle kalın. Aslı *Bölümler kaldırılmıştır. Büyük bir adımla yanımda bitti, aynı tıslama ile dişlerinin arasından sorusunu tekrarladı, "kim vardı Dora?", sakin kalmaya çalıştığı çok belliydi ama zorlanıyordu. Gözlerini kıstı, boynundaki damar sinirden şişmişti. İçinden geçen kanı neredeyse görebiliyordum. O kanda hayat vardı, o kanda şehvet vardı, acı, sevinç, arzu, tüm kainat, ihtiyaç duyduğum her şey Sarp'ın damarının içinden geçip gidiyordu. Göğsü sinirden ve şehvetten hızla inip kalkıyordu, alkolle karışık nefesini içime çekmemeye çalışmak çok zordu. Kolay olmalıydı. Böyle duygular bu kadar zor olmamalıydı. Ama onunlayken hiçbir şey kolay olmuyordu. Salonumda durmuş, neden olduğunu bile bilmediğim bir şekilde birbirimize meydan okuyorduk. Aşktan ve arzudan delirmiş gibiydik, birbirimiz için çıldırıyorduk ama acıtmadan sevmeyi bilmiyorduk.

"Ah, saçları; ölümü üzerine giyinip boğazıma sarılan saçları." Tenlerinde ateşten bir mızrak, ruhlarda yanığın asil dumanı. Alınan her solukta, almaya yemin içilen canlar vâr oldu, canlar ceset oldu. Her ceset, kanlı parmaklarla açılan mezara idam edildi, aç istekler ölümün kucağına yuvarlandı. Kaderin ağır bir tebessüm sunduğu iki ruh biraraya gelmekten kaçınamadı. Siyah saçları adamın göğsüne sarıldı, saçlarındaki şehveti adamın sıcağında vâr etti ve intikam oyunu diz üstü yere çöktü. Aşk, kadının saçlarına sarıldı. Tutku, adamın ellerinde yemin içti. "Ah, elleri; ruhumun ölüsünü üzerine giyinip bedenime sarılan elleri."

Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

🌸26/09/2023 TAMAMLANDI 💦 Elimi üzerinde gezdirmemle resmen çığlık atıp beni yerden kaldırması ve yatağa fırlatması bir oldu. Üstümdeki tişörtü ve atleti çıkartıp kenara attım ki yanıma gelip beni belimden kavradı. " Ketherine, sen nesin böyle " dedi fısıldar gibi. " Senin olan " diye fısıldadım. Gülümsedi ve gene beni mahvetti. Pantolonumu çıkartıp bir kenara attı. Daha sonra südyenimi ve daha sonra ilk çamaşırımı. Karşısında çırılçıplak duruyordum ve o da beni izliyordu ve işin garip tarafı ben utanmıyorum. " Ketherine, durmamı istersen şu an söylemenin tam sırası " dedi ama gözleri yalvarıyordu. " Niklaus" dedim, gözlerini yumdu ve derin bir nefes aldı. İnip kalkan göğüs ile artık iyice delirme seviyesine ulaşmıştım. " Artık durma " diye hırladım. Gözlerini açıp bana dikti.

Herkes onun vicdanını yitirmiş, gözü dönmüş bir adam olduğunu söyledi. Beni kullandığını, sırf güç uğruna beni harcayacağını söyledi. Kimseye inanmadım. Onu sevdim, çocukluğum da dâhil, asla onun söylendiği gibi bir adam olduğunu kabullenemedik. Tutunacak bir dal bulduğumu sandım ama yanıldım; dal kırıldı, kırılan parça göğüs kafesime saplandı. Sonra bir adam tanıdım; Teni yangın, Ruhu kül, Gözleri cehennem, Gülüşü araftı. O günden sonra zaman sanki tersine döndü, akrep ve yelkovan birbirini katletti. Gözümde büyüttüğüm herkes, gözlerimde ki yaşı akıta akıta gitti. Ve ben, özü gövdesinden çekilmiş bir ağaca döndüm; Kurudum, büküldüm, kırıldım... HERDEM YAYINLARI TARAFINDAN KİTAP OLDU! -Bu kurgu, İnsan Tacirliğini konu almaktadır. Daha önce, hiç İnsan Kaçakçılığı yapan bir adamı okudunuz mu? Eğer okumadıysanız, Ateş Doğan ile yakmaya, Nehir İnan ile yanmaya, sizleri de bekliyorum.- *** İnstagram; Wattpad_Kaçakçı Gonca__İnce *** Facebook; GONCA İNCE Hikayeleri

© Tüm Hakları Saklıdır. Karanlık Aşk ile başlayan macera Veliahtlar ile devam ediyor! Asal, Masal, Hale ve yoncanın dördüncü yaprağı Bahar... Üç yapraklı olduğunu sanan yonca dördüncü yaprağını keşfettiğinde hayatın kanayan dizlerinden çok daha fazlası olduğunu öğrenecekti. Yaprakların her biri, kendi hikayelerini yazmak isteyince dostlukları ve aşkları ile sınanacaklardı. * * * Dirseğimin üzerinde doğrulunca baktığım yerin çim değil de yoncalardan oluşan bir alan olduğunu fark ettim. "Batıl inançlarım yoktur ama hiç kimseyi de basit bir karahindibadan şans isterken görmedim. Şansa ihtiyacın varsa dört yapraklı yoncaya sahip olmalısın." Beni duymuş muydu? Ne yaptığımı görmüş müydü? Onu bunu bırak, inanmamasına rağmen benim için dört yapraklı yonca mı arıyordu? "Dört yapraklı yoncaya inanmam," dedim. "Çünkü daha önce hiç görmedim." "Bence şansı getiren, dördüncü yaprak."

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

(Eski adı: Gölge Adam) "Beni bulmak için karanlığa ihtiyacın var, büyücü. Çünkü gölgeler, karanlıkta yaşar." ~ Bu hikaye bir korku hikayesi değil, korkuya aşık olan bir kızın hikayesidir. • Fantastik kurgu • UYARI! Hikaye cinsellik ve küfür içerir. Rahatsız olanların başlamaması rica olunur. Copyright © Tüm Hakları Saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz, benzeri oluşturulamaz. Aksi durumlarda mahkemeye başvurulacaktır! Ağustos2015.

" Ve Nefret, başarısızlığa uğramış sevgidir."