DlrKtns
- Reads 4,475
- Votes 439
- Parts 30
Bir ejderhanın ağzından çıkardığı ateşi gözlerinden çıkarıyordu. Ama acıyı ateşler vermiyordu. Kelimeleri veriyordu. O ateşten kaçmak için uçuruma sürükleniyordum... Sözleri beni koca bir uçurumdan sürüklüyordu. Her bana baktığında, her konuştuğunda anlıyordum. Bu uçurumun dibi yoktu. Uçurum oydu. Uçurumun ta kendisiydi. Gözleriyle alev saçan sözleriyle boşluğa düşüren bir uçurumdu o.
●°○•●°○•●°○•●°○•●°○•●°○•
Ateşe baktım. Küçük bir kıvılcım koskoca odunları aleve veriyordu. Garipti... Çok garipti. O aleve ne kadar odun atarsan at durmadan devam ediyordu ta ki yakacak bir şey bulamayana kadar. Belkide sarı kafada öyleydi. Öfkesi bundandı. Yakacak kişi bulduğunda alevleniyordu ta ki karşısındakini tüketene kadar. Belki sadece onunla konuşmam bile o kıvılcımın tutuşmasına neden olmuştu. Belki beni de tüketene kadar yakmaya devam edecekti. Belkide... Yağmur yağdırıp o ateşi söndürecektik.