Özlediğin eski Wattpad günlerine dönmek istiyorsan bu hikaye tam sana göre :) ~Düzenli olarak bölümler gelecektir.~ Senin gibi ya da benim gibi, Aslı da sıradan yaşantısının içinde yuvarlanıp duruyordu. Bir gün ofisteki mühendislerden Atilla'nın teklifiyle her şeyin değişeceğini hissetmişti. Artık kendi hayatının başrolü olma zamanıydı. Belki Atilla'yı da yanında sürüklerdi, kim bilir? Atilla, işi gereği yüksek bir konumdaydı. Hayatını buna göre şekillendirmedikçe mutsuz olacağına babası tarafından ikna edilmişti. Ebeveynlerinin yaşadığı travmatik ilişki onu kabuğuna çekmiş, statüsüne uymayan biriyle beraber olmayı aklının ucundan bile geçirmemişti. Ta ki Aslı güzel gülümsemesiyle bütün iradesini yok edene kadar... "Her gün Aslı'yı izlemek için ofisteki yerimi hizaladığımda bir şeylerin farkına varmıştım..." <İlk bölümden sonra hemen gitmeyin, lütfen diğer bölümlere de şans verin.> (Eser şahsıma ait olup tamamen hayal ürünüdür. Herhangi bir yerden alıntı değildir. İzinsiz kopyalanması, çoğaltılması ve dağıtılması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.)

Akan, yürüyen ruhum...

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.