On yıl boyunca ölü bir adama âşık olmak... Hiçbir karşılık beklemeden, yalnızca toprağını öpmek... Ona en çok ihtiyacın olduğu anda mezarına sarılmak... Can verirken giydiği kanlı gömleği saklayacak kadar çok sevmek... Genç kadın bu acıların hepsini yaşamıştı. Sevdiği gittiğinde, kalbi en derinden sarsılmıştı. Hiç kimsesi kalmamış gibi hissetmiş, sevdiği adamın yokluğuna sarılmıştı. Ta ki; o silahı kafasına dayayana kadar... Alisa işte o gün yeniden doğmuştu. Defalarca rüyasında gördüğü, gözlerine bakmaya doyamadığı o adam tam karşısındaydı. Kadın yıllarca ölü bir adamı sevmişken, şimdi o adam tam karşısında duruyordu. Asıl hikâyeleri işte şimdi başlıyordu... *** © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

❝ Her hikayenin sonu bir avuç topraktır... ❞ 🤎🦌

Yeniden Düzenlendi. ... Bir askeri sevmek mi zor? Bir askerin seni sevmesi mi zor? .... "Biz sevdik!" Sesim... boğazımın en derininden, içimde bir yerlere saplanan o keskin acıyla çıktı. "Biz seninle deli gibi sevdik... aşık olduk!" Kelime kelime, nefes nefes döküldü. Sanki her kelimede biraz daha eksiliyordum. "Ya... biz seninle seviştik!" Sanki o an, dudaklarımdan çıkan cümleyle bütün o anılar, tenimde kalan bütün dokunuşlar, gecenin içindeki o tarifsiz yakınlık... hepsi bir anda havaya karıştı. Gözlerim doldu, ama gözyaşlarım hâlâ inat ediyordu. Yankılanan tek cümle: "Nasıl yapacağım? Seni hiç tanımamış gibi nasıl yapacağım Demir?" Kelimeler titredi, sanki boğazımda asılı kalmıştı, çıkmamak için direniyordu. Ama o... cevap vermedi. Bir adım attı. Sonra bir adım daha. Ve sonunda... ayağa kalktı. Bütün dünya sustu o an. Saatler, duvarlar, nefesim... hepsi dondu. "Hoşçakal." dedi. Bir bıçak gibi, soğuk, keskin, acımasız. Gözümün içine bakmadı bile. Ve işte o an... ben yıkıldım. "Git!" diye bağırdım. Ama içimden gelen o gerçek cümle... fısıltı gibi boğazıma saplandı: "Gitme... Daha gün ağarmadı!" Daha karanlıktaydık, daha sabah olmadı, daha hiçbir şey bitmedi... "Senden nefret ediyorum!" dedim. Ama içimde yankılanan, kelimelerin arasına sıkışmış o çıplak gerçek... sadece ben duyabiliyordum: "Sana aşığım..." Daha güneş bile doğmamıştı. Ve o... beni en karanlık anımda, en savunmasız hâlimde bırakıp gitti. Gözümde hâlâ sabahın gri aydınlığı yoktu. O kapıdan çıkarken, sanki gökyüzündeki bütün yıldızlar söndü. Sanki içimdeki bütün umutlar sustu. Ve ben... ayakta durmaya çalışırken içimden tek bir cümle geçiyordu: "Beni karanlıkta bırakma..." *Gecenin Bir Batısı isim hakkı bana aittir ve tek bu kitapta kullanılmış bir isimdir... * Karater isimleri herhangi bir kitaptan yada hikayeden alıntı değ

-Tamamlandı- Elimdeki bereyi yavaşça çekti parmaklarımın arasından, suratımın etrafına dağılmış saçlarımı düzeltip kendi beresini kafama geçirdi. Düz bir çizgi halindeki dudakları kıvrıldı, gözlerine bir ışıltı yayıldı. Saçlarımı sevip yanaklarımı avuçlarının içine aldı. "Ne düşünüyorsun?" diye sordum kısıkça. "Sana ne kadar çok yakıştığını." Yüzümü yüzüne doğru çekti, dudaklarını alnıma dokundurup uzun soluklu bir öpücük bıraktığında ellerimi yanağımdaki ellerimin üstüne kapadım. "Başka?" dedim ona alttan bir bakış ederken. Dudaklarına yayılan serseri gülüşün ardında gözlerini tavana çevirdi, alt dudağına gevşekçe dişlerine geçirdi. "Bu eve, yanıma ne kadar çok yakıştığını." *** Kitap eğlenceli bir aşk hikayesini ve gündelik yaşamı içerir. Okuyacaklara duyurulur! Olumsuz örnek olabilecek davranışlar ve yetişkin içerik barındırmaktadır! Kapak Tasarımı: @hestianinkalemi 💜 Tüm hakları saklıdır. *Canım Kadına ithafen. @nanelilokum