"Son dakikada yetiştin." Son dakika... Biraz daha geç kalsaydım yetişemeyecektim. Onu son kez göremeyecektim. Ama son dakikada yetişmiştim! Kalbim deli gibi çarpıyordu. Gözlerim, gözlerinin derinine indiğinde bakışlarındaki o güzel şefkati ve huzuru görüyordum. Hatta hissediyordum. Ona olan duygularım daha da artıyordu. Yıllardır aşık olduğum adamı görmüştüm. Daha ne isteyebilirdim ki?

Bir yanda kariyerine odaklanıp mesleğini almak için elinden geleni yapan bir kız, diğer yanda ise peşini bırakmayan türlü türlü belalar... HİKAYE BANA AİTTİR!

"Bu olaydan, daha büyük bir yara almadan kurtulabilecek miyiz?" Dedim elimin tersiyle gözyaşlarımı silerken. "Bilmiyorum. İçimde çok kötü bir his var. Sanki, bir daha peşimizi bırakmayacakmış gibi." Dediği şey üzerine endişeyle gözlerimi üçünde de gezdirdim. Ağlamaktan kıpkırmızı olmuş, stresli olan gözlere bakıyordum ve kalbim titriyordu. Onları daha önce hiç böyle görmemiştim. HİKAYE BANA AİTTİR!