"Azrailin iki yüzü vardır komiser. Bir kötü, bir iyi... Birini hak eden şerefsizlere, diğerini iyi kalpli meleklere gösteririm. Şu an burada nefes alabiliyorsan iyi kalpli bir melek olduğun içindir." Elimde ki silahı ısrarla ona doğrulttum. Bu afilli laflar, sadece zaman kaybıydı. Karşımda ki bir sukastçiydi. Yüzünü k...
hakim "gereği düşünüldü" deyip tokmağını vurduğu anda salonda tüm sesler kesilmişti. sırasıyla kararını açıkladığında lisa'nın derin bir nefes verdiğini duydum. o salonda, o anda duyduğum tek şey buydu. bu kadar mı bıkmıştı benden? kurtulmak bu kadar mı rahatlatıcıydı?