Merhaba nasılsın güzel okuyucum ... Biliyorum diğer BERDEL kitaplarında ki gibi okuyucum ve oy sayım çok az .... Ancak ki bu kitaba bir şans vermeni şiddetle tavsiye ediyorum "Bu hikâyede hem ben hem de evleneceğim kız mağdursak, ben onun değil sizin karşınızda dururum! Bana dayattığınız bu mecburiyetin bedelini siz ödersiniz. O kız da öyle masum !"

-Hoş gelmişsin Dide kız. Hoşluk getirmişsin. Lakin ben... ' Ona odaklanmış elalardan mahcubiyetle kaçışmıştı. Toprakla uğraşmaktan nasırlaşmış avuçları sımsıkı kapatmıştı.'Ufaksın Dide kız. Yanaşamam ben sana. Evvelce büyüyesin isterim. Dilediğince de beklerim.' Duyduğu sözler karşısında şaşkınlıkla havalanmıştı uzun kirpikler. Ela gözler az evvel yanaklarına basan allık sebebiyle bakmaktan çekindiği o yüze dikkatle tutunmuştu. Yanaşmam ne demekti? Onu beğenmemiş, kadın gibi görmemiş, koynuna almaya layık mı bulmamıştı? Evet az evvel korkudan karnına ağrılar saplanmıştı. Fakat kocası olacak adamın ona yanaşmayacağını söylemesi kadınlık gururuna ağır gelmişti. Keskince sızlamıştı burnunun direği. Gözleri istemsizce dolmuş, ama yine de omuzlarını asla düşürmemişti. Elini belindeki al kuşağına uzatıp hışımla çözmüştü düğümünü. Ve kurdeleyi süslü gerdek yatağının üzerine bırakırken minicik bir gözyaşı eşliğinde söylenmişti. -O vakit buyurup kendin uyuyasın döşeğinde Yaman Ali Bey. Ufacık kızdan sana hanım olmazmış madem, keşkem almayaydın! " ✨Bu kurgu canımın içi, kız kardeşim S.K itahfen yazılmıştır💕* Başlama Tarihi: 13.06.2023 ~Dönem kurgusuuuu

Merhaba ben 21 yaşında tatlı ve binbir güzelliklerin olduğu bi mahallede yaşayan üniversite öğrencisi olan Meyra Benim hikayem belki sıradan ama bi o kadar da en güzel anılarımın olduğu hatta bi o kadar da güzel sevildiğim bi adamla çarpıştığım anda başlayan tahmin bile edemiyeceğim güzel bi aşkı yaşadığım bi hikayeydi Ben onun ağrılı kızı o benim imam bey imdi ~~~~ 🩰🎀🤍

Belgin Dide, hukuk fakültesi 1. Sınıf öğrencisiydi. Güzelliği, zekası ve enerjisiyle girdiği her ortamda dikkatleri üzerine çekebilecek bir yetkiye sahipti. Yeni yerleştiği şehirine, bölümüne ve hayatına alışmaya çalışırken yolları kendi hayatından çok ters bir adamla kesişmiş, ondan uzaklaşmak için çok geç kaldığını fark ettiğinde ise hayatı çoktan tepetaklak olmuştu. Kendisini takıntı haline getiren bu adamdan kaçması günden güne imkansız hâle gelirken, hayatını kontrol altında tutmakta zorlaşmaya başlamıştı. "07.10.25"

*** "Hiçbir şey beni senin bu korkaklığın bu ilişkiye sahip çıkmayışın kadar üzemez. Seni seviyorum diye senden vazgeçemiyor değilim. Bugün olmaz yarın. Vazgeçerim. Bir başkasına aşık olurum!" dedim öfkeyle. Elini ağzıma kapattı, bir elini belime koyarak bedenimi kendine çekti. Savrulan bedenimin eğer tutmasaydı düşeceğine emindim. Ellerimi göğsüne koydum. Gözlerinin içine bakarken çatık kaşlarının altındaki yeşil gözleri, benim günlerdir denediğim ama yapamadığım şeyi yapıyordu. Öfkesini, bedenime ince ince işliyordu. "Madem öyle... Hazırlan." Elini çekmediği için anlamadığımı sadece bakışlarım ile iletmeye çalıştım. "Bir ay sonra nişan, şubat tatilinde düğün." Ben söylediklerinin etkisi ile şok olurken arkasını döndü, bizim evin bahçesine doğru bir iki adım attı. Ondan çıktığına emin bile olamadığım gür bir sesle bağırdı. "Aytekin!" Kalbim korku ile kasılırken yanına koştum. "Ne? Ne yapacaksın? Hey!" Beni dinlemedi, önüne geçip durdurmaya çalıştığım bedenini sola kaydırdı, bir daha bağırdı. "Aytekin!" Bizim evin ışıkları ile birlikte Cemile teyzelerin ışıkları da açıldı. "Ferhan..." Dediğimde bakışlarını ağabeyimin penceresinden bana çevirdi. "Ferhan yok..." dedi alayla. "Ferhan ağabey diyeceksin." Ellerini havada iki kez itiraz edercesine salladı. "Pardon! Korkak, gururlu, aptal ve sevmeyen Ferhan ağabey diyeceksin!" Bizim evin kapısı açıldığında son kez onu durdurmaya çalıştım. "Ferhan böyle değil. Bir anlık öfke ile değil!" dediğimde ellerimi tuttu, göğsünden indirdi. "Ne bağırıyorsun lan?" diyen ağabeyime aldırmadan bana bakarak konuştu. "Gözünde adamlığım kalmadı ya, bırak onun gözünde de kardeşliğimiz kalmasın. Ama sen..." Bakışlarını yanımıza gelmesine bir iki adım kalan ağabeyime çevirdi. "Bu saate sonra vazgeçme hakkına sahip değilsin." ***

Bir üsteğmen ve aşık olduğu komşu kızının hikayesi... Aşkından habersiz olduğu adam için kalbi atmaya başladığında 20 yaşındaydı Gülce. Çocukluğunu geçirdiği Bozcaadada beraber büyüdüğü adamla aynı kişiydi bu: Sancak Erkuran. Sonra bir gün karşısına geçmişti Sancak ve gözlerinin içine baka baka "Bana artık abi deme," demişti. Tek bir cümleyle kalbini altüst etmeyi başarmış ve bildiği her şeyi değiştirmişti. Aynı günün gecesinde ise gitmişti Sancak Erkuran. Çünkü işi ve aşkı arasında bir tercih yapmak zorunda kalmış ve hayatını, vatanı uğruna feda etmişti. Yıllardır içinde büyüttüğü sevdasının küllerini kalbine hapsedip öylece gitmişti.

Esra Rengiz. Adım bu. Ve ne düşündüğünüzü biliyorum. Çünkü okulda yıllardır turuncu saçlı arkadaşlarımın maruz kaldığı "Portakal! Orada kal!" esprilerinin ucuna dâhil ediliyorum. Matematik. Ondan nefret ediyorum. LGS beni bitirmek üzere ve annemin yardım çığlıkları her geçen saniye evin koridorlarında biraz daha şiddetle yankılanıyor. Babam onu sakinleştirmek için istediği gibi para harcayabileceğini ve geleceğimi planladıkları bu dönemlerde ders notlarımın düzelmesi için her şeyi yapabileceğini söylüyor. Yani bana parayla akıl alabileceğine inanıyor. Musab. Bir videoda görüp onunla bir gün tanışabileceğimi umduğum platonik aşkım. Hayatım, adım, derslerim ve bu çocuktan ibaret şu an. Heyecanlıyım.

Olaylar, borcunu ödemek ve tefeciler'den kurtulmak için anlaşmalı evlilik yapan Simge'nin planladığı gibi ilerlemez. Daha geçmişte yaşadıklarını atlatmamış iken Her geçen gün geçmişin sırları biraz daha gün yüzüne çıkar. Geçmişin izlerinden kurtulmaya çalışan Simge, kendini tekrar kaçtığı geçmişi'nin içerisinde bulur. Yaşadıkları yetmiyormuş gibi çekişmeli bir aşkın içine düşen Simge, her şeyi geride bırakıp yeni bir hayata adım atabilecek midir?

Başım Barlas'ın göğsüne düştü. Soğuktan donmuş burnumu sıcacık göğsüne sürttüm. Burası yuva gibi hissettiriyordu. Derin bir nefes aldım. Kokusu ciğerlerime doldu. Gözlerim kapandı. Son kez fısıldadım. ❝ Yangın düşmüş kor kor. Yanmış gönlüm yer yer. Duydum sağdan soldan vazgeçmişsin benden. ❞ ⭒⭒⭒ Saudade: Kavuşamayacağın birini özlemek.

"Ben senin şımarıklıklarını çekecek bir adam değilim." Sözleri üzerine gözlerim gözlerinde asılı kaldı. Kelimeler zihnimde bir oraya bir buraya kaçışırken hepsini bir araya toplamak oldukça zor olmuştu. Sakin ol Efsan... Kalbimdeki anlamsız ağrıyı görmezlikten geldim. Çenemi havaya dikip ters ters ona baktım. Giydiğim siyah topuklular sayesinde aramızdaki boy farkı bir kafa mesafesi kadarken gerginlikten kuruyan dudaklarımı ıslatıp onunkiler kadar acımasız olan sözlerimi sarf ettim. "Ben de sana şımarıklık yapacak bir kadın değilim." Yayın tarihi: 12.05.2024