Uyarı: Yetişkin içerikli sahneler mevcuttur! Kanser hastası olan babasının hatırı için onu ilk gördüğü andan beri aklından çıkaramayan Yavuz ile evlenen Ela, bu evliliğe ayak uydurabilecek midir? ______ "Şimdi de ben sinirliyim," dedim. Tek kaşı havalandı. Sinirli halim ona komik mi geliyordu da gülümsüyordu? Ellerini tezgaha yaslayıp üzerime biraz daha eğildi. "Ne olmuş sinirliysen?" Yine benim mi uydurmamdı yoksa beni daha da sinirlendirmeye mi çalışıyordu? Saçmalıyor olmalıydım. Hem amacı buysa başarılı olmuştu. Resmen benimle alay ediyordu. "Dalga mı geçiyorsun benimle? Gel dediğinde geleceğim, git dediğinde de gidecek miyim ben Yavuz?" Dişlerini alt dudağına geçirmişti. Etkileniyor muydu? Ciddi miydi bu adam? Benim yüzüm sinirden kıpkırmızı olmuşken o nasıl bu kadar sakindi?! Gözleri ıslatma ihtiyacı duyduğum için dilimle ıslattığım dudaklarımda takılı kalınca "Cevap versene!" dedim hırsla. Yeniden gözlerime baktı. Çok, çok yakındık. "Sinirlenince bu kadar ateşli bir hatun olduğunu bilmiyordum,"

Gökyüzünde özgürce uçan bir kuş ve o gökyüzüne ateş eden bir savaşçının hikayesi. Leyla özgür bir kuş, Ercüment vatanı için dağlara, taşlara gerekirse gökyüzüne ateş edecek bir savaşçcı. Özgür kuşlar bir kafese hapsolur mu? Savaşçılar silahlarını bırakıp teslim olur mu? Doktor Leyla ve Üsteğmen Ercüment'in bir soğuk kış gecesi hikayesi... 13.01.2022 #Doktor 1 14.01.2022 #Asker 1 17.01.2022 #Komutan 1 18.01.2022 #GenelKurgu 1 30.01.2022 #GençKurgu 1 01.02.2022 #Aksiyon 1 05.02.2022 #Mizah 1

Hasret köyden uzakta bir dere kenarındaki küçücük evinde hem hayatla hem de annesiyle mücadele eden başı dik, dili sivri bir kızdır. Yaşadığı yerin yazı kurak, kışı çorak, baharı biraz rahattır. Ama babası olmadığından evin direği sürekli gıcırdar. Annesinin zoruyla gittiği bir düğünde gözü bir Külhanbeyine çarpar, ama başı diktir, pek yüz vermek istemez. Düğün boyu bakışırlar, tek kelime etmezler. Adam da pek bir hoşuna gitse de Hasret bunca bakışı hayra yormaz, yine de içi kıpraşır. Beyaz gömleğine, yanık tenine, kara kaşına, üstünden ayrılmayan kara gözüne... Sonra nasıl olduysa düğünün gecesinde evine gitmiş, saçılmış dökünmüşken penceresinden bir ses işitir, akşamki adamı daha görmeden tanır. Penceresinin köşesine siner, perdesinin arkasına saklanır. Sesini duyar adamın, sonra sesini duyurur. Onca yıllık Hasret bir toz olur bir duman. Sonrası dere kenarı, dut ağaçları, üzüm bağları.. Geçmişten gelen bir Köygöçüren lafı, Hamza'nın Görgülü belası... ..... Tarihi bir hikayedir.

Tanıtım.. "Gönlüm hep seni arıyor neredesin sen , Neredesin sen , " Adamın tok sesi mekanın içinde yankılanırken , gözlerini kısmış elinde ki bağlamının tellerine vuruyordu. "Sinemde gizli yaramı kimse bilmiyor Hiçbir tabip şu yarama merhem olmuyor . " Onu dinleyen insanlar sesinin güzelliği kadar adamın etrafına yaydığı muazzam güçlü aurasına da kapılıp gidiveriyordu. Onu uzaktan izleyen biri daha vardı... Genç kadın yüzünde ki tebessüm ile uzaktan uzağa izliyordu , kalbini avuçlarının arasına bıraktığı bu adamı. Zaten onu hep böyle uzaktan uzağa izliyordu. Ateşe çekilen pervaneler gibi gün be gün onun ateşine çekilmiş ve yanıp kül olmuştu ama adamın onu gördüğü yoktu. Burada ki varlığından haberdar olduğundan bile emin değildi. Gerçi onun gibi bir adamın kendisine bakmasını beklemiyordu ama yanıyordu işte kadın , bu adamın aşkı , ses, bakışları ve kokusu onu yakıyordu . Her gün her gün yeniden doğup ölüyordu sanki Prometheus gibiydi. Onun gibi ölüp tekrar diriliyor ve ertesi gün tekrar ölüyordu ama onu öldüren bu adamın ta kendisiydi. Zaten en büyük imtihanları hep en sevdiklerimizden görmez miydik ? Ama sevdaydı bu , istese de - ki istemiyordu - vazgeçilmezdi ki bundan . Böylece kadın her gün her gün bu adamın aşkıyla yanıyordu . #romance katagorisinde 1. 🌺 (13.06.2019)

ㅤㅤ Yaşadığı herşeye rağmen güçlü kalanlardandı o.Baba sevgisini abisinden gören, annesinin arkasında dağ gibi duruşu ile Güçlü kalandı Dilda Erbani. Sevdiği adamın evlenmesi ile kırık kalbi daha da paramparça olurken, evlendiği kadının çocukluk arkadaşı olması yakıyordu en çok canını. "Benden başkasına seni yar etmem" dedi adam...lakin unuttuğu bir şey vardı. Kendisi başkasına yar olmuş,sevdiği kadını öldürmüştü çoktan. "Aşkımdan ölsem gebersem bile ne kuma gelirim ne de senin gibi şeref yoksunu birinin kadını olurum" dedi kadın. Sevgisi ne kadar ağır basarsa bassın kendi gururunu, kendi hemcinsini kurtarmak için savaşmıştı ailesine karşı. ~ "Hayata dair umudum yok" dedi kadın. Yaşadığı hayatın ağırlığı yok etmişti umutlarını,hayallerini. Adamın ise yemini vardı kendisine.Kırık kalbi paramparça olmuş kadını kendi elleri ile iyileştirecek ona merhem olacaktı. "Umudun ben olurum, yeterki yanımda kal" dedi adam.. tek isteği yıllardır uzaktan sevdiği kadının yanında olması idi. Kadın kabul etti, abi bildiği adama eş olmayı. Kabul etti kaderine razı gelmeyi. Onun savaşı kendisineydi, onun savaşı kadınları ezenlereydi, onun savaşı bir kadını hor görendeydi. O Dilda Erbani'ydi...Eskiden sevdiği adama kuma gitmemek için abi bildiği adama eş olmayı kabul eden Kadın. ㅤㅤㅤKapak tasarımı ; @hayalliruzgarlar 23.02.2023'🦋🧡

"Elini göster." Elimi arkamda yumruk yaptım. "Leo?" dedim yardım dilenen bir ses tonuyla. Fakat Leo bakışlarını kaçırdı. Bakışlarını kaçırdığı anda takılı kaldı. Gözleri liderin eline düştü. "Lider." dedi. "Yüzüğün?" Gözlerimi onun eline çevireceğim sırada elini arkasına götürdü. Başını bu seferde sağına doğru yatırdı. "Bana elini göstermeden buradan gidemezsin." Yutkundum. Her an ağlayacak noktadaydım. Çocuk gibi tepinerek ağlama isteğiyle doluydum! "Feride." Gözlerimi sımsıkı kapattım. "Elini göster." derken sesi kısıktı. Daha fazla direnmenin bir sonuca varmayacağının bilincinde olarak yavaşça elimi önüme doğru uzatıp, yumruğumu açtım. Çıt çıkmadı. Demek ki yüzüğü Leo gibi onlarda göremiyordu. Rahatlayarak bir nefes verip gözlerimi açtığım sırada, yüzük parmağıma bir elin değmesiyle irkilerek ona baktım. Sağ eliyle, sol elimin yüzük parmağına dokunuyordu. Lütfen göremiyor ol. Lütfen. Gözlerimi yüzüne çevirdim. Kaşları çatılmıştı. Bakışlarını yüzükten alıp, gözlerime çevirdi. Elimi çekmeye çalıştım. Bırakmadı. Arkasına sakladığı elini öne uzatıp bana doğru gösterdi. Parmağındaki sade, gümüş alyans parladı. Bir küfür savurdum. Elimi tekrar çekmeye çalıştım. Bir kere daha ve bir kere daha... Ne kadar çekiştirirsem, çekiştireyim elimi bırakmadı. Dolan gözlerimi Leo'ya çevirdim. Beni buradan götürmesi için ona yardım dileyen gözlerle, baktım. Fakat karşılık alamadım. 17.09.2023

Aşk Yalan Sırlar İç savaş Doğru bildiğimiz gerçekler ya yalan çıkarsa. Kocaman yalan, acı dünyadan sağ çıkabilecek miydi. Her şeyin hayal olmasını isterdi. Acıların hüzünlerin umutların hep hayal olmasını isterdi.

Sevdiği adamın nişanlanacağını öğrenen Leyla, başka şehirde okumaya karar verir. Ama abisinin düğünü için iki yıl sonra geri döner. Bu geri dönüş, eski defterlerin tekrar açılmasına ve yeni bir defterin ilk sayfalarına mürekkep akıtmaya başlar. Her şey en başından başlıyordu. Ya da her şey kaldığı yerden tutkuyla devam edecekti.

Cesur abi birkaç adım ötede durmuş, beni izliyordu. Gözlerinin ışığı, o zaman bile kalbime dokunmuştu. Bir adım yaklaşarak gülü kulağımın arkasına yerleştirdim. Kırmızı gülü saçımın arasına sıkıştırırken başımı hafifçe ona çevirdim. "Nasıl oldu, Cesur abi?" dedim gülümseyerek. Ela gözleri üzerimde yavaşça gezindi. Bakışı öyle bir şeydi ki, çocukça bir soruya verilmiş yetişkin bir cevaptı neredeyse. "Çok güzel," diye fısıldadı. Sesi, her zaman olduğu gibi sakindi. Ama içinde bir şey kıpırdıyordu sanki. Yanaştı. Elimdeki başka bir gülü alarak saçıma özenle yerleştirdi. "Böyle daha güzel." Kahkaha attım. O zamanlar daha çocuksuydum belki. Cesur abinin yanında bazen sırf onun gözlerini parlatmak için konuştuğumu sonradan anladım. "Gelecekteki eşim çok şanslı bence. Değil mi Cesur abi?" dedim, hem ciddi hem oyunbaz bir sesle. "Gül gibi eşi olacak." Bir an durdu. Derin bir iç çekti. Bana baktığında bakışlarında bana ait olmayan ama içimde yankılanan bir şey vardı. "Öyle," dedi usulca. "Çok şanslı olacak." |yetişkin unsurlar bulunur|

İLK YAYINLANMA TARİHİ: 14 HAZİRAN 2025 DÜZENLENME TARİHİ: 12 EYLÜL 2025 Hikayede yetişkin unsurlar bulunmaktadır. "Bazı sesler yağmurda saklıdır ve bazı kalpler, hiç tanımadan birbirini bekler..." Yıllar sonra kasabaya dönen Devran... Toprağın sesini duyan Âlâ... Birbirini hiç tanımayan iki yalnız ruh, aynı rüyada buluşursa ne olur? Küçük bir kasabanın taş sokaklarında, dedikodular fısıldarken bir aşk yavaşça yeşeriyor. Gülyazı'da her evin bir hikâyesi var - ama en çok onlarınki konuşulacak. Dedikodular yükseliyor, gözler çevriliyor, kalpler yerinden oynuyor! Kasabanın taş yollarında aşk usulca yürürken, herkesin dilinde aynı soru: "Alhanlıların Devran'ı, hangi güzeli kendine gelin edecek?" Gülyazı Kasabası; dostluğun samimiyetle kurulduğu, dayanışmanın ekmek gibi bölüşüldüğü,aşklarınsa en tutkulu hâliyle filizlendiği, cıvıl cıvıl bir köy hayatının tam kalbinde saklı bir dünya.