Jungkook, eve geldiğinde bir yabancıyı evlerinde uyurken bulur. !strangers to lovers !partners in crime !ot7 ağırlıklı absürt komedi !ofansif mizah 141222

"Bak Regulus, ben kafaya koydum. Senin başına bela olacağım. O yüzden bu duruma alışsan iyi edersin hayatım." emotional scars

sen ve ben neighbours to lovers💘💒

Gülümsedi bana gitti O an var ya Dedim ki Romeo, Juliet'in güzelliğinden boşuna delirmemiş

yapım aşamasında olan bir sunki fici

sunoo duyduklarını idrak etmekte güçlük çekiyordu. kırk yıl düşünse yine böyle bir şeyle karşılaşacağını hayal etmezdi bu eve adımlarını atarken. o yalnızca aralarını düzeltmek istemişti. o kadar yalnız, o kadar yarım ve hayal kırıklığına uğramış hissediyordu ki kendini şimdi gerginlikten avuç içlerine batırdığı tırnaklarını ve büyük ihtimalle biraz daha sıkarsa kanamaya başlayacaklarını bile hissedemiyordu. şaka yapıyor gibi hissetti başta, birazdan kapıdan çıkıp giderken o gelip durduracak ve sarılarak yalnızca bir şakadan ibaret olacağını söyleyeceğini düşünmek istedi. riki bunların hiçbirini yapmadı, sustu. merdivenleri inerken sunoo'dan düşen yaşların üzerine bastığının farkındaydı ama sustu. sunoo bu kadar güçsüz oluşuna içten içe kızarken de sustu. ama en kötüsü, sunoo kapıyı çarpıp gitmeden önce ona dönüp "keşke seni hiç tanımasaydım." dediğinde yine sustu.

ben yang jungwon, lise hayatım boyunca jay hyung yüzünden kah güldüm, kah ağladım, kah üzüldüm. kah kahroldum kıskançlıktan yastıkları ve sunoo'yu yemeyi denedim, kah aşkımdan çılgına döneceğim diye kendime gelmeyi denedim. ben var ya ben millete ahkam kesen fırlama çocuk jay hyung'a süt görmüş kedi kesildim. jay hyung ile ilk karşılaşmamızdan itibaren tutmaya başladığım bu notları yalnızca sizinle paylaşıyorum ve ağabeyim bulamasın diye oldukça gizli bir yerde saklıyorum. tüm hakları da heeseung hyung'dan çaldığım jean'in içinde gizlidir yiyorsa bakın derim.

jake: sunghoon beni among us'ta reportladigindan beri iliskimiz bitti beyler bundan sonra onun adini bu grupta gecirmek yok anlasildi mi texting & duzyazi

durdu. durdum. şimdi onu tanıdığım ilk anki yüz ifadesi vardı suratında, tanımsız olanından. "beni öldür sim jaeyun." bunca yıllık hayatımda silah tutarken bir kez bile titremeyen elim, zangır zangır titrerken o elimdeki silahın ucundan tutuyor ve kendi şakaklarına dayıyordu. "öldür beni yoksa ben seni öldüreceğim." ucu bucağı olmayan, pişmanlıklar ve yaşanmışlıklar dolarken gözlerimin önüne gülüyor, derin bir nefes alıyordum. dudaklarım perişandı. nefret ettim. bana bakış şeklinden nefret ettim. ilk günkü gibi bakmayan suratından nefret ettim. bir kez daha düşünmedim, tetiği çektim.