Hayatının en kötü gününü yaşadığını düşünen genç kadın, aynı günün gecesinde bir adamla tanışır ve zamanla o kötü günün aslında hayatının en güzel günü olduğunu düşünür. Fakat bu güzel günlerin kısa süreceğinden habersizdir. • "Sadece holding sahibinin değil," dedi yüzüme bakmaya devam ederken. "Bir mafyanın da kızısın." "Eski bir mafya," dedim. "Ben çocukken bıraktı o işleri." Gülümsedi. "Ama Aydın Karalar deyince insanların aklına hâlâ mafya geliyor."

(TAMAMLANDI.) Çok istediği bölümü kazanmak için çok çalışmış ve sınav sonucunun açıklanmasını büyük bir sabırsızlıkla bekleyen genç bir kız. O çok beklediği sonucun açıklanacağı günün gecesi, sadece eğitim hayatını değil, tüm yaşamını etkileyecek olaydan bihaberdi. ⏳ "Ben seni tanımıyorum," dedim, soğukça. "Tanıyacaksın," dedi, sakince. Konuşma tarzında beni rahatsız eden bir şey vardı. "Daha çok zamanımız var."

Acı vermeyi aşk sanan bir adam ve acıya aşık bir kadın. Kanattıkca acıyan , acıdıkca arzulanan aşkları onları öldürüp sonra acıyla yeniden doğuracaktı. Geçmişleri ilmek ilmek birbirlerine bağlıyken , gelecek ne kadar aydınlık olabilirdi ? Karanlık adamın evi , kadının korkusuyken aşk ikisinin kalbini karanlığa mühürlemişti.

(+18 İçerik,yaş farkı vb.unsurlar bulunmaktadır) Artık biliyordum bana yaklaştığını kokusu bile hissediyordum . İri çok iri elleri belimi sardı kafasını yine saçlarıma gömdü,yine yaptığım işi unuttum sahi ben ne yapıyorum şu an ...Elleri yavaş ve usta hareketlerle karnıma doğru gelirken benden çok ama çok uzun boyundan dolayı eğmek zorunda olduğu kafası da saçlarımı köşeye verdi ve bu sefer boynumu koklamaya başladı .Dur demem gerekirdi ama ben diyemiyordum yanlıştı çok yanlıştı... Uyuşmuş gibi hissediyordum sanki ayak parmağından saçlarımın her bir teline kadar vücudum karıncalanıyordu tam ağzımı açmışken sert sesiyle benden önce davrandı " Yalvarıyorum kaçma artık benden dokunmama izin ver" sesi acılı ve inler gibi çıkmıştı elleri yavaşça pantolonumun üstüne bıraktığım tişörtten kadınlığıma doğru çok yavaş bir şekilde ilerliyordu dur diyemiyordum yanlıştı ama lanet olsunki istiyordum kendimden iğreniyordum ama karşıda koyamıyordum gücüm çekilmişti eli hafifçe baskı yapınca nefesimi tuttum "Asaf abi" devamını getiremedim "şşştt küçüğüm abi yok abi yok" dedi "ama ..." demeden kadınlığıma iri eliyle öyle baskı yaptiki gözlerim yandı dilini hafifçe kulağıma değdirdi ve beni yakan o soruyu sordu "minik tüylerini alıyor musun Küçüğüm?" lal oldum buna nasıl cevap verilirdi ama eli rahat durmuyordu bilerek yapıyordu beni köşeye sıkıştırmak için başarıyorduda elleri çok ustaydı kaç saniye veya dakika geçti bilmiyorum tekrardan sert sesi kulağıma geldi "Hmm ?" dedi sadece birden ağzımdan "evet yani" diye bir cevap çıktı o an eli yine baskı yaptı tekrar nefesimi tuttum ve son darbesini vurdu "Alma Küçüğüm o tüyleri hissetmek istiyorum tatmak istiyorum ve sana Yemin olsun ki yapıcam o gün ikimizden geriye hiç bişey kalmayacak " birden sertliğini sert bir şekilde küçük kalçalarıma vurdu

Topuklu ayakkabılarımın çıkardığı ses onun duvara yaslanmasıyla durdu. Bedenlerimiz birbirine yakın olduğundan, aldığı hızlı nefes alış-verişlerini görebiliyordum. "Sen, böyle işlere ne zaman başladın?" diye sordu, gülümsedim. Kulağına doğru uzanarak fısıldadım. "Kadınlığım birden fazla erkeğe sızladığından beri." Bu fısıltım onun göğsünün daha da kabarmasına neden olmuştu. Alt tarafa bakınca kabaran tek şeyin göğsü olmadığını görebiliyordum. Sırıttım. "Birileri benim için sertleşmiş," dedim edepsizce. Çağatay ne olduğunu anlamadan elimi sertliğinin üstüne koydum. "Eğer beni becerirsen, Hülya otel odalarında kadınlarla buluştuğunu bilmez." ~ "Sen, içime mi boşaldın?!" dedim sinirle. Sırıtarak bana baktı. "Korkma, eczaneden ertesi gün hapı alırsın." dedi ukala bir şekilde. Gözlerimi devirdim. "Ya da, hamile kalırım ve bu birliktelikten Hülya'nın haberi olur," dedim sırıtarak. Korku dolu gözlerini bana çevirdiğinde tekrar konuştum. "Bir daha böyle bir hata istemiyorum, Çağatay." dedim tehditvari bir şekilde. Yattığı yerden doğrularak bana baktı. "Ne saçmalıyorsun sen Azra?" dedi şaşkınlıkla. "Bir daha bu olmayacak," dedi ciddi bir ses tonuyla. Tebessüm ederek yerdeki kıyafetlerimi toplamaya başladım ve ona baktım. "Sana kuralları benim koyduğumu söylemiştim, deniz gözlü çocuk." diyerek ona yaklaştım. "Ve koyduğum yeni kurala göre, her hafta çarşamba günü beni burada becereceksin." diyip dudağına bir öpücük kondurdum. "Yoksa Hülya bugün olan her şeyi öğrenir." ~ Yetişkin # 1 | 06.03.22 Romantik # 1 | 13.03.22

"Uzak dur!" incecik, biçimli kaşlarını çattı. "Yaklaşma! Yoksa kötü olur. Ne yapmaya çalışıyorsun yine ya! Ne istiyorsun?!" kollarını çaprazlayarak omuzlarını tuttu. Göğüslerini gizlemeye çalışıyordu, ama farkında değildi böyle daha çok göze çarpıyorlardı. "Uzak kalamıyorum." boğazımdan kopan hırıltılara engel olamıyordum. Yutkundum. "Anlatamadığım şeyler var, Gaye. Anlayamazsın. Yanında ama uzağında olmam lazım. Ne seninle oluyor ne sensiz. Çıldırmak üzereyim. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum!" başımı eğdim. "Seni aklımdan çıkaramıyorum. Çıplak gördüğüm kadınların hiç biri senin gibi değildi." "Benim gibi çirkinine az rastlanır." kısık, çok kısıktı sesi. Dudakları titriyordu. "Bunu her seferinde yüzüme vurmasan keşke." İtiraz etmek istedim. İzin vermedi. ~~ ~~ ~~ ~~ Aşk buydu işte. 3 kişi olmak, tutkuyu ve sevgiyi paylaşmak, zorluklara göğüs germekti. Aşk bende şimdilik 6 harf demekti, Serhan.

Dişlerinde dilini gezdirirken dudakları karanlık bir gülümsemeyle yavaşça kıvrıldı. "Düşündüm de, seni sevişmeye ikna etmek, sevişmekten daha keyifli olacak... "

BU HİKAYENİN BİR ÇOK KISMINDA RAHATSIZ EDİCİ İÇERİK BULUNMAKTADIR. "Teninde bir ilkbahar havası ama için kar kış. Gözlerin yorgun, ruhun darmadağın. Korkuyla baktığın bu yollar senin kaderin, bu gözler senin katilin." Bakışlarında bir kasvet, kehanet vardı. "Heja," dedi tenimi ürperten bir ses tonuyla. "Bu adam senin katilin."

Kolumdan tutduğu gibi beni arabanın içine zorla oturttu. -Bırak beni sen kimsin ya kim kendini ne zannediyosun diye bağırarak arabadan çıkmaya çalışıyordum koltuğa beni öyle bir bastırdı ki, üzerimdeki siyah beyaz çizgili eteğim debelenmemden kalçalarıma kadar sıyrıldı ikimizde aynı anda önce bacaklarıma, sonra bir birimize baktık çakır gözleri çok deli bakıyordu göz göze bir süre bakıştık arabadan çıkmak için hamle yaptığımda beni yan döndürüp kemerimi taktı. - Hayvan sen hayvansın diye bağırmaya başladım Bana eğilip burnumun dibine kadar girdi. - Eğer hemen bağırmayı kesmezsen o minik siyah kilodunu yırtar atar içine şuracıkta girerim gerisini sen düşün......

"Adı Lamia." dediğinde parlak yansımalı yelesi olan güzel atına doğru yürüyorduk, el ele. "İnanışa göre mitolojide Lamia, siyah ve kadifemsi bir pelerin giyer. Menekşe rengi gözleriyle çıkar insanın karşısına." "Onun da siyah ve kadife bir pelerini var sanki." diye mırıldandım. "Dışarısı ne kadar soğuk olursa olsun nefesinden o buhar çıkmaz Lamia'nın." diyerek kaldığı yerden devam etti. "Çünkü ölümdür Lamia, nefesi ölüm kokar." Beni nazikçe kolumdan çekti, dudağım bir ata verilen ismin ürkütücü hikayesiyle seğiriyordu. "Buna rağmen tek istediği biraz olsun sıcaklıktır." dedi, "Karşısında bu isteğini yerine getirmeyecek insan sayısı bir elin parmağı kadardır çünkü inci çiçeği kokar her yanı, büyüsüne kapılmamak imkansızdır." Bana ne yapacağımı tahmin etme fırsatı bile tanıma­dan ağılın içine doğru yürümeye devam etti. Yerlerde içi tahıl ve saman dolu, bir sürü çelikten kova duruyordu. "Lamia'nın öpücüğü nefessiz kalmak içindir." dediğinde derin bir nefes alarak tamamladım. "Bu yüzden insan, karşısındaki Lamia bile olsa o öpücüğün tadına varmak için öper onu." dedi ve durdu. "Ölümü göze alır, Lamia'sından vazgeçmeyi alamaz." İlk yayım: 12.02.2016