𓂀 Her iz, bir gözyaşı 𓂀 Arin'in abisi, onun için bir velinimetti; sevgi görmeyen küçük kız için umut dolu kapıların açılmasıydı. Babası tarafından sevilmemek ise onun için her gün kahroluş, yok oluştu; çünkü her kız babasının prensesiyken, Arin babası için yalnız kan bağı olan silik bir karakterdi. Babasının sevmediği kızı başka bir adam sever mi? Arin Demirhan, bir gün ansızın gördüğü yeşillerde kaybolur. Ne yapacağını, nereye gideceğini bilemez; çünkü bütün yollar ona çıkıyordu: hiç olmaması gereken adama, Çağan Adar Karadağ'a Bütün her şeyini elinden alan adama. Arin, işlemediği günahın kurbanı... Adar, işlenilen günahın masum kalan tarafı... Her ikisi de suçsuz, tertemiz kalpleriyle; geçmişin bütün izleriyle aralarında kandan, acıdan bir duvar ördüler... Adar, ne kadar intikam almak istese de geçmişte yaşanmış acının bedelini ödememesi gereken kişiye ödetmek istemez. Fakat işler göründüğü gibi değildir; bu intikam yalnız Adar'ın intikamı değildir. "Kimsenin prensesi olmayıp, Kraliçe olanlara..." (Herhangi bir çalıntı veya alıntı hususunda gerekli hukuki işlemlere başvurulacaktır.‼️) NOT: Karakterler ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Kitabın bütün kurgusu bize aittir.

"Geçecek mi peki?" Diyebildim yalnızca hafif çıkan sesimle. Yüzüne bakmak istemiyordum çünkü eğer bakarsam, gözlerinde duymaktan korktuğum cevabı görmekten çekiniyordum. "Geçmeyecek," dedi dudaklarından dökülenlerin yüreğimi bin bir parçaya ayırdığından habersizce. "Ama alışıyor insan." "Sen alıştın mı?" Dedim. "Alıştım." Dedi. "Nasıl peki acıya alışmak?" Bir süre öylece gözlerime baktı. O an anlamıştım. Gözleriyle konuşup anlatmaya çalışmasını gerektirecek kadar zordu belki de onun için sorduğum sorunun cevabı. Gözlerinin çırpınışına daha fazla dayanamayıp önüme döndüğüm sırada aramıza bıçak gibi saplanan gerçek dudaklarından dökülüverdi. "Ölüm gibi." Acı biz gibiydi demek ki...

" Öp beni. " " Ne ? " " Duydun öp işte hemen. " dedim gözlerimi dudaklarına çevirerek. " Şu an mı ? " " Yok başka bi an. Ya seni bana parayla mi verdiler acaba ya ? Gerçi seni parayla da almam ama hırsız şey.. hadi uzatma da öp. " " Öpmek.. " " He ya hadi. " dudaklarımı öne doğru büzdüm. " Öpmek bak ama şöyledir he.. " " Kelime anlamını açıkla demedik ya öp gitsin dedik. " " Öpücük diyorsun.. " " Öpsene lan diyorum aa gel buraya ben öpeceğim. " 3 Eylül 2021

Karanlık çağlar; En savunmasız olduğunuz anlarda başlar. Ruhlar; Eşini kaybedince ölmeye başlar. Uyuşturucu bağımlısı bir zorba; Kerem Dinçer. Sevdiği adamı düştüğü bataktan kurtarmak isteyen genç bir kadın; Liva Ertem. Yayınlama tarihi: 21.11.2023

Herkes de olduğu gibi benim içimde de umut kırıntısı vardı ama bende sabır yoktu. Her sabrın sonu selamet derlerdi,bazı sabırların sonu kıyametti,haberleri yoktu. Bekledim,umudu çok bekledim ve o umut geldi. Umut Her zaman gelmezdi,umut umutsuza değil,çaresize gelirdi. O gelmişti. Çaresizdim, çarem olmuştu. Umutsuzdum, umudum olmuştu. Uçurumun ucundayken elimi tutan el olmuştu. . . .

"Bu araba... şu araç yani, senin mi?" diye sordu şaşkınlıkla. "Yani, eğer bu kadar çok beğendiysen gezdirebilirim seni." Adını bilmediğim kız küçük bir kahkaha atınca yanlış bir şey söylediğimi anlamıştım. Ama yanlışın hangi kelimede olduğunu bulamamıştım. Elini bana doğru uzattığında tereddüt etmeden uzattığı eli sıktım. Bu onun daha çok gülmesine sebep olmuştu nedense. "Memnun oldum, bende kraliçe Elizabeth." Deyip yapmacık bir samimiyette tebessüm etti. Bu sefer benimde dudaklarımın kenarı alayla yukarı doğru kıvrılmıştı. Umarım sevgilisi yoktur. Var mıdır ki acaba, bence yoktur. Yani inşallah yoktur. Adını sormak için dudaklarım aralanmıştı ki hemen önümden geçip arabanın kapısını açıp şoför koltuğuna oturdu ve elindeki anahtarı takıp arabayı çalıştırdıktan sonra bana bakıp gülümsedi. "Eğer çok beğendiysen, atla ben seni gezdireyim." Dedi kollarını arabanın camına koyup çenesini kolların üstüne yapıştırdı. Şaşkınlıkla karışık afallamayla beraber dudaklarım aralandı. Büyük patlamıştım. Bozuntuya vermemek ve şaşkınlığımı bastırmak için güldüm. 01.04.22 Derin Saygın ♡ Arel Demir

"Her insan kendi kaderini yazar kim bilirdi ki aynı kaderi yaşayacaklarını"

PUKKA YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLMUŞTUR. 3 KİTAPLIK BİR SERİ OLUP, 1. KİTAP BURADA YAYINLANACAKTIR. Doğduğu ilk gün yetimhaneye bırakılan Rüzgar, hayatı boyunca bir şeylere ve birilerine bağlanmaktan kaçınan, soğuk bir tiptir. Aynı yetimhanede büyüdüğü yaramaz bir kız çocuğu dışında da bağ kurduğu kimse yoktur. Yaşı dolduğu için yetimhaneden ayrılmak zorunda kalan Rüzgar, her seferinde beraber kurtulmaya söz verdiği kız için geri döner. Yine rutin ziyaretlerinden birinde kızın ailesi tarafından yetimhaneden alındığını öğrenir ve bir daha ondan haber alamaz. Senelerini ondan bir iz bulmak için araştırarak geçirirken bir gün, gizemli bir numara doğum gününü kutlar. Çok geçmeden Rüzgar, bu numaranın yetimhanede beraber büyüdüğü kız olduğunu anlar ve kızın içinde bulunduğu zor durumu öğrendiğinde onu kurtarmak için anlaşmalı bir evlilik yapmayı teklif eder. İkisi, aynı soyadını paylaşan, evli ev arkadaşları olacaktır. "Seni seviyorum. Hep sevdim."

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

Her Türk asker doğardı. Lakin sadece bazılarının yaşamı asker olarak son bulurdu. Onlar vurulduklarında değil, unutulduklarında ölenlerdi. Onlar şanlı Türk ordusunun askerleri, şehitleriydiler. Ve hepte öyle kalacaklardı. Not: Bu kitapta yazılan askeri nizam ve askeri tüm olaylar gerçek bilgilerdir. Bizzat Gazi, Emekli, Aktif askeri personellerden alınan yaşanmış olaylar, uygun askeri nizam bulunmaktadır. Teşekkürler.