"Kapımın önünden başka bayılacak yer bulamadın mı?" "Sen ne kadar kaba bir adamsın ya? Sanki ben seçtim bayılacağım yeri! Hatta inanır mısın? Kapının önünden geçerken dedim ki burası bayılmak için çok uygun bir yer. Burada bayılırsam dağdan inen bir takım elbiseli ayı gelir ve beni kurtarır! O ayı da sen oldun!" "Sen benimle dalga mı geçiyorsun? Bana ayı mı dedin sen?" "Ben sana takım elbiseli ayı dedim. Sadece niye bir kısmını alındın ki?" * "Bu yazı da ne?" "Dikkat! Mafya var!" "Hadi ya! İyi ki okudun! Benim okuma yazmam yoktu zaten" "Sen kültürsüz bir mafya mısın? Hiç yakıştıramadım! Çok ayıp! İstersen öğretebilirim!" "Hay Allah'ım sen bana sabır ver! Sülük gibi yapıştın bir de gitmiyorsun ya! Ben sana ne yazıyor demedim! Niye arabamın camındaydı bu?" "Hani bebek olan arabalara yazıyorlar ya 'dikkat! Bebek var!' ben de düşündüm ve dedim ki mafya olan arabaya 'dikkat! Mafya var' yazmak gerekir? Kötü mü düşünmüşüm?"

Merhaba. Adım Deniz. Üşengeç. Deli dolu. Başkalarına göre orjinal fikirleri olan, ama kendine göre pratik zeka ürünleri bulunan bir kızım. Lakabım, "sıçtım akıllı." Bunu ailem, hangi mantık çerçevesine sığdırarak bana takma ad olarak verdi bilemesem de haksızlar da diyemeyeceğim. Ayrıca normalleşme çabalarına karşıt, beyin bükücü, kötümser bir Polyanna da diyebilirsiniz. Narsist bir sosyopatım! İşte. Artık içeride devam edeceğiz. Bayan Sıçtım Akıllı'nın hayatına girmeye hazır mısınız? UYARI: İçeride amk veya daha fazla küfür ürünleri bulunacaktır. Ona göre okuyun, ona göre sevin, ona göre bağrınıza basın. © Tüm Hakları Deniz'in Ultra Acımasız ve Karanlık Tarafı Olarak Adlandırdığı Bölgesinde Saklıdır! Dip Uyarı: O tarafı görmek istemezsiniz! ϟ HADİ SEE U! → 8 Ağustos 2014 tarihinden, hala devam eden günümüze. ←

"uyan artık abiğ" Zorluk çıkartan , sıkıcı , bencil , korumacı bi abim var. Adı Tuğhan . Sevgilisi yok çirkin biri (Aslında taş) . Tek çarem onu öldürmek . Onu çok seviyorum ama bazen beni deli ediyo. "Abi ben Berkelere gidiyorum" "Dur la gitme biyere hem kim o Berke ?" "Ya komşu varya hani" "Hea biliyom gitmek yok hiçbiyere sevmiom o çıcığ" "Uf abi sana ne uyu sen Badoo'yu aç belki taş kızlar vardır" "Otur çay koy Duru gitmek yok" İçimden bildiğim tüm küfürleri ederken birden zil çaldı. Yine hangi piç geld- diye düşünmeme kalmadan karşımda Berke'yi gördüm. "Berke naber ?" "İyidir senden ?" "İyi bende ee noldu ?" "Hiç,arkadaşlarım yok hepsi ayrı yerde seni almaya geldim." "İyi abime not yazıp giyinip geliyorum" "Tamam" Yukarı çıkıp (Edd evmz 2 ktl) bir not kağıdı aldım.Üzerine Abiş ben dışarı çıkıyom bizim bu berke var ya onla telefonum açık öperun Abimin kafasına yapıştırıp odama gittim. Bir şort üstüne Vans yazan bi tsört geçirdim.Supr

Adel, hayatın yükünü taşıyamadığına karar verdiği bir günde, kendini bir uçurumun ucunda geride kalan her anısıyla vedalaşırken buldu. Gözleri daha fazla gözyaşlarını taşıyamazken kollarını iki yana açtı. Bir adım ilerledi ve rüzgâr saçlarını savurdu. Her şeyin bittiğini düşündü. Ona karşı sevgisini hiç gösterememiş annesinin tavırlarının, babasının yabancılığının, her gece başını yastığa yalnız koyuşlarının, soğuk odasının o kasvetli havasının... Her şeyin. Rüzgâr tekrar bedenine saldırırken bu sefer savrulan tek şey saçları olmadı, dengesini kaybederken kendini boşluğa bıraktı... Ve tam son anda beline dolanan ellerinin sahibiyle hayatı hiç olmadığı kadar değişti. O adam, ölüme meyilli bir kızı onu yaşatacak kadar çok sevdi. Yıkık bir ailenin, prenses ve kurbağa masalının, her an varlığını sonlandırmak isteyen bir kadınla onun için her şeyi göze alabilecek adamın gri hayatlarının deniz kokan hikâyesi... "Genelde küçük adımlar atan kadınımın bana koşarak gelmelerini sevdim ben." Bu kitap Epsilon Yayınevi ile 2016 yılında raflarda yerini aldı.

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Her şey,bir erkeğin hapşırmasıyla ve benim"Çok yaşa!"diye bağırmamla başladı...

Bir başka komedi hikayesi, fakat söz konusu olan Irmak, Deniz ve Ege'yse kesinlikle sıradan değil!

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.

BASTIRILDI. 2 KASIMDA RAFLARDA OLACAK. BURDAN KALDIRILDI. Her şey dayısının gelip onu almasıyla başlıyor. İzmir'den Antalya'ya taşınıyor ve dayısının sahibi olduğu erkek lisesinde okumaya başlıyor. Dostluğu, kardeşliği ve sevgiyi burada öğreniyor. Peki ya.. AŞK? Mizah, gençlik ve romantik bir kurgu. İYİ OKUMALAR :) ♚ KÜFÜR İÇERİR ♚

Birisi inek, birisi sakar. Tanışmaları tesadüf olamazdı. Ta ki sınıf öğretmenleri onları yan yana oturtana kadar. --- ''Sen benim ineğimsin.'' ''Sende benim sakarımsın.'' Tüm hakları Berfin'in sakarlıklarında saklıdır.