"Sen!"dedi kinle kavrulmuş zifiri karanlık gözleriyle."Sen,şu sokaktaki köpeklerin bir siki olamazsın!"haklıydı.Olmazdım.Ben bir beyaz önlük bile takamamıştım çünkü bunu hiçbir zaman haketmemiştim. Neden?Çünkü ben zayıftım.Kimsesizdim. Benim hata yapmaya hakkım yoktu. "Ama sorun sende değil biliyor musun?" Dolu dolu olmuş gözlerimle baktım ona. "Sorun okadar temiz kız varken benim ellenip kenara atılmış sana bakmamda!" Kendinde değildi.Bu söylediklerini daha sonra hatırlamıyacaktı bile. Ama ben çoktan aklıma kazımıştım.. "Hani sormuştunya beni sevdiğini neden hiç söylemedin diye.."duyacaklarım artık beni korkutuyor.Bu kadarını kaldıramam. Yaslanacak bir dağım yok.. "Ben altıma aldığım kadının kokusunu ciğerlerimden sökemedimde ondan!" Geçmiş koca bir leke öyle değil mi? Peki ben bu lekeyi kalbimde nasıl taşıyacağım?

0551*******: Gökyüzüne bak Milena'm, dolunayın seni bekliyor. Hayat her zaman sizden yana olmayabilir. Ama bunca zaman üzmüşse sizi, bundan sonra da sevindirebilir. Ve bu bazen bir kişiyle, bir aileyle ya da en masumundan bir mesajla bile olabilir. Milena Erguvan; hayatında yaşadığı zorlukları kimseyle paylaşmayı sevmeyen, tek başına güçlükle mücadele eden zeki bir kız. Deniz Ataoğlu; Milena'nın erkek versiyonu, diğer yarısı. Ve bunun farkında. Sadece doğru zamanı bekliyor. Kitabımı yaşamaya hoş geldiniz efenim... 👸🧚‍♀️💞🌸

~Kristina isimli kızımızın suya düşmesi sonucunda hayatının değişmesi.Bakalım neler olucak?~

Bu kitapta geçen tüm kişiler ve kurum adları sadece bir kurgudan ibarettir. Keyifli okumalar! Bir Berlin düşünün hem acılı hem neşeli.Bu zamana kadar hayatının sadece acılı dönemini yaşamıştı ama artık neşeli ve mutlu olma zamanı gelmişti.Lise üçte hayatı değişmişti lise dörtte ise hayatı bir ip yumağı gibi düğümlenmişti.Yaşadığı acılar ve maddi durumunun yetersizliği nedeniyle İstanbul'a veda etti.Hiç bilmediği bir ülkeye gidiyordu.Kaldığı yurt odası onun belki de hayatını değiştirecekti ama Berlin bunun farkında bile değildi...

tahta geçebilmek için savaşan bir prenses " o sadece varis değil tahtın gerçek sahibi "

Sürekli kaçan bir kızı bıkmadan kovalarmısınız? Bu hikayede sadece kaçanlar ve kovalanlar var.içinden çığlık çığılıa beni bulun diyen bir Kız ve o kızı bulan çocuk :) Rüya hep kaçar Arda hep kovalar Ama sonunda ikisinde yorulur ve okuyarak ne oluğunu görün derim/) Umarım beğenirsiniz. Ve hiç unutmayın. Kaçan kovalanır

Akyazı'da sırlar, hiçbir zaman sır olarak kalmaz. * 18 yaşındaki Mira Altınok ikiz kardeşinin aksine kural tanımaz, asi bir kızdır. Yaşadığı bir hayal kırıklığı sonucu doğup büyüdüğü Akyazı kasabasını terk etmek zorunda kalmıştır. Yaklaşık bir yıl sonra kasabaya geri döndüğünde karanlık zamanların geride kaldığına olan inancı tamdır. Ve sonra günlerden bir gün, bir katilden bilmeceler almaya başlar. * Lina Altınok ailesinin pırlanta çocuğudur. Kusursuzca piyano çalabilir, derslerinde her zaman başarılıdır, herkese karşı kibardır, kendi gibi popüler bir erkek arkadaşı vardır. Hayatı tam anlamıyla mükemmeldir. Ailesinin ona koyduğu kurallara her zaman uymaktadır. Biri hariç: kasabanın en zengin ailesinin serseri oğlu Egemen'den uzak durmak.

MAHUR ruhlar dünyasının en iyi ruhu kelimelerin sığamiyacağı kadar iyi biri hayatım boyunca MAHUR gibi biriyle karşılaşmadım o hayatıma girdiğinden beri hayatım daha güzel daha mutlu gidiyordu ama şimdi dünyamı benden almaya çalışıyorlar ve ben hiçbirşey yapamıyorum elerim bağlı diz çökmüş bir şekilde onun sonunu izlemeye mahkumum onun için bişi yapmalıyım ama ben sıradan bir insanım ruhlara karşı nasıl savaşa bilirim ki oysa o benim için savaşmıştı... † •bi hız trenindeyim sanki hayatım yaşananlar o kadar hızlı ilerliyor ki nereden başlayacağıma nereden bakıp yola devamedeceğimi bilmiyorum çabalıyorum bir yeri tutmayı ama elimden kayıp karanlığa gömülüyorlar hayatım bu kadar kötüyken nasıl onu toparlaya bilirim ki nasıl düzene soka bilirim ki ailesizlik işte böyle bişi başını bilmeden sonuna ilerlemeye çalışıyorsun hız trenine binmek için durakta binmen ve ilerlemen gerekirken sen ortadan binmeye çalışıyorsun yada trene yetişemiyeceğini bile bile o istasyona gidiyorsun aynı şuan gibi onu kurtaramıyacağımı bilsemde çabalamak zayıflık mı ? Hayır acizlik mi? Hayır çaresizlik mi ? Evet çaresizim ve bu durumdan nasıl çıkacağımı bilmiyorum kendime itiraf edemediğimi nasıl bir başkasına itiraf ede bilirim emin değilim ama ben mahura deli oluyorum ona o kadar bağlandım ki onu kimseye bırakmak istemiyorum onsuz yaşamak yerine onunla karanlıkta kaybolmayı tercih ederim onun için...

Bir anda tabanca patladı Masal'a bakmamla şok oldum.Elindeki silahı tutmuş bana dönüp ucunu üfledi ve birden gülmeye başladı. O an anladım, bu kız gerçekten Deli'yi ama ben onun bu haline hastayım 🗝️ Kurgu "U " dönüşlü arkadaşlar, merak edenleri kurguma bekliyorum 🌸

"Gitmek mi istiyorsun?" diye sordu. "Evet," dedim. "Gözlerime bak," dedi. Baktım. Ve saatler sonra bakışlarında ilk kez, ufacık bir ihtimalle cebelleşen şüpheyi gördüm. "Ben sana her şeyimsin dedim. Ama sen hiçbir şeyimmişsin." Artık yapabilecek hiçbir şey kalmamıştı. Yolun sonu burasıydı ve o ne yaparsa yapsın, gidişime engel olamayacaktı. Saatler içinde çökmüştü güzel yüzü. Bomboştu karanlık gözleri. Bana öyle bir bakıyordu ki, sanki bıçağı kalbine saplamışım da geri çekmek bilmemişim gibi. "Bu bir son değil," dedi sadece benim duyabileceğim bir sesle. "Gideceksin ve ne yazık ki ben seni bırakmayacağım. Daha önce de söylediğim gibi, istersen dünyanın öbür ucuna git, yine de bulurum seni. Ama eğer seni bulduğumda, bir şeylere mecbur kalmadığını anlarsam, ikimize de geçmiş olsun. Eğer ki gerçekten benden intikam almışsan..." Gözlerine uzun uzun bakmak, dakikalarca nefes tutmakla eş değerdi. "Dua et ki Allah seni karşıma çıkarmasın."