"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Arkadaşlıklar, aşk, aile, okul... Hayatınızda her şey mükemmelken, elinizdekilerin farkına tam olarak varamazsınız... On yedi yaşındaki Güneş, anne babasını ve küçük kardeşini kaybettikten sonra, yaşadığı acıların ardından hayatına devam etmek istiyordu. Güçlü olmak zorundaydı. Eski okulundan işlemediği bir suç yüzünden atılınca, kendini "Başka yere kabul edilmeyenlerin gittiği okulda" buldu. Karanlık geçmişleri olan insanların toplandığı bu okulda; -Güneş nasıl ayakta kalacaktı? -Böyle bir okulda dost edinebilir miydi? -En önemlisi, bu karanlık okulun en karanlık öğrencisi olan Demir'in karşısında kalbini koruyabilecek miydi? -Ya saf, hayatı kayıplarla ve gözyaşlarıyla dolu olan Güneş,Demir'in gölgesine razı olursa? Burası Karanlık Lise... Burası Güneş için sadece bir başlangıç... KARANLIK LİSE EPSİLON YAYINEVİ İLE 02.02.2015'TEN İTİBAREN RAFLARDA :) Artık kitabı satın alabilirsiniz :) Karanlık Lise serisinin fragmanı: https://www.youtube.com/watch?v=UsDitPn01IM

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

İçine attıklarını yazı yolu ile dışarıya vurmaya çalışan müptela insan... Mizah, aşk, geçlik, adrenalin... Mizah demiş miydim? Lise hayatı onca yıl hayal ettiklerinden farklı mı? -Sende bendensin. "Ben konuşmana dek Türk Alfabesi'nin hiçbir harfini ağzına alma!" "Of course." #Yav, he he © Tüm Hakları Saklıdır

"Selam ben Lara" dedim gülümseyerek "Bende Savaş. Tanıştığıma sevindim" dedi kahverengi gözleriyle gülümseyerek. O gülümsemesi kalbimdeki kelebekleri uçurumaya yetmişti. O bakışlarında, gözlerindeki gülümseyişinde, gamzelerinde çok şey saklıydı anlatamayacağım. Serviste gördüğüm gamzeli çocuğa aşık olacağım aklıma hiç gelmezdi oysaki. Bakışlarında kaybolduğum, kalbimdeki kelebekleri özgür bırakacağını bilemezdim. Ta ki gamzeli çocuğun bakışları ve gülüşü değişene kadar. O gamzeli çocukla çok iyi anlaşıyorduk fakat ne oldu ki birdenbire benden uzaklaşmaya, gözlerini kaçırmaya başladı? Niye bu kadar değiştiğini anlamaya çalışırken o gamzeli çocuğun, küçük bir oyuncağı olduğumu farketmemiştim.

"Vaaayy, esas kızımız aşık olmuş." "Kes sesini Berke. Aşık falan olmadım ben. " "Yoksa eniştem Anıl mı ?" Yine o isim. Yine aynı heyecan. Niye o ismi duyduğumda kalbim atmayı, dünyam dönmeyi bırakıyor ki ? Yaz tatili için otele gelen arkadaşların, aralarında yaşadıkları masum aşkları anlatıyor bu hikaye. Peki, ya bu hikaye gerçekse ?

O benim delice tutkum, hiçbir zaman iyileşmeyecek yaramdı . ~01.01.2015~ Bu kitabı bitirdikten sonra okumaya "DEMİRKAN ARAS" adlı kitaptan devam ediniz...

Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!