"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Üvey babasının adamlarının onu öldüreceğini öğrendiği gibi kaçmaya başlamıştı Mehveş. Ama bilmiyordu ki kaçtığı arazinin sahibi, o gün oraya atış talimi için gelmişti. "Kim bu kız? Getirin onu buraya derhal! Cezasını ben keseceğim..." Vedat Pamir Kılıçarslan ve Mehveş Ferzan Biricik. #romance•9🏅

Her şey abimin düğününde beğendiğim çocuk yerine abimin arkadaşının numarasını almakla başladı. Liya; Analar neler doğuruyorr Liya; Kaynanam abartmışşş Liya; Kurban verene boyuna postunaaa Liya; Gözlerinin mavisinde boğ benii Tıpçı kocam; Öncelikle iyi akşamlar Liya Tıpçı kocam; Benim gözlerim mavi değil yeşil Tıpçı kocam; Tıpçı değilim polisim Tıpçı kocam; Adım da Barlas. Liya; Barlas abi? 🌸07.08.2023🌸 #1 polis 12.08.2023 #1 mahalle 13.08.2023 #3 mizah 13.08.2023 #2 eğlence 17.08.2023 #3 aşk 18.08.2023 #3 texting 18.08.2023 #2 genç kız edebiyatı 18.08.2023 #1 yarı texting 18.08.2023 #3 kısa hikaye 18.08.2023 #2 gençkurgu 22.08.2023 #1 aksiyon 24.08.2023 #3 genelkurgu 24.08.2023 #1 sevgi 31.08.2023

Bazı şeyler geçmişte kalmaz, bizimle birlikte geleceğe gelir. Sevda, geçmişinden kurtulamayacak kadar korkak , onunla savaşacak kadar cesur bir kadındı. Hırsı, öfkesi ve karmaşıklığı onu eşsiz kılanlardı. Hayatı yıkımdan oluşan bir kadın olduğuna inanırdı herkes. Ama Sevda yıkımın ta kendisiydi.

Kalbini savaş meydanında bırakmış bir asker, o intikamı elbet bir gün alır. ... Alakurt lakâbıyla bilinen Kurter Alacakan, ülkesinin en başarılı askerlerinden biridir. Bir gece vakti timiyle gittiği Kafes operasyonunda timdeki dostlarını acı bir şekilde kaybeder. Her şeyini kaybettiği o zifiri karanlık gecede, kan dolu toprağa bakıp, toprağı avuçlayarak korkunç bir intikam yemini eder. Ve her şeyi ardında bırakıp şehre geri döndüğünde, hiçbir şey aynı kalmayacaktır. Özellikle de General'in kızıyla tanışıp, onunla aynı intikam yoluna başkoyduktan sonra... ALACAKAN.

"Bana emir verme Komutan!. Ben senin askerin değilim!" dedim bağırarak. yumruğunu dahada sıktı sözlerime karşı. Hayalet timi'nin gözleri bizdeyken, gözlerini gözlerime kilitlemişti, kırpmadım gözlerimi, kırpamadım. Gerilmiştim, etkisi altına girmiştim, kaşlarımı çatmıştım. O da aynı şekilde kaskatı kesilmişti, gözleri alev saçıyordu, dişlerini sıktıkça yüz hatları dahada belirginleşiyordu. derin bir nefes aldı ardından yumruğunu serbest bırakarak yanıma yaklaştı, bir adım attı, ardından bir adım daha, ve bir adım daha attığında dibime kadar girmişti, kafam göğsüne denk geliyordu,kokusu burnuma dolmuşken kafamı yukarı kaldırıp yüzüne yakından baktığımda, birleştirdi yeşil gözleriyle gözlerimi. -"Sen benim askerimsin, burada komutan benim" dedi kalın ses tonuyla bağırmamıştı öfkeyle bakmıyordu sadece bana yukardan bakıyordu ve sesinde asla tereddüt yoktu... -"evet burda komutan sensin, burda ki herkes senin emirlerine, sen benim emirlerime uyacaksın." Dediğimde bana sakince bakmaya devam etti, ben onun aksine ona ateşle bakarken, uzaklaştı bedenimden başıyla selamladı ben ise öylece baka kalmıştım, beni etkisi altına almış, gözlerini benden çekerek odadan çıktı... ___________________________ ~Ateşin sıcaklığıydı Börüyü yakan~ 🔥🐺

" Duygularınla değil, hisslerinle hareket et." Baş parmağı kalbimi işaret etti. " Gör beni fısıltı. " Diye belli belirsiz mırıldanışını duydum. Fısıltı; sesiz kelimelerle susardı. Yalnızlık Nehir değildi. Yanlızlığa mahkum edilen kişi en başından beri Fısıltı'ydı...

Ben Eylül Acar. Karanlık bir geçmişle , aydınlık bir gelecek bekleyen biri. Şu hayatta hiçbir kararını kendi veremeyen Eylül. Geçmişte yaşadığı şeyden dolayı istemeyerek savcı olan , ilk hayali paramparça edilen. Şimdi ise hayatımdaki ilk belki de tek kararı verdim. İstihbaratçı oldum. Katıldığım timde köpekten farksız bir muamele göreceğim belki. Kim bilir belki ileride konumlar , yerler ve çevre değişebilir. Geçmişin pençeleri yakamda iken yaşayacağım şeyleri tahmin edemiyorum ne yazık ki. (Arkadaşlar bu benim ilk hikayem elbette hatam vardır , affola.)