Hejka zapraszam was wszystkich na cytaty z książek i nie tylko mam nadzieję że wam też tak poruszą jak mnie 😁

"Zamiłowanie do dawnych losów ludzi i świata malujesz z lekkością, niczym barwny portret dziejów" - pisała nie tak dawno na mój temat jedna z Poetek ✨ Coś w tym jest. Ponoć żaden utwór nie powstaje w próżni. Za każdym wersem, słowem, porównaniem, stoją: historia, realia życia, tragedia, bunt, emocje, przeżycia, ludzie... Czuję się w obowiązku oddać im należyty hołd. Przeszłość i ludzie w niej zaklęci to dar, który jako twórcy dostajemy od losu, niczym barwne kwiaty z rajskiego ogrodu. Aby kwiat kwitł, potrzebuje pielęgnacji, opieki. Tak jak owoce dawnych ogrodów, które potrzebują naszej pamięci, by pozostały piękne i zachwycające. Musimy nieustannie je pielęgnować, podlewać wodą prosto z głębi serca i zapewnić dostęp do światła. Te kwiaty to nasze dziedzictwo. Spuścizna po ludziach, którzy, choć już ich z nami nie ma, nie zasługują na zapomnienie. Ich wewnętrzny głos, bolesny krzyk, nadal jest słyszalny gdzieś w nas. Wystarczy wyciszyć się i słuchać. I o tym właśnie jest ten tomik. {Wszystkie wiersze w tym zbiorze pochodzą z cyklu "Hołdując Literatom"} {Wszystkie opublikowane w tym zbiorze wiersze są moją własnością}

Wojtek to dość zwykły nastolatek. Ambitny maturzysta jednego z najlepszych szczecińskich liceów. Ma wszystko. Oddanych przyjaciół, kochającą go rodzinę, piękną dziewczynę i plany na przyszłość. Cały jego plan na idealne życie zostaje nagle przerwane przez wypadek, który stawia na głowie życie chłopaka i całego otoczenia...

Amelia i Wojtek wyjeżdżają na studia. Świetnie się rozumieją i pomimo jego dysfunkcji chcą żyć jak każda inna para, stawiając czoła krzywym spojrzeniom, głupkowatym uśmieszkom i innym tego typu reakcjom otoczenia. Pozwólcie,że zaproszę Was na kolejną odsłonę słodko-gorzkiej opowieści o miłości, której nie powstrzymają żadne bariery. Miłego czytania!

"[...] Nie bądź bezpieczny. Poeta pamięta. Możesz go zabić - narodzi się nowy. Spisane będą czyny i rozmowy [...]" ~ Czesław Miłosz "Który skrzywdziłeś" „Poeta pamięta" to zbiór poezji osobistej, pisanej z potrzeby serca. Wewnętrzny rozrachunek. Każdy wiersz to intymny list - do ludzi, którzy pojawili się w moim życiu, pozostawiając po sobie trwałe ślady: piękne, bolesne, niezatarte. Tom stanowi próbę uporządkowania wspomnień, pogodzenia się z przeszłością i zranieniami, które wciąż pulsują pod skórą. To poezja spisana na rozdrożu - miejscu, gdzie kończy się jedno, a drugie jeszcze nie ma imienia. {Wszystkie wiersze pochodzą z cyklu "Liryki osobiste"; niektóre zaś z cyklu "Hołdując Autorytetom"} {Każdy opublikowany w tym zbiorze wiersz jest moją własnością}

Choć na co dzień zajmuję się liryką i uważam się raczej za rozpoetyzowaną marzycielkę, proza także nie jest mi obca. To dla mnie swoista forma wyrażania własnej tożsamości w sposób nieco bardziej przyziemny, prosty i mniej górnolotny. "Skrzydlata Proza" to zbiór krótkich form prozatorskich o zróżnicowanej tematyce. Pisane pod wpływem różnych przeżyć, po kilku latach dopracowywania warsztatu literackiego, są dla mnie sposobem na odnalezienie i wyrażenie siebie w świecie pełnym sprzeczności i niejasności. Każde zdanie budowane jest starannie, każda historia wielokrotnie przemyślana, każdy bohater kreowany od zera. Tak, w prozę też umiem 🫣 {Wszystkie opublikowane w tym zbiorze utwory są moją własnością}

Czymże byłoby życie bez odrobiny patosu? Ironii? Konwencjonalnych i niekonwencjonalnych form? Czymże byłoby życie, gdyby nie było w nim poezji? ✨ Zapraszam Cię, drogi Podróżniku, do mojego młodzieńczego tomiku wierszy. Są to pierwsze utwory, które wyszły spod mojej ręki, więc zastrzegam sobie prawo do błędów, nieścisłości i prostoty wyrazu. Zostawiam jednocześnie Tobie pełne pole interpretacyjne - w końcu kto powiedział, że zawsze musisz dokładnie wiedzieć "co autor miał na myśli"? Z reguły lubię wiersze regularne, schematyczne i rymowane, więc takie zazwyczaj piszę, ale czasem próbuję innych form. Także tematyka jest naprawdę różnorodna. Każdy z tych utworów pisany był pod wpływem chwili, konkretnej emocji, niespodziewanego pomysłu czy wrażenia, jakie wywarło na mnie jakieś zjawisko. Zastrzegam sobie prawo do stosowania subtelnej inspiracji (tudzież aluzji literackiej). {Wiersze zawarte w tym zbiorze pochodzą z najróżniejszych cykli} {Wszystkie opublikowane w tym tomiku wiersze są moją własnością}

„Pomiędzy słowami" to przestrzeń, w której emocje, myśli i refleksje spotykają się bez zbędnych filtrów. To zbiór szczerych, często nieoczywistych opowieści o codzienności, poszukiwaniu sensu i walce o siebie w świecie pełnym sprzeczności. Tu znajdziesz fragmenty duszy zapisane słowami, które próbują dotknąć tego, co niewypowiedziane - tego, co kryje się w przerwach między zdaniami i w ciszy serca. To miejsce dla tych, którzy nie boją się patrzeć prawdzie w oczy i chcą odnaleźć siłę w swojej wrażliwości. Każdy wpis to zaproszenie do wspólnej podróży - do świata, gdzie każdy może odnaleźć cząstkę siebie, nawet jeśli nie wszystko da się łatwo wyrazić.❤️ Wszystko co się tu znajdzie jest autorskim pomysłem, prosiłabym o nie kopiowanie i nie przywłaszczenie jako swojego dzieła.

--- „31 dni słowem malowane"to codzienna dawka poezji, która zatrzymuje na chwilę. Każdy dzień to jeden wiersz - pełen pozytywnej energii, wdzięczności, refleksji i światła. Dla Ciebie - jeśli szukasz ciepła w słowie, prostoty w uczuciach i spokoju w codzienności. Zacznij dzień z wersami, które otulą duszę. --- #31dniSłowemMalowane #codziennawdzięczność #poezjawcodzienności #słowemdotykam #wibracjeserca #pozytywnaenergia #wierszdziennie #poezjaspodserca #kobiecawrażliwość #słowazduszy

Dla Meli przyjaźń z Danielem to coś więcej niż wspólne żarty i szkolne wspomnienia - to całe jej życie. Ale gdy Daniel wyjeżdża na studia, świat Meli traci kolor. Obietnice kontaktu bledną, wiadomości przychodzą coraz rzadziej, a w ich miejsce wkrada się cisza. I nagle nic nie jest takie jak dawniej. Aż pewnego dnia padają słowa, których nie da się cofnąć - słowa, które łamią coś w nich obojgu i na zawsze kończą ich przyjaźń. A potem los uderza niespodziewanie - tragedia, która zmusza ich do ponownego spotkania. Tym razem nic nie jest proste. Stare rany bolą, a prawda okazuje się bardziej skomplikowana, niż mogliby przypuszczać. Czy uda im się odbudować to, co stracili? I czy zdążą odkryć, co naprawdę ich łączy... zanim będzie za późno?