"Herif beni evden atacak. Yarına kadar nereden bir ev bulabilirim ki?" Kulak misafiri olduğum konuşmayla beraber arka masamda oturan dörtlüye döndüm. Son konuşan kişiye hitaben, "Aslında ben bir ev arkadaşı arıyorum. İsterse-" dememe kalmadan "Olur!" diyip yüzündeki kocaman gülümsemeyle bana baktı. B. Tarihi: 12.10.20

"Ne? Onunla mı yaşayacağım ben şimdi? Annem ve Babam gülerek birbirlerine baktılar ardından bakışlarını bana yönelttiler. "Başka seçeneğin yok kızım.Koskoca İstanbul'da seni tek başına bırakamayız,sana göz kulak olacak biri gerek" Omuzlarımı silkerek annemlerin oturduğu koltuğun karşısındaki koltuğa yerleştim.Babamın manevi çocuğum dediği,küçüklükten beri yetiştirdiği "Üvey abimi" bana emanet olması için benimle kalmasını istiyorlardı.Üniversiteyi yeni kazanmıştım ve kazandığım gibi bir adet kuyruk eklenmişti promosyon olarak hesabıma. Annem ve babamın aralarında fısıldaştığını duyabiliyordum.Sesimi duyduklarında yüzlerindeki gülümsemeyi ve fısıldaşmayı bıraktılar. "Pekâla,Benimle kalabilir ancak bana karışmayacak sadece "Ev arkadaşı" olacağız" Ev arkadaşı kelimesinin üstünü bastırmıştım.Onu sevmediğimi annem ve babam biliyordu.İnsanların kalbini oyuncak niyetine kullanan bir insana bırakın abi demeyi,insan bile demek istemiyordum. Annem ayağı kalkarak yanıma oturdu.Saçlarımı yavaş yavaş okşayarak; "Güzel kızım babanla endişemiz başına bir şey gelmesinden korktuğumuz için.Senin hayatının en güzel yıllarında sıkmak istemiyoruz ancak sende bizi anla" Annem'e bakışlarımı sabitledim,onu anlayabiliyordum her anne gibi endişeleniyordu benim için o yüzden daha fazla diretmek istemedim.Ve tekliflerini kabul etmeye karar verdim.En kötü ne olabilirdi ki?Sadece nereye gittiğimi ona belirtecektim ya da geç geleceğimde ona mesaj çekecektim.Annemin gözlerinin içindeki şefkati görebiliyordum.Ellerinden gelenin en iyisini istiyorlardı benim için. Babam karşı koltuktan kalkıp yanıma oturdu ve kolları ile beni sarmaladı ardından annemde bize eşlik etti.Birbirimize sarılırken salonun girişinde bize bakan biri vardı. "Ben olmadan sarılma partisi yapmanıza gerçekten kırıldım." Kafamı çevirdiğimde onu görmüştüm.

Homofobikler girmesin. Bu hikayede onların sonu gelirken, 𝐺𝑒𝑐𝑒'nin zifiri karanlığında 𝐷𝑒𝑛𝑖𝑧'den esen sert bir 𝑅ü𝑧𝑔𝑎𝑟 sayesinde ben, o sondan yeniden yazılmaya başladım.

İçerde rahatsız edici fotolar görebilirsiniz +18