-Wattys 2020 Romantizm Kazananı- Adamın üzerimdeki baskısıyla köşeye sıkışmıştım. Ona dokunup üzerimden atmak istiyordum ama bunu yapamıyordum. Sanki felç geçirmiş gibi kalakalmıştım. Ne konuşabiliyordum ne de hareket edebiliyordum. Fakat artık bundan oldukça rahatsızdım. Sağ elimi belli etmeden arkama atıp belimdeki silaha dokundum. Onun varlığı niyeyse bana güç veriyordu. Adam sağ elini başımın üzerinden arabaya koyduğunda kaçabilecekmişim gibi geriye gittim. Daha fazla gidemiyordum. Yok olmuyordu. Böyle devam edemezdim. ''Size hiçbir şey vermek zorunda değilim!'' Adamın göğsüne ellerimi koyup tüm gücümle ittirdim. Yaptığıma direnmedi birkaç adım geriledi. Bana alan açılınca duruşumu dikleştirip ben de birkaç adım öne doğru attım. Bu sefer gerileme sırası ondaydı. ''Hem siz kim oluyorsunuz? Bana bu şekilde davranamazsınız!'' Sesim haddinden fazla çıkmıştı. Karşımdaki adamın şaşırdığını görebiliyordum. Benden bu denli bir çıkış beklemediği açıktı. Adamın sinirle kasılan yüz kaslarını gördüm bu sefer. Yine bir sinir dalgası benliğini ele geçirmişti. Ben de bundan nasibimi almıştım. Kollarıma yapışan mengene gibi eller öyle sert tutuyordu ki canım yanıyordu. Parmakları kollarımı morartırcasına sıkıyordu. Yüzü yüzüme yaklaşmış gözlerinden çıkan öfke ateşleri yüzümü yakıyordu. ''Kimliğini çıkaracaksın ve arabada ne var ne yok hepsini göstereceksin!'' Bu bendeki bardağı taşıran son damla olmuştu. Kimse bana emredemezdi. Hiç kimse! Kollarımı gevşettiği tutuşundan faydalanıp yarım adım geriye çıktım. Canım ya da bir başka şey şu an umurumda değildi. Belimdeki silahı çekip kalbine dayamamla onun da eş zamanlı aynı şeyi yapması bir olmuştu. Şimdi ikimizin silahı da birbirimizin kalbi üzerinde meydan okuyordu. Ya iki silah da patlayacaktı ya da birimizin öfkesi ateş olup yakıp yıkacaktı.

Bu hikayenin tüm telif hakları yazarın şahsına ait olup, izini dışında çoğaltılması ya da ticari bir amaç uğruna kurgunun kullanılması kesinlikle yasaktır. Böyle bir durum ile karşılaşılırsa, gerekli mercilere ulaşılacaktır. 18.10.2013 - 02.07.2014 -------------- Daha 18 yaşında öksüz, yetim bir genç kız.. İnsafsız bir üvey baba.. Üvey Babasının ünlü bir şirketi zarara uğratması sonucu, kendi hatalarının karşılığı olarak onu satmasıyla hiç bilmediği bir yolun başındaydı Lara. En saf, temiz duygularıyla bir adamın önüne fırlatılmıştı. Tek kadın, bir imza.

*TAMAMLANDI* Bir genç kız hayal edin. Yirmi bir yaşında, hayatının baharında bir genç kız. Şimdi o kıza biraz farklı özellikler yükleyin. Diğer kızlardan biraz daha deli, biraz daha değişik, biraz daha farklı. Biraz daha çılgın! İşte kızımız; Gözde Çevik! Gözde, bir iş başvurusundan olumlu bir haber alır. Görüşmeye gider ve işe kabul edilir. Akşam, çok sevgili akrabaları (!) Gözdeyi tebrik etmek için bir ziyaret yapar. Gözde bir pastaneye uğrayarak çikolatalı pasta almak ister. Ama alamaz! Çünkü fazla yakışıklı, fazla karizmatik, fazla çekici biri onun pastasının üstüne konar. Gözde bir anda öfkeyle köpürür ve ''Megolomanyak Karşıyakalı!'' sıfatıyla pastasının üstüne konan o karizmatik adamı baya bir haşat eder. Ama dünya tersine döner ve Gözde' nin ilk iş günü başından aşağı kaynar sular dökülür. ''Megolomanyak Karşıyakalı!'' Onun ''Büyük Patronu" dur! Tüm hakları benden bile saklıdır! Sulu sulu bir Romantik&Komedi' de Shailene Woodley ve Theo James' e merhaba diyelim! BÜYÜK PATRON (!)

"Ben, sana nereden tutuldum?" *** KİTAP DÜZENLENİYOR.

18 yaşında ölmüştü genç kız. Şimdilerde 30'una yaklaşıyordu. Sağlıklı ama ölü bir kadının yeniden doğuşuna şahitlik etti fırtına. Ve bu mezardan çıkıp yeniden doğuşun hikayesiydi. Mısra ve Vural'ın hikayesi...

#10 Mizah #4 Klasikler #12 Macera Küçük bir mahallenin küçük insanıydım ben. Uçuk kaçık hayallerim, çatlak bir ailem vardı. Bu kadardı işte her şey. Anlatacak pek bir şey yoktu. Türkan'dım ben. Üniversiteyi kazanamamış vurdumduymaz Türkan... Memur bir ailenin büyük prensesiydim. Bu sıradan hayatımı bir kağıt parçası sayarsak kader de eline kocaman bir fırça ve boyalar verilmiş haylaz çocuk rolünü alırdı. Annesi terli terli koşmasına kızdığı için eve kapanmış, enerjisini turuncu bir kağıt üzerinde atmaya çalışan küçük bir çocuk... Elindeki boyalarla hunharca kağıdı çiziyordu. Ah! Bir sürü renk vardı. Yeşil, mavi, kırmızı, sarı... Ve turuncuya en çok yakışan rengin sarı olduğuna karar verip bir sürü sarı eklemişti. İşte o sarı benim prensimin saçlarını temsil ediyordu. Ancak bir dakika! Bu çocuğun elinde siyah boyası da vardı. O kalemi eline aldığında her şeyi mahvedebilirdi! Çocuk o kalemi almadan önce yaşantımı değiştirip başka yerlere savrulmalıydım. Biliyorum. Çok sanatsal bir giriş oldu. Baya da elit... Ancak benim hikayem tamamen ucuz evlilik programlarında başlamıştı. Ve bana talip çıkan bir adam ile evlenmemle... İlk Yayımlanma Tarihi 15 Haziran 2017 İlk Yazılma Tarihi 26 Mart 2017

Donmak üzereyken buldum onu, beyaz teni neredeyse tamamen morarmak üzereydi. Belkide geç kalmıştım... Çaresizlik içinde çırıl çıplak soyundum ve ölü gibi yatan kadının üzerine uzandım. Bedenime yayılan soğuğa inat Azrail ile savaşmaya başladım. Bana gelen bu mucizeyi ona vermeyecektim...

TAMAHKAR Aşk,Romantizm,ve tutku içerir. Herkesten yada herşeyden kaçabilirsin,ya kendinden? Güzeller güzeli,bir o kadarda masum Vivienne,Alex'in hayatına girinceye kadar bunları sorgulamamıştı.Büyüsüne kapıldığı genç kızla birlikte kendini yeniden keşfeden genç adam,aslında yaşadığı hayatın başkaları tarafından senaryolaştırıldığınıda fark eder.Aslında o bu oyunda sadece bir figurandır

"Küle dönmek için yanmak, yanmak için de aşka düşmek gerek oğlum" demişti babası. Zafer onun ne demek isteğini şimdi daha iyi anlıyordu. Çünkü Mihriban'ı gördüğü gün, gönlüne kurulan cehennemi anlatacak doğru sözcükler o daha aşka düşmeden dile böyle gelmişti. Hayallerin umuda, umutların gerçeğe dönüştüğü, içinizi ısıtacak sıcacık bir öykü