Mutlu için hayat her zaman ayaklarına bağlanmış ağır taşlara rağmen yüzmek gibiydi. Öyle imkansız bir şeyi yapabiliyordu. Tek başına. "Bakın, benden ne iyi bir evlat, ne iyi bir kardeş ne de iyi bir abla olur. Beni görmezden gelmek her zaman daha kolay. Herkes için. Benim içinde." Kafasını iki yana salladı. "O zaman beni de seni de zor günler bekliyor çünkü ben kolay şeyleri sevmem" Saçlarını tek başına örmeyi öğrenmiş bir kız çocuğuydu mutlu.

tamamen kendi kurgum olan bu kitabı severek okumanız dileğiyle... acı, huzur ,zorluklar ve güçlü bir genç kız herkes bir gün yaşattığını misliyle yaşar...

Biyolojik ailesinin onu bulması ile kendini bambaşka düşüncelerde bulan Zeynep.Sizce bu hikayenin sonu nasıl biter?Klasik bir kurgu mu değil mi siz karar verin.Kitapta Final yapıldı! -Lady_Midnight-

Üç aile vardı bu oyunun içinde. Hepsi birer piyondu asıl baş oyuncu piyon Alesya Tomris'di kimler zarar gördü kimler sağ çıktı asıl soru? Gerçekler ortaya çıktıktan sonra başlıyordu {Gerçek ailem kurgusu. Ön yargılar benzerdir Ama gidişatı bana aittir keyifli okumalar dilerim}

Aile kurgusudur. En büyük hayali sıcak bir aile ortamı olan. Evindeki kuşu ve arkadaşı Oğuz'u ailesi yerine koyan Talya. 13 yılın ardından gerçek ailesine kavuşursa ne olur? Aradığı sıcak aile ortamını bulabilir miydi? ___ Hayatla baş başa bırakıldığım zaman 6 yaşındaydım. Daha kendimi bile doğru düzgün tanımazken, küçük ve ailesine düşkün bir kız çocuğuyken hayatla savaşım başlamıştı ama o küçük kız bunu bilmiyor olmalıydı ki kaşlarını çatmış asabi bir tavırla annesinin onu almaya gelmesini bekliyordu. İlk doğum günü hediyemi kendim yaptığım zaman 6 yaşındaydım, Anne dediğim kadın tarafından aç bırakıldığım zaman 6, annem beni terk ettiği zaman ise 10 yaşındaydım, kendimle ilk yüzleştiğim zaman 15 yaşındaydım. 17 yaşım ise kendimden ilk vazgeçtiğim yaş Her doğum günümde dilediğim aile bir türlü bana gelmiyordu nasıl olsa. Yalnızdım, kimsesizdim. İçimdeki küçük kız çocuğu yorulmuştu. 12'den sonra doğum günümdü, bir şey dilemedim. Belki de dedim, belki de 18 girmeden bu dünyadan gitmek vardı, tabi bu karardan dönmem uzun sürmemişti. Eve geldiğimde saat gece yarısını çoktan geçmişti. Ev karanlık ve soğuktu her zamanki gibi. Odamdan gelen cılız ışığı fark ettim. Annem mi gelmişti? Heyecanlandım. Belki... babam gelmiştir. Heyecanlı adımlarım odaya giderken birbirine dolanıyordu nasıl düşmedim anlamıyorum. Kapıyı araladım. Annem, elinde çamurdan bir pasta tutuyordu, her zaman özenle sürdüğü kırmızı ruju bütün yüzüne dağılmıştı. "Saat 12'yi çoktan geçti Talya. Bu sene de ölmedin güzel kızım." Diyerek mumu üfledi ve bizi karanlıkta bıraktı.

"Ne demek karışmamışım aptal bir intikam uğruna mı hayatım kaydı." Bana mal gibi bakan ve sırıtan sapık üvey abime hayatım boyunca yapmak istediğini yapıp yumruğu geçirdim. O yere yapışırken tam 17 yasında tanıştığım 6 abim ayaklanmıştı bile. Ben Su Lamia Kozan. Hayatı daha doğarken birilerine oyuncak olmuş kız. Artık bu hikâyede ağlamak, susmak yok. Alınacak bir intikam , dağılmış bir yuvadan yapılacak bir aile var. O zaman hedefimiz belli... •Hᴇᴅᴇғ; Aɪʟᴇ ᴏʟᴍᴀᴋ!!

"Geçimsizim bugünlerde Kimsesizim bu yerlerde Değersizim bu ellerde Gölgesizim her gün her yerde.." Kulaklarımdan girip ruhuma sızan eşsiz melodiyi dinlerken bir kez daha yalnızlık duygusu benliğimi esir altına aldı. Acı bir tebessüm ettim, hayata karşı. Sahi neden herkese adil davranmıyordu ? Neyse, mühim değildi. Alışıyorduk ne de olsa. Hayır, alışmak zorunda kalıyorduk. 🦋 Ben kim miyim? Ben Elfida, Elfida Mila. Yaşamı boyunca hiçbir dala tutunamamış, çoğu acıya göğüs germiş bazen de acıların bıraktığı enkazın altında kalmış bir kız çocuğuydum. Yaralı ruhumun sevgi dolu eller tarafından birer birer sarıldığı, zamanla hayata karşı duvarlarımın yıkıldığı hikâyeme hoş geldiniz..

17 yıl boyunca güçlü rolü oynayan ve yaralarıyla dost olan Okyanus tüm hayatının yalan olduğunu öğrenince nasıl tepki verir? Klasik gerçek ailem kurgusu, gelin işte anacım <3

*Gerçek Ailem Kurgusu* *Yetişkin İçerik* sanki herşey yeterince zor ve karmaşık değilmiş gibi her geçen gün daha fazlası çıkıyordu ortaya her ortaya çıkan gerçekle daha fazla karanlığına gömülüyordu umay onu gören var mıydı? vardı vardı ama umay onun yanında olmaya onu düştüğü karanlıktan çıkarmaya çalışan kalabalığıı görüyor muydu?