Ailesi tarafından dışlanmış, yurt dışında pek de temiz olmayan bir hayat yaşayan Umay, kumar kulübünde büyük bir vurgun yaptığı gece babaannesinin son günlerinde olduğunu ve onu görmek istediği haberini alır. Dokuz yıllık kini ve sinirini, onu dokuz yıl önce savunan tek kişi olan babaannesi için bir kenara bırakmaya karar verir ve birkaç günlüğüne Türkiye'ye döner. Cenaze töreninde karşılaştığı kadından sonra hayatı bir anda değişir: kendini Yakuza ve babasının arasındaki savaşta ve tahmin edemeyeceği kadar büyük bir yalanın içinde bulur. Ayrıca geçmişteki yalanların gerçeklikleriyle de yüzleşmek zorunda kalacaktır. LotC, "8,9,3/Yakuza" serisinde ismi geçen hacker grubunun kuruluş hikayesini anlatacağımız bir kurgu olacak. Karakterlerin tamamen kendi hikayelerini işleyeceğimiz için Yakuza serisinden ayrı okunabilir. İki kurgu arasında birkaç ortak karakter var ama biz en çok Akari karakteriyle karşılaşacağız. Şimdiden iyi eğlenceler dilerim. (:

|TAMAMLANDI| Bir okyanustayım, boğuluyorum... Hayatındaki boşluk ve anlamsızlık hisleriyle boğuşan Bilge, ailesine ve okuldaki zorbasına karşı da mücadele vermektedir. Nefret ettiği zorbasına karşı yavaşça değişecek olan hisleri, Bilgeyi dibine çekilmekte olduğu okyanusta boğulmaktan kurtarabilecek mi?

Tamamlandı. Sezin etrafa bakınıyordu. O burada mıydı? Yanındaki kızların konuştuklarını duydu. Yan tarafında oturan çocuk da o tarafa dikkat kesilmişti. Bölümün belki de fakültenin en güzel kızı mekandan içeri girmişti. Gözler üstünden ayrılmıyordu ve kızlar bu durumdan rahatsızlığını aralarında konuşarak dile getiriyordu. Sezin gözlerini gelen kızın üzerinden ayıramadı. "Bugün daha bir güzeldi sanki." Üzerinde beyaz ipek elbise ve o meşhur gülümsemesi yüzündeydi. Sarı saçları içerideki sıcaklığa maruz kaldıkça etkisini kaybediyordu. Bileğine taktığı lastik tokayı eline aldı, saçlarını toplamaya koyuldu. Kolları yukarı kalktıkça elbisesinin tam oturmayan omuz kısmı havaya kalkıyor. Dekoltesini iyice belli ediyordu. Bunu fark ettiğinde yüzünde oluşan hafif kızarıklığı eliyle kapatmaya çalıştı. Bembeyaz teni kızarıklığını saklamaya yardımcı olmuyordu. Hafifçe gülümsedi, çevresinde ki herkesin ilgisi onun üzerindeydi.

Ver elini öyle durma hadi gülümse... Başlangıç Tarihi: 25.08.2023

Dudakların, dudaklarım, kıyamet. Seulrene, short story.

Beş yaşındaydım. Annemin özenerek giydirdiği elbisemin kum ve tozla kaplanmasına aldırış etmeden kumdan kalemi tamamlıyordum. Onu ilk defa o parkta gördüm. Küçük ellerimle, yerde bulduğum bir kağıt parçasını - o zamanki becerimle başarabildiğim kadar- uçak şeklinde katlayıp parktaki o koyu kahve saçlı kıza doğru fırlattım. Kağıt, kızın kafasına çarpıp yere düştüğünde bana bakan bir çift sinirli gözle karşılaştım. Yüzüme istemsiz, sinsi bir gülümseme yerleşmesi kendi kendimi ele vermeme yetti. İpek gibi saçlara sahip kız bana yaklaştıkça gözlerinin ne kadar güzel olduklarını fark ettim, ela gözler. Ben daha ne olduğunu anlayamadan kız üstüme çullandı. Çocuk parkının kum kaplı zeminine düştüm. İpek saçlı kız da benim üzerime düştü. O beni, kafasına kağıt uçak atmam konusunda azarlarken benim tek odaklanabildiğim şey bir çift ela gözdü. Dudaklarımdan kısa bir kahkaha kaçıverdi,"Gözlerin çok güzelmiş.". Kız önce sustu, birkaç saniye durakladı, sonra ise kocaman bir kahkaha bahşetti bana.

Gölge Demirkan, 17 yaşında bir lise öğrencisidir. Yaşadığı yerden ve annesinin yanından ayrıldıktan sonra geçmişinde olduğu kişiyi bir kenara bırakıp yepyeni bir ben yaratmak istesede bu sefer hayallerin içinde yaşadığı yaşamı, hayallerinden daha ilgi çekici olan bir kızla karşılaşması ile bambaşka bir yola girmiştir. bunun benim dünyam olması gerekiyordu, ama anlayamıyorum. (girlxgirl)

Bana ''İsminle hayatımı aydınlattın.'' demiştin. Ben de sana ''Sen de isminle gecelerime anlam kattın.'' demiştim.