Tahtın yasası bellidir; Kanla alınır, canla korunur, aşkla yazılır. ❝ Gözlerin arar da gönül bilmez mi Zeynep...? Adını dahi bilmez iken rüyalarıma düştün sen. Ellerini uzatsan, fermanım. Çekip gitsen, cellâdım olursun. ❞ au.

TAMAMLANDI.

Yıllar süren firkatin ardından, nihayetinde vuslat iklimine ermişlerdi. Artık zahirî nikâhın ötesinde, bâtınî bir ahitle birbirlerine yâr idiler. Müptelâ; Aşırı derecede bağlanmış, tutkun kişi.

Aşk ki: Bir mâh-ruh-ı siyâh-çerde Çün âb-ı bekaa verâ-yı perde Hüsn ki: Bir lâle-ruh-ı siyâh-kâkül Sünbüller içinde gonce-i gül

dünya dönmüş, döndükçe değişmişti. herkes kendini bulmuş ve yeniden görmeye başlamıştı adeta. yalnız onlar...onların dünyası değişememişti, zira ayrılardı. belki de en çok bu yüzden bedenleri dünyada, ruhları fizan'daydı. "yalnızlığını mutlaka değiştireceğim söyle, kim önleyebilir buluşmamızı?"

"Yıllardır seni arıyorum rüyalarımda..."

"durursan düşersin demiştin, ben dönerken düştüm."

CünZey atak geçirirken yazılmıştır

"ceplerimde incirler dolusu geldim sana zeynep."

Değişmez denilen her düzene bir başkaldırı mevcuttur. Beşeri bir düzen ancak düzensizlikle sağlanır, ❝Korkarsan sığın göğsüme, ağlamak istersen kuşlara bak. Bu düzene uyamıyorsan elimi tut. Eğer tutarsan elimi, bir devir kapanır. Biz kazanırız Cüneyd. ❞