"Bak Sima." Diye fısıldadım usulca. "Kalbin buz tutsa da yanıyorsun işte." *** Sima hayatından vazgeçtiği noktaya geldiğinde yaslanacak kimsesi kalmamıştı. Kalbinden geçen hisleri, kimsenin duymadığı sesi ve geceleri okuduğu hikayelerinden başka ona ait hiçbir şeyi yoktu. Umuda tutunmak isteyen ellerini yakmışlardı. "Ölmek istiyorum." Diye yakarmıştı göğe doğru elini uzatıp ağlarken. Ve sonrasında büyük bir ışık kaplamıştı her yeri. Gözlerini açtığında severek okuduğu romanlardan birinin içindeydi. İnsanların büyü kullandığı, kendi gününden çok daha öncesinde geçen ve çok ağladığı romanlardan biri ancak ne baş karakterin ne de herhangi bir yan karakterin bedenindeydi. En sonunda yaptıklarının cezası olarak zindana atılan, ardından kefaret için kurban edilen kötü kadının bedenine girmişti. Kehaneti bozan, kahramanı tehlikeye atan, sevilmeyen ve sevilmeyecek olan... Meyza Isabel Windfield. Geride bıraktığı talihsiz hayata dönmektense Meyza olarak kaderi değiştirmeyi yeğlediğinde kitapta kötü sonla karşılaşan diğer adamla, adı anılmayan lanetli Prens'le tanıştı. Onun topraklarında, onun krallığında. Kitapla alakalı bildiği her şeyi unutmak zorunda kalacağından habersizce Darien'in çekimine kapılırken öğreneceği bazı şeyler vardı. Kehanetler yanlış yorumlanırsa felaket getirebilir, doğruları ise bizzat kıyametin kendisi olabilirdi. Yazılan karakterlerin kaderini değiştirilebilirdi ancak hiçbir şey bedelsiz kalmazdı. Bir bedel ödemekten kaçıp geldiği dünyada, gözlerini kapatıp tehlikeye atlayacak bir kadına dönüşmek pek çok alameti peşinden sürükleyebilirdi ve Darien'in peşinden lanetli topraklara geldikten sonra unutması asla mümkün olmayacaktı; Bazen soğuk da insanı yakardı.

Maça Kızı 8 serisinin devam bölümlerini içermektedir.

"Hoşuma gidiyorsun ama seni öldürürüm."

Cara Hamilton; Durham'ın en gözde ailesinin; Hamilton'ların tek kızları. 17 yaşında olan Cara; diğer kızların aksine evlenmek değil, tatlılar yapmak istiyordu. Tüm vaktini bir Dükün peşinden koşmak yerine mutfakta harcamak istiyordu. Marifetli elleri ile pastalar, çörekler, yemekler yapıp en başta çocuklar olmak üzere herkesin tatması için can atıyordu. Fakat; kaderin onun için yaptığı yol zorlu ve taşlarla kaplıydı. Bir yanda bir an önce evlenmesini isteyen annesi, bir yanda minik limon ağacının sahibi ve diğer yanda ise bir katil. -07|08|2019- -Tüm hakları saklıdır, tamamen kurgudur. İçinde hiç bir gerçeklik barındırmaz.

Gönlü olmadan evcilleştirdikleri şahinin kafesine bir serçe göndermişler. ~~~~~~ *Bu hikâyedeki kişiler, olaylar, mekânlar hayal ürünüdür.

Onu gördüğü ilk günden beri boş hayallere kapıldığını düşünen Mercan yeni işine başladığı gün onu karşısında görünce oldukça şaşırır. Bu platonik aşka bir dur demelidir ama bulunduğu şartlar onu hoşlandığı adama doğru itmeye başlar. Bu noktada artık ona kapılmaktan başka yapabileceği hiçbir şey yoktur. Altuğ bir kadın doğum asistanıdır ve aile dostları olan Levent Öztürk kadar iyi bir doktor olmak en büyük isteğidir. Hayatında aşka yer yoktur ama onu son derece sinir eden yeni iş arkadaşı ona bazı duyguların varlığını hatırlatır. Delicesine karşı çıkarken ne istediğinden habersizdir. "Mercan ben..." Gözlerime cesurca bakmaya devam ediyor. İstemsizce ona doğru bir adım atıyorum. Geri çekiliyor bir adım ve ben bir adım daha atınca odasının içine giriyorum. Hipnotize olmuş gibi bakışlarımızı birbirimizden çekemiyoruz. Onu öpmek istiyorum parmaklarım tenine dokunmak istiyor. O an aklım hata yapıyorsun hemen odadan çık, büyük bir hata olacak diyor. Onu dinlemek istemiyorum. Sadece bir öpücük... Birkaç adım daha atıyorum ve çok yakınız artık. O da kaçmıyor sadece bana bakıyor. "Altuğ..." diye fısıldarken nefesi yüzüme vuruyor Uyarı: Kurguda yetişkin içerikli sahneler vardır!

Kocam olmayan birinin yatağında uygunsuz bir şekilde uyandım. Üstelik karısı olduğumu ve karnımda çocuğunu taşıdığımı iddia ederek. Fantastik bir evrenden başka bir fantastik evrene geçmem de cabasıydı... İlk geldiğim evrende zamanın çok gerisinde bir köle olup satılırken, yolculuk yaptığım diğer evrende başka bir bedende uyanmam kaderin cilvesiydi. Kabuğunu doldurduğum bedenin bir kocası ve karnımda çocuğu vardı, alfanın çocuğunu taşıyordum. Yetmezmiş gibi kadın ateş grubuna aitti, bu da bir ejderhası olduğu anlamına geliyordu... Bazı bölümler (+18) içerikler olacaktır. Rahatsız olanlar atlayarak okuyabilir. Bölümler kısa kısa sayısı gözünüzü korkutmasın. Ne zaman bittiğini anlamayacaksınız bile❤️

"Benim topraklarımda ölmek için özel bir nedene gerek yok." Mihra Elnurova, Türkiye'nin güneyinde yer alan, ufak bir Türkmen ülkesi olan Karahan'da yaşamaktadır. Sıcacık bir ailede büyüyen Mihra, hayatın sert ve acımasız yüzüyle henüz tanışmamıştır. Ta ki ülkesinde baş gösteren iç savaşa kadar. Ülkenin çeşitli bölgelerinden ayaklanma, silahlanma haberleri gelirken hiçbir sorun olmadığına inanarak yaşayan genç kız, bir sabah bulundukları kasabaya ülkesini ve kendi topraklarını korumak için Türkiye'den askerlerin gönderildiğini öğrenir. Bu askerlerin arasında hayatının aşkının da olacağından bihaberdir. Yağmurlu bir günde şarkı söyleyip kendi kendine eğlenirken çitlerin arkasından kendini izleyen Türk askeri Yusuf Agâh Demiral'ı görünce Mihra'nın kalbi o zamana dek hiç atmadığı kadar kuvvetli atmaya başlar.

Şimdi düşününce o güne geri dönsem yine o arabaya biner miyim diye sorguluyordum. Bana attığı ilk mesaja cevap verir miydim? Bu yaşadıklarımızı yaşayacağımızı bilsem hayatımdaki ilk keşkeye dönüşen adama büyük bir aşkla tekrar bağlanır mıydım? Tüm bunların yaşanacağını bilsem bile yine o arabaya binerdim. Yekta benden gitmiş olsa bile onun arkasında bıraktığı şey benim için paha biçilemez değerdeydi. Şimdi buradayım, Yekta'nın karşısında. Kucağımda bir yaşına basmak üzere olan kızımla beraber. Kızım. Kızım diyordum çünkü Asya hiçbir zaman Yekta ile bizim kızımız olmamıştı. O sadece benim kızımdı. Yekta'nın Asya'nın üzerinde gezinen bakışları, gözlerinde ve yüzünde edinen o şaşkınlığı beni öfkelendiriyordu. Oysa ben Asya'nın yüzünü ona göstermeyecektim. Yekta hayatı boyunca Asya'nın yamacına bile yaklaşamayacaktı. Bunu hak etmiyordu. Yekta şu an kızımı görmeyi hak etmiyordu. Kader bir şekilde yollarımızı kesiştirmese dünyanın bir ucunda birbirimizden habersiz bir şekilde yaşamaya devam edecek, belki de birbirimizin adını ağzımıza almayacaktık. Çünkü ben iki yıldır onun adını ağzıma almamıştım. '310324 🔗

Elif 21 yüzyılda yaşayan, hayatında sadece nenesi olan yalnız ve depresyonla mücadele eden bir hemşireydi. Bir gün nöbetteyken cok sevdiği bir hastasını kaybetti. Bunun üzüntüsü ile başa çıkmaya çalışırken ansızın kendini 13. Yüzyılda buldu. Hayat Elif'e acımasız sürprizler hazırlamıştı. Ve bir de AŞK. Elif 13. Yüzyılda aşkı bulsa bile o zamanda yaşaması mümkün müydü?