Bir gölge, bir hatırlatmadır: Her ışık bir karanlık taşır içinde, ve her karanlık bir ışığa gebedir. Gölgeler, bizi bir varlığın kıyısında bekler; nereden geldiğimizi, kim olduğumuzu ve nereye kaybolduğumuzu sorgulayan görünmez rehberlerdir. Peki insanın gölgesi kendisi miydi?

ÖZGÜRLÜĞE GİDEN YOL Bethany Children's Home... Amerika'nın en eski ve en köklü yetimhanelerinden biri. Yüz yılı aşkın süredir binlerce çocuğa "yuva" oldu. Ama bu duvarların arasında sadece masumiyet değil, karanlık sırlar da saklı. Geceleri koridorlarda ayak sesleri yankılanır, odalarda fısıltılar dolaşır. Bazı çocuklar sabaha çıkamaz, bazılarıysa iz bırakmadan kaybolur. Eski kayıtlarda silinmiş isimler, yetimhanenin gölgeleri arasında hâlâ varlığını sürdürür.Son zamanlarda işlenen cinayetler, Bethany'nin üzerindeki uğursuz perdenin kalkmasına sebep olur. Her kan lekesi, yıllardır gizlenen hakikate biraz daha yaklaşır. Bethany Children's Home yalnızca bir yetimhane değil - ruhlara hapsolmuş, günahların bedelini tahsil eden yaşayan bir labirenttir. Baş rolümüz Loren Sienna ve takım arkadaşlarının reşit olmasına az bir süre kalmışdır. Bu yüzden gelicek yönümlü endişeleri vardır. Yetimhanede olan olaylardan kaçmaya çalışırlar.Amma Siennanın kendisine dair bilmediği bir şey vardır... Hikayemiz sadece bununla bitmiyor. Victor Vinsent Brown'un yani Siennanın takım arkadaşlarından birinin ailevi sorunlarının yetimhaneyle olan alakasıda işleri daha çok karıştırıyor...

-Bölümler kitap arka planda tamamlandıktan sonra yayımlanacaktır!- Ufacık minicik adımlarla başlayan her savaş bir gün kanla sonlanır mıydı? Sonu bilinmeyen uçsuz bucaksız bir yolculuk vardı. Finali belli değildi ve biz o yolda etrafımıza dahi bakmadan ilerliyorduk. Canımızın yanacağını da biliyorduk. Bir gün bu yolda öleceğimizi de ama asla pes etmeyi düşünmüyorduk bile. Biz bir ekipten ziyade daha çok aileydik. Sarmaşık misali birbirimize dolanmıştık. Ekibin ismi de bu yüzden Sarmaşık'tı. Ben Umay Ada Işık o yolda yürüyenlerin başında geliyordum. Attığım her bir adım ardımdakileri etkilerken ben her bir hareketimi sorgulayıp öyle ilerliyordum. Korkum tavandı. Ölümden korkuyordum ama kendim için değil ailem için korkuyordum. Ölümün pençesinde, kanlar içindeyken bile bir umut dolar mıydı insanın içine? ... "Nerede görülmüş bir piyonun krala baş kaldırdığı? Unutma Ada sen satranç tahtasındaki o çokça sayıya sahip herkes gibi bir piyonsun bense o korunan Şah'ım." Sana da senin Şah'lığına da... "Şah yerinde duran göstermelik bir parçadır yalnızca Ulaş. Piyon ise oyunu başlatan ve herkesin ölümüne sebep olan o taştır. Yeri geldiğinde Şah'ın bile." Silah hala elimdeyken yüzümdeki o korkunç ifade kendimden korkmama sebep olmuştu. "Oyunu başlatan sensin, sizsiniz ancak unutma piyonlar en erken ölen taşlardır. Ömrün azalıyor Ada Işık." Ada kadar kafana taş düşsün emi gerizekalı. "Oyunu başlatan, ölüme sebep olan ve yeri gelince kendini koruyan..." Elimdeki silahı geri yere indirdim. "Bu korku sana," başımı yana çevirdim. "Size yeter." Oyun başlamıştır ve her oyun gibi bir kazananı bir de kaybedeni olacaktır. İki tarafta yenilgiyi kabul edemezken sizce kim kazanacaktır?

Yağmur ve tahammül etmeye çalıştığı sıkıcı dersler.. Tatlı bir okul hayatımız var diyenler, hepinizi bekliyoruz! Birlikte Yağmur ve diğer 3 arkadaşının grubuna katılalım, ne dersiniz? Onların başına gelen komik maceralara biz de gülelim, yaralarına hep beraber merhem olalım. Hepsiyle beraber zaman geçirelim. Ah, bilet mi? Gerek yok, hepiniz biletsiz davetlisiniz bu tatlı hikayeye))

17 yaşındakı Gloria həyatın ağır şərtləri ilə yaşamağa çalışarkən, ailəsinin əsl ölüm səbəbini öyrənərək intiqam dalınca düşər. Lakin, xəbəri yoxdur ki, bu intiqam ondan hər şeyini qopardacaq...

{İçinizi isidəcək şipşirin bir dostluq hekayəsi} 🪐 Qəlbim sanki onun ovuclarında sıxılıb, əzilirmiş kimi hiss edirdim, amma mən buna artıq alışmışdım. Mən onun dostu idim. Nə olursa olsun, sadəcə onun dostu olaraq da qalacaqdım. Eynən onun dediyi kimi.. -Sənin Əbədi Dostun..

​Nilufər üçün dünya hər gün lavanda çiçəyinin şirin ətri ilə başlayırdı. Hər ləçəkdə bir sevinc, hər qönçədə bir ümid tapırdı. O, sadəcə çiçəkçi deyil, həm də hər bir çiçəyin hekayəsini bilən bir qız idi. ​Lakin bilmədiyi bir hekayə vardı: hər gün onu seyr edən, Mister Alfanın hekayəsi. Mister Alfa Nilufəri ilk gördüyü andan bəri sevirdi və bir gün cəsarətini toplayaraq ona açılmağa qərar verdi. O, bunu gizli bir notla deyil, telefonla yazılmış naməlum bir mesajla etməyə başladı. Bu mesajlar, sadəcə bir yazı deyil, iki fərqli dünyanın bir-birinə açılan pəncərəsi olacaqdı. X.S Azərbaycanda "Çiçəkci" adı ilə yayımlanan ilk və tək kitabdır.

Bir oyun sırasında yaşanan beklenmedik ölüm, genç dedektif Emily Voss'u geçmişindeki karanlık sırlarla yüzleşmeye zorlar. Her perde yeni bir gizemi ortaya çıkarırken, gerçek ve sahne arasındaki ince çizgi bulanıklaşır. Ölüme uzanan bu oyunun sonunda, kimse güvenli değildir.

Bir sır... Kendisinden bile saklanmış bir kan. Bir evlilik... İstenmeden atılan bir imza. Ve bir ev... Karanlığın içinde nefes alan bir lanet. Genç bir kız, babasının ortaklarından birinin oğluyla evlendirildiğinde hayatının mahvolduğunu sanır. Ama asıl kabus, düğünden sonra taşındıkları aile konağında başlar. Geceleri yankılanan fısıltılar, aynaların ardında saklanan bakışlar ve karanlıkta beliren bir siluet... Kız, bu evde karşılaştığı cinin tesadüf olmadığını çok geçmeden anlayacaktır.Çünkü onun kanında saklanan melezlik, bu varlığı kendisine çekmektedir. Ne evlilikten, ne evden, ne de kendi soyundan kaçış vardır. Geçmişin zincirleri kırıldığında, karanlık da beraberinde uyanacaktır.