"O, kaybolan yılları hatırladı. Sanki tozlu bir pencereden bakar gibi. Geçmiş görebildiği ama dokunamadığı bir şeydi ve gördüğü her şey bulanık ve belirsizdi."

"sınırlarında gezmeden yapamıyorum yeonjun, en çok sınırlarına düşüyorum."

birbirimize yakın olmak için birbirimizi kanattık 03.06.23 20.09.23 -

uyandığımda, korkuyorum. korkuyorum san. -woosan {blind} au.

yunho modern sanatla ilgilenen öylesine bir adamdı, mingi ise yaşadığı sorunları kimseye anlatamıyordu. ann

Fakat 4 temmuz sabahı, tam da yarışmanın yapılacağı gün evine gittiğimizde Park Wonbin, bir daha dönmemek üzere beni, bizi, ayva ağaçlarını, her şeyden çok sevdiği gitarı Alice 'i , yazları köşedeki dondurmacı da çalışarak biriktirdiği parasının her bir kuruşu ile aldığı kitaplarını hatta kedisi Yeşilcik'i bile bırakıp gitmişti. DF: 18.12.23 - 04.03.24 / song eunseok + park wonbin

"Sana dokunduğumda ellerimi saatlerce yıkadığımı göreceksin, benimle bir kafeye oturamayacaksın, dışarda yemek yiyemeyeceksin, obsesyonlarım olduğunda saçma sapan hareketlerim olacak. Ben her şeyiyle kabul edilebilecek bir adam değilim." 15.03.22

"Ayrıldık." dedi. Gözlerim eline kaydı, yüzüğü yoktu. Bir şey demedim. "Kolyeni sattım." dedim. Bir şey demedi, sadece kafasını salladı. "Ve başkasıyla yattım." - 16.09.21

son seungwan gittiği sahilde bir intihar notu bulmuştu ve hayatı tamamen değişmişti.