+18 cinsellik içerir rahatsız olan okumasın lütfen! Dudakları şefkatle dudaklarımı okşarken, dili hoyratça darbelerini vurmaktaydı. Nefesi nefesim olmuşken kalın kolları arasında titrememek imkansızdı. Acımasızca ittirdiği bedenimde duvarın acısı yarın sırtımda iz bırakacaktı. İri elleriyle kalçama vurduğunda aldığım komutla bacaklarımı kalın beline dolamıştım bile. Kasığımda hissettiğim sertlik, kanımın alev almasına neden oluyordu. Teninden yayılan ısı, kışın yağan karı eritmeye yeterdi... Bilemezdim... Hayatımın küçük bir hata yüzünden mahvolacağını bilemezdim... Kaçmak için bindiğim arabanın kurtuluşuma giden yolda olacağını sanıp, esaretime açılan kapıdan içeriye girdiğini bilemezdim... Kötüden kaçarken şeytana esir düşeceğimi bilemezdim... Ben Müge Karaaslan... Bedeni şeytanın ellerine esir düşmüş, ruhu gökyüzündeki kuşlar kadar özgür olmak için çırpınan bir kız... ⛓️⛓️⛓️ +18 cinsellik ve şiddet içermektedir.

Yaşamı boyunca hiç kimsenin onu "tehlikeli" olarak nitelendireceğini düşünmezdi. Eh, hayat bazen hoş olmayan sürprizler yapabiliyordu. "Nefes al," dedi kendine. "Çünkü her an biri gelip onu senden alabilir." Ölüme kapadığı gözlerini bir öncekilerden çok farklı, çok daha karanlık bir dünyaya açmıştı. Tek bir bakışla tüm o renklerin, o sihrin ve mükemmeliyetin ondan çok uzakta, geçmişte kaldığını anladı. Yakında uğruna savaşması gereken tek şeyin canı ile sınırlı olmadığını da anlayacaktı. Belki bu gökyüzü bile olmayan evrende, kalbini verdiği cesaret timsali oğlan, belki de sayısız esir ve acılı ruh. Her biri Alessia'nın büyüsünü ve kılıcını savurması için dualar ediyordu. Yüzlerce Labradorit, Garnet, Sitrin ve Yem edilmiş ruh refaha kavuşacak ya da daha karanlık günler ile karşı karşıya kalacaktı. Alessia ruh yiyen bir imparatoru yerle bir edebilir miydi? Edemezsin demişlerdi. Göreceklerdi.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Sevdiği çocuk yerine yanlışlıkla okulun serserisine yazan Ece, başına çok büyük bir bela aldığını fark ettiği an onu engeller. Fakat her şey için çok geçti... TAMAMLANDI✔️ Yarı Texting 240723✨by CHERRYBERRYMANGO.

"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

Gece saat 04:37'de evin içinden gelen seslerle bir anda uyandım ne olduğunu anlamaya çalıştım...

Babasının kapısına bir adet sepet ile bırakılan Derin'i hoş şeyler beklemiyordu. Her gününü ayrı ayrı acı ile geçiren Derin üvey annesi ve kardeşleri tarafından zorbalığa maruz kalmıştır. Henüz onbeş yaşındayken evin hizmetçisi İrem tarafından villa dan götürülür. Derin yeni hayatında her zaman zorluk göreceğini düşünürken hayatta onu güzel şeyler bekliyordur. Ta ki 24 yaşında genç bir kız oluncaya kadar. Derin iç mimarlık fakültesinden mezun olur olmaz internet sitesinden başvuruda bulunduğu Atalay holding de işe çağrılır. Herşeyden habersiz ilk işinin heyecanı ile işe giden kızımız, kendisini bekleyen süprizlerden habersizdir. Mesela Aşktan... Yavuz; yavuz bir daha asla aşık olamayacağını düşünürken şirkete ansızın gelen iç mimar Derin Aksel'e aşık olur. Peki Yavuz aslında Derin'in kim olduğunu öğrendiğinde aşkı son mu bulacak? Yoksa devam mı edecek? Derin Yavuz'un hakkında ki gerçekleri öğrendiği zaman Yavuz'a karşı hissettiği şeyleri aşka mı, yoksa sevgiye mi dönüştürerek? Eğer ikilinin kavgadan başlayan aşklarına engel sırlar açığa çıktığı zaman neler yapacaklar merak ediyorsanız kapı açık. Girerken kapatmayın olur mu? Misafirler kapıda beklemesin?? Instagram hesabım: tongenin-kitap-diyari Sizleri seviyorum.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.