Ostatnimi wspomnieniami Harumi były przerażone zielone oczy blondyna obserwującego jak wali jej się grunt pod nogami... dosłownie. Pamiętała swoje przerażenie i bezradność, gdy wraz z wieżowcem spadała w dół. Pamiętała przeszywający ból gdy kawałki betonu przygniotły jej nogi, ręce, klatkę piersiową... Jak jedna z przewracających się ścian rozgniotła jej czaszkę... A następnie ciemność. Czy tak wygląda śmierć? Cisza? O ironio... Pustka? Pustka w której czuć pod dłońmi piasek i wiatr? Tak! Podmuch powietrza - delikatny, choć lekko duszny. ,,Wstawaj księżniczko, nie ma czasu na sen" Ten głos... Męski głos który wyrwał ją z objęć ciemności. Harumi gwałtownie otworzyła oczy, jednak na to co zobaczyła nie była przygotowana. •••••••••••••••••••••• Czytając dobrze by było, aby być zapoznanym z sezonami 5, 8 i 9. Co prawda książka nie jest jakoś skupiona na fabułach z tych sezonów, ponieważ skupiam się na motywie ''pośmiertności''. Mimo to ostrzegam, że mogę zahaczać o różne wątki z tamtych sezonów w luźnych wspominkach. 🇬🇧: How to survive in the afterlife?

,,Dziecko Złota" Dziecko z przepowiedni... Dziecko wypełnione mocą... Dziecko Złotego Ninja... Czyżby? "Przed wyborem stanie" Czy uda jej się wybrać odpowiednią ścieżkę? Czy podoła oczekiwaniom ojca i uratuje ludzi o których życie walczyli Strażnicy Żywiołów? ,,I zadecyduje: Kto zginie, a kto zostanie" Co jeśli złamią ją przeszkody stojące na jej drodze? Co jeśli wypełni jeden punkt z przepowiedni... Czy przyjaciele zdołają jej wówczas pomóc? ,,Lecz jeśli uczuciami kierować się będzie, nic z tego co zechce nie zdobędzie" Co jeśli... spróbuje wpłynąć, na swoją przyszłość?