(Gerçek ailem) Geçmişi sırlarla örülü bir kadın... Görevine adanmış bir asker... Kıdemli Üsteğmen Gökçen Toprak, askeriyede disiplinli ve gözü kara bir komutan olarak tanınır. Ancak onun hikayesi, sadece görevlerle, operasyonlarla sınırlı değildir. Gerçek ailesine dair bilmediği sırlar, yıllardır saklanan hakikatler birer birer gün yüzüne çıkarken, Gökçen geçmişiyle yüzleşmek zorunda kalır. Bu hikâyede soluklanacak bir an bile yok. Köşeye sıkıştığını düşündüğünde yeni bir tehdit, çözdüğünü sandığı her sırda daha büyük bir bilinmezlik... Gökçen, hem savaş alanında hem de kendi hayatında en büyük mücadelesini verirken, içindeki ateşi asla söndürmeyecek. Bol ters köşe, yüksek tempo ve son ana kadar süren aksiyon dolu bir hikâye! Gökçen Toprak, şimdiye kadar gördüğünüz en sert savaşına giriyor. Ve bu kez düşman sadece karşısında değil, geçmişinde de saklı... Not: yorumlarda bol bol spoiler var. Silsem de yetişemiyorum. Okurken şevkinizin kaçmaması için lütfen dikkate almayın. Yayın tarihi, Şubat 2023 Tüm hakları yazara aittir. Kopyalanması durumunda gerekli işlem başlatılacaktır... Yayın tarihi, Şubat 2023 Tüm hakları yazara aittir. Kopyalanması durumunda gerekli işlem başlatılacaktır...

Ben bir Açelya çiçeğiydim; yolunu kaybetmiş, köklerini bulamayan... Kısa bir süre önce, doğru bildiklerim bir bir yıkıldı. Gerçek sandığım yalanlar, hayatımı bir tokat gibi yüzüme çarptı. "Aile" dediğim insanların ördüğü yalanlarla dolu bir dünyada, yıllarımı çürütmüş ve kendi benliğimi kaybetmiştim. Sonra, karşıma o adam çıktı. Hem deliler gibi aşık olduğum hem de ölümüne nefret ettiğim o adam... Tehlikeli bir aşk şarabının sarhoş edici tadında mutluluğu bulacağımı sandım. Ama yanılmıştım. Sert ve uzak görünen maskesinin ardında itaatkâr bir adam yatıyordu. Yıllar önce, hayatına bir fırtına gibi girmiş, onu kendime aşık etmiş, sonra hiç beklemediği bir anda çıkıp gitmiştim. Ama biliyordum, gün gelecek beni bulacaktı. Ve işte, o gün gelmişti. O adamın ilk sorduğu soru; Niye? Niye yaptın bana bunu? Onun acılar içerisinde sorduğu bu soruya asla bir cevap veremedim. Karşımda bulunan adam beni öylesine çok seviyordu ki, ona ihanet etmeme rağmen, beni affedebileceği bir sebep arıyordu. Ben bir Açelya çiçeğiydim. Ayrılığı simgelerdim. Ama onun için Visal'dim. "Belki de beni içten içe affettiği için kavuşmak anlamına gelen bu adı takmıştı bana. Bir gün ona sordum: "Neden bana Visal adını koydun?" Gözlerime bakarak, usulca fısıldadı: "Çünkü sana kavuştum, Günışığım." Visal, kavuşmayı simgelerdi. Açelya ise ayrılığı... Wattpad'de " Mirafer " isimli ilk ve tek kitaptır. Not: Gerçek ailem, Polisiye ve Mafya kurgusudur. Ayrıca fazlaca kan, vahşet, vb unsurlar ve olumsuz ögeler mevcuttur. Kesinlikle 18 yaşından büyük okuyucular okumalı, bu yüzden uyarıyı dikkate alarak bu kurguya başlayınız. Not 2: * Bu kitapta bulunan kişi, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi kurum ve olaylarla ilgili doğabilecek benzerlikler tamamen tesadüftür.*

Askeri | Romantik | Psikoloji ⚠️Bu kitap; K.İ.T. I (Cevapsız Sorular) kitabının devam kitabıdır. İlk önce Cevapsız Sorular'ı okumalısınız ⚠️ 'Kökten ve tümden değişim' anlamına gelen İhtilal, cevaplarını bulan soruların en güzel sonucu olmuştu. Yaşadıkları zorlu savaşta; Kah Asena ihtilalci oldu Alfa'sını değiştirdi, Kah Alfa ihtilalci oldu Asena'sını değiştirdi. 🦋 Kelebek, isminin hakkını vererek çocukluğuna küsen adamın ruhunu iyileştirken; 🐺 Alfa, isminin hakkını vererek insanlardan kaçan kızı özgüvenine kavuşturdu. Hani klasik bir tabir vardır ya 'Birlikte büyüdüler' diye... Bizim hikayemizde biraz ters işledi bu durum. Onlar birlikte büyümediler. Onlar Birlikte Çocuk Oldular! Yegane amaçlarıydı Çocuk Kalmak. Salıncak gördüğünde koşmak, yağmurda dışarıya çıkmak, hasta olduğunda sevdiğine nazlanmak, küçük bir çocuk misali sahte tripler atmak ve kahkahalarla gülmek. Bolca kahkahalarla... 🎶Kitabın ismi AliFiru'nun 'İhtilal' şarkısından gelmektedir 🎶 🐺 Alfa 💙 Asena 🐺 => Bu kitaptaki kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi, kurum ve olaylarla hiçbir ilgisi yoktur! <= Kapak Tasarımı; Wattpad= DacyGazelle İnstagram= dacygazelle

"Ben de Riva Aşiretinin Hanımağası Gece Riva isem seninle evlenmem, konağınada kuma gelmem!" dedim öfkeyle bağırarak, artık hiçbir şey dayanılacak gibi değildi. Üzerime daha da eğilip beni cam ile arasında kıstırırken aynı öfkeyle bana dişlerini sıkarak karşılık verdi, "Bende Asparşah aşiretinin Ağası Boran Ağa isem seni konağıma gelin getirir, altıma alıp inlete inlete bağırtırken bunları sana hatırlatırım!" sözleri ile dumura uğrarken midem ağzıma geldi, hiçbir kuvvet beni durduramazdı onunla evleneceğime kendimi öldürürdüm daha iyiydi. Öfke ateşi ile harlanıp kaynayan kanım ile başımı dikleştirdim, "Konağını başına yıkacağım, zerre kadar huzur bırakmayacağım sana! Benimle evlendiğin güne lanet ettireceğim seni, duydun mu Boran Ağa!" Kehribar rengi gözleri dudaklarımdan çıkan her kelimeyle daha da kararırken sertçe yutkundu, bakışları dudaklarıma kaydığında hızla kaçırdı ve yavaşça burnunu boynuma eğdi, ondan kaçabilmek için cam ile birleşmiştim ama ondan kaçmaya çalışmak nafile çabaydı. "Ben senin kokunda şimdiye kadar tatmadığım huzuru tatmışken, sen bana nasıl seninle evleneceğim güne lanet ettirebilirsin ki, Gece'm." dedikleri beynimde uğuldatma yaşatırken yine ve tekrar adımı baskın bir fısıldamayla kulağıma boğuk bir sesle söylemesi kalbimi zorladı nefesimi zaten zor alırken kesti. Ama Asiliğim ve öfkem yine tüm duygularımı bastırdı. "Sen Asparşah, sen gözlerimin içine her baktığında yanacaksın, benim gözlerimde kendi ölümünü her defasında izleyeceksin ve her dakika pişmanlıklarla kavrulup yok olacaksın. Çünkü karşında Bir Riva var Gece Riva ve ben seni yok etmekten zevk alacağım. Seçim senin beni kuman olarak mı alacaksın, yoksa benimle birlik olup töreye karşımı geleceksin." Şimdi karar Boran Ağa'nındı. 27/03/2022 RİVA ve ASPARŞAH SOYADLI TEK KİTAP. ÇALINAMAZ! VE KOPYALANAMAZ!

Arkadaşlıklar, aşk, aile, okul... Hayatınızda her şey mükemmelken, elinizdekilerin farkına tam olarak varamazsınız... On yedi yaşındaki Güneş, anne babasını ve küçük kardeşini kaybettikten sonra, yaşadığı acıların ardından hayatına devam etmek istiyordu. Güçlü olmak zorundaydı. Eski okulundan işlemediği bir suç yüzünden atılınca, kendini "Başka yere kabul edilmeyenlerin gittiği okulda" buldu. Karanlık geçmişleri olan insanların toplandığı bu okulda; -Güneş nasıl ayakta kalacaktı? -Böyle bir okulda dost edinebilir miydi? -En önemlisi, bu karanlık okulun en karanlık öğrencisi olan Demir'in karşısında kalbini koruyabilecek miydi? -Ya saf, hayatı kayıplarla ve gözyaşlarıyla dolu olan Güneş,Demir'in gölgesine razı olursa? Burası Karanlık Lise... Burası Güneş için sadece bir başlangıç... KARANLIK LİSE EPSİLON YAYINEVİ İLE 02.02.2015'TEN İTİBAREN RAFLARDA :) Artık kitabı satın alabilirsiniz :) Karanlık Lise serisinin fragmanı: https://www.youtube.com/watch?v=UsDitPn01IM

Bade Serin, düzenli bir hayatı, mutlu bir ailesi olan bir genç kızdır. Bir gün kuzeninin ısrarı üzere katıldığı yarışmada, eseri sergilenmek üzere dereceye girer. Serginin açıldığı gün dereceye giren eserleri gezerken, hem kendisi hemde yakın bir dostu için önemli olan bir şiirin önünde durur. Eserin sahibine ulaşabilmek için sarf ettiği çabanın ardından, karşısında duran adamın, aslında aradığı kişinin ta kendisi olduğunu öğrenir. Emir Haki Alsancak, Bade Serinin hayatına tesadüf suretiyle girmeye çalışırken, kaderin onlardan önce bir planı vardır. Rüzgar eser... Kadın adamın önüne düşer...

Zergül, doğuştan topal bir kızdır. Hizmetçilik yaptığı evin lideri Kılıç Şahbazoğlu ile çocuk doğurmaya dayalı anlaşmalı bir evlilik yapar. Birbirlerinden nefret eden iki kalp fakat bir o kadar tutkuyla sarmalanan iki bedenin hikayesi.

Hande Kız kardeşi ile en büyük aşiret olan Demirkanlara hizmet ederken Demirkanlıların en büyük oğlu Boran ona sevdalanırsa (Eğlence amaçlı yazdığım bir kitap yazım yanlışı falan olabilir)

*Aile/aşk kurgusu *Yetişkin içerik barındırır --- "Bir ay boyunca burada olduğumu bile fark etmeyeceksin. Tek derdim o mektupta yazanı gerçekleştirip, altında kalabileceğim tüm vicdan yükünden kurtulmak." Boş bakışlar atabilen tek kişinin o olmadığını kanıtlamak istercesine gözlerimde hiçbir his belirtisi olmamasına dikkat ettim. "O mektupta bir ay boyunca evimde bir hayalet gibi yaşaman gerektiği mi yazıyordu?" Sırıttım. Gözlerimde yaratmaya çalıştığım hissizliğim sırıtışımda da yer bulduğundan emindim. "Hayır," dedim sakince. "Babamı bulmam, onunla en az bir ay vakit geçirmem ve kendisini tanıma fırsatı bulmam gerektiği yazıyordu." Bir şey söyleyecek gibi olduğunda elimi kaldırarak beklettim. "Ama bir babaya ihtiyacım yok, biz bu bir ay boyunca birbirinden kaçan iki ev arkadaşı olalım." Yalan söyleyebilme konusunda başarılı biri sayılır mıydım, bilmiyordum. Fakat beni o kadar tanımıyordu ki cümlelerimde neyin yalan neyin doğru olduğunu bulabilecek gücü yoktu. Karşımda babam vardı. Adını altı ay önce öğrendiğim, adımı biraz önce öğrenen babam... ••• "Güzel olan sensin." "Güzel miyim?" "Sana güzel olduğunu söyleme nedenim çok basit aslında." derken başını küçük bir hareketle hafifçe eğdi. "Sessiz kalınamayacak kadar güzelsin, Afrodit." --- '040823

*Yetişkin içerik barındırır. *Nefretten aşka/anlaşmalı evlilik kurgusu --- "Kimi öptüğünün farkında bile değilsin," dedim üzerime tüm ağırlığıyla kapanan bedenini omuzlarından hafifçe iterek. Yüzlerimiz arasında bir nefeslik mesafeden fazlası yoktu. Aldığı her nefes benden doğuyor, aldığım her nefes ondan kopuyordu. Az önce dudaklarıma dokunan dudaklarını diliyle ıslattı ve ardından göğsü şişerek göğsüme yaslandı. Altında ezilmeye, o isteyerek üstümden kalkmadıkça son veremeyeceğimi biliyordum. Yatakla arasında kalan bedenimi kıvrandırıp yormak yerine onu ikna etmek için dudaklarımı araladım. "Sarhoşsun, farkında bile olmadan beni öptüğün için pişman olduğunu haykırdığın bir sabaha uyanmak istemiyorum." "Kim olduğunun farkında olmadığımı mı sanıyorsun?" diye sorarken sarhoşluğunun izlerini taşıyan sıcak nefesi yüzümü okşadı. "Karımı öptüğümün farkında olmadığımı mı sanıyorsun?" İrkilerek gözlerimi kırptım birkaç kez. Etrafta birilerinin olup olmadığını görmek için delice odaya bakındım. Kimse yoktu. Cevahir Avcıoğlu'nun beni 'karısı' olarak benliğine katmasına sebep olacağı oyunumuzun seyircilerinden hiçbiri burada değildi. Dudaklarını biraz önceki hafif baskıdan çok daha yoğun bir biçimde yeniden dudaklarıma bastırdığında zihnim binlerce soruya aynı anda yanıt aramaya başladı. Bizim dünyamızda her şey sahteydi. Her şey oyundu. Seyirciler gittiğinde perde kapanır, oyuncular birbirlerinin yanından hızla kaybolurdu. Ama şimdi ilk kez, hatta belki de son kez seyircisiz oynuyordu oyununu. Avcıoğlu'nun kurallarına kendisinden başka kimse karşı çıkamazdı. Bizim için yıkımı getirecek olan da, işte bu nedenle, bizzat kendisi olacaktı. --- '260224