İhanetin gölgesinde kalan kadınların intikamı ağır olur. Mecburiyet, kollarını hayatına doladığı zaman susacağını sanır, seni hislerle yanıltır. Ama bazen onlar bile yanılır. Çünkü sen bir kadınsın. Sen susmak değil, haykırmak zorundasın. ... #Tutku - 1 #Wattpad - 1 #Doğu - 1 •Tüm hakları bana aittir.

Sadece soyadınız aynı olan kişilerle aile olabilir miydiniz? Ecrin,kendi hayatını kurmuş,kendi başına yaşayan bir kızdır. Bir gün babasının eski dostu onun yanina gelir ve ona kötü bir haber verir. Bu eski dost bu kötü haberi vermekle kalmaz,aynı zamanda babasının emanetini Ecrin'e teslim eder. İlk Bölüm: 15 Mart 2020 Son Bölüm: 9 Eylül 2022

Hayatımın en kötü günleri idi. Okul hayatımda babamdan hep şiddet gördüm. Babam okuma hayatima son verdi. Beni karşı komşumuz Selim'e vereceğini söyledi ve bütün hayallerim yıkıldı. Ben selim'i sevmiyordum benim sevdiğim biri vardı. 1 hafta sonra Beni istemeye gelmelerine 1 gün kaldı sevdiğime haber verdim beni kaçıracak. Hazirlaniyordum birden odama selim girdi. Bana yaklaşmaya başladı. Beni itti olan olmuştu temiz bir insanken kirlendim. Neden bunu yaptığını bilmiyorum bu olaydan sonra babamdan hep şiddet gördüm. Evlenmiştik ve huzursuz bir evliliğim vardı. Zaten insan sevmediği birinle evlenince böyle olur. Her gece içip içip eve geliyordu. Bunla kalmayıp beni dövüyordu. 5ay sonra Doktora gittik. 3 aylık hamile olduğumu söyledi. Ben çok mutlu oldum. Sonuçta ilk çocuğum selim'e söylediğimde banane diyordu. Bu da beni çok huzursuz ediyordu.

Kim bilebilirdi 6 yıl sonra birinin beni oradan kurtaracağını? Nereden bilebilirdim o adamın bana yaşatacaklarını. REKLAM YAPMAYINIZ

Herşey kızımla Diyarbakır da halamın kızının düğünü için gittiğim gün başladı. Yazılar kısa olacak sizi sıkmayan güzel bir kitap olacak.

Ruhu yara bere dolu bir adam Ali Asaf Demir. Hüznün vakti olan bir kadın Hazan Tekin. Ve bu da onların hikayesi. "Bir gün Hayal, bir gün hikayeni dinlemek çok isterim." O kadar içtenlikle kurmuştu ki bu cümleyi Ali Asaf, Hazan adama doğru yüreğinden bir şeylerin aktığını hissetti. Sarsılmıştı. Tam anlamıyla sarsılmıştı. Adamın bakışları, içtenliği; yüreğinin, bedeninin her hücresinin titremesine neden olmuştu. "Bir gün Asaf, bir gün sana hikayemi anlatacağım..."

Bir kadın;bazı gerçekler ile düzeni bozulmuş,duyguları ağır bir darbeye maruz kalmış,yalnız hissetmiş,acı çekmiş,ama sadakatini kaybetmemiş. Gerçekler bir yana;onu büyüten insanlar,ki o çekinmeden ailem diyebiliyor,bir yanaydı. Dolun,güvendiği kişiler için canını bile feda edebilirdi. Bir adam;öğrendiği 'saklı' bir gerçekle her şey değişti.Bir anda olgunluk seviyesi artmış,sorumlulukları büyümüş,düzeni kökten değişmişti;ama şikayetçi miydi..Kesinlikle hayır. Selim;yeni tanıştığı oğlu için canını bile feda edebilirdi. Küçük bir çocuk.Etrafta olanları anlamak için çok küçük,küçücük.Konuşmayı bile çözememişken,anlamak güneş kadar uzaktı. Ama iki kalbin birleşmesi için zemindi,onun küçük elleri,yüreği,gözleri..Kısaca tamamı..Kağan Üvey olduğunu öğren Dolun,oğlunun varlığını geciktirmeli öğrenen Selim ve kitabın prensi Kağan... 'Bir baba en çok neyle mutlu olurdu?' 'Çocuğunun tebessümü ile.'

Mutlu olmak için bir erkek arkadaşa ihtiyacım yoktu. Bunu bilerek büyümüş ve ona göre hayatımı şekillendirmiştim. Şimdiyse her şeyin boka batışına anbean şahit oluyordum. Ne mi olmuştu? Eh, bunu öğrenmek için biraz beklemeniz gerekecek. Neticede ben de on dokuz yıl boyunca bu kişiyi beklemiştim. Kimden mi bahsediyorum? Bana Marlon Brando'yu bile unutturacak adamdan. Hazar Acar'dan. Kapak için Ayşenur Sezen'e sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Y.T.: 05/10/2018

"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.

Tıpkı bir okyanus gibiydi gözleri.. Masmavi ve derin. Kumral saçlarının arasından bana gülümsüyor ve mavi gözlerini parlatıyordu. O gülüşü hiçbir kızda görmediğimi fark etmiştim. İçten bakışları insanın tenini ürpertecek kadar derine işliyordu gerçekten. Ona "maviş?" dememle bana o okyanusu andıran gözleriyle tekrar bakmıştı. O kızı hayatım boyunca hiç görmemiştim. Neden rüyamda tanımadığım kızı gördüm bilmiyorum. Ama o gece gördüğüm rüya hayatım boyunca gördüğüm ve etkilendiğim en harika rüyaydı. Rüya görmeyi seven bir insan değildim çünkü rüyalardan çok kabuslarla iyi anlaşırdım fakat o geceden sonra o rüyayı tekrar görmek için uğraştığımı itiraf ediyorum. Her saniye o rüyam aklımdaydı. İşte o karlı güne kadar rüyalara inanmayan insanlardandım. O karlı ve dondurucu soğuk sabahın aslında hayatımdaki en güzel gün olduğunu bilmiyordum. Maviş'i bulmuştum. Rüyamı bulmuştum. Okyanusumu bulmuştum. Rüyalar gerçek olur muydu? Evet, benim gerçekleşmişti. Ama çok önemli bir detayı unutuyordum "En az rüyalar kadar kabuslarda gerçek olur.." KİTAP BİTMİŞTİR