ülkeden sürgün edilmiş bir yazar kim taehyung ve onun için tez araştırması yaparken peşine takılmış bir üniversite son sınıf öğrencisi jeon jeongguk.

Yüreğime, kor gibi düşen bir engeldi. Kumral saçları ile bal köpüğü gözleri beni içimdeki cinayetlere sürüklüyor, gülüşü ile kalbimin intiharına sebep oluyordu. Papatyaların yapraklarını kıskandıracak kavruk teni, bedenime büyük bir yıkım sunuyordu. Dedim ya, o benim engelimdi. Taehyung'un yürüme engelinden kurtulması için tanrıya biçare yalvarırken, benim engelimi benden almaması için her gün ihtirasla dua ediyordum. Güzelliğim @ggukwantstae için

"Bilir misin Jeon? Yazdığım bir kitap var. İnsanlar o kitabı çok gizli bir yere sakladılar. O kitapta bir cümle var. Bir emir." Ayakkabımın ucuna değen ayakkabıyla birlikte yutkunmuş, bal rengi gözlerden gözlerimi ayırmamak için bütün çabamı sarfetmiştim. Titrediğime ve bedenimin bu titremeye bağışıklık kazandığına emindim. Karşımdaki adam bana daha da yaklaşıp, yüzünü kulağıma getirdiğinde, gözlerimi kapattım. Olacakları görmemek sanki daha iyiymiş gibi hissettirirken, fısıldamasıyla kapanmış olan gözlerim aralanmıştı. "Zina yapın."

"Ne ölüm ne kalım, ama yine de acıtıyor."