Korkunun derinliklerine inen ve tüylerinizi ürperten hikayelere hoşgeldiniz! Korkuyu iliklerinize kadar hissetmeye hazır olun. © Tüm hakları saklıdır Kapak tasarımı: @wildeath

"O sesi sen de duydun mu?" Karanlık koridorda yönümü bulmak için duvarlardan yardım alırken korkuyla sormuştum bu soruyu. "Burası otel" demekle yetindi ,benim aksime fazla rahat davranıyordu "burada sesler olması fazlasıyla normal." Cevabı üzerine durdum "Bu otelin tek ziyaretçileri biziz Deamon, hatırlasana!?" Karanlık koridorda durmamla birlikte tüm ses kesilmişti. Bana sonsuz gibi gelen birkaç saniyeden sonra Deamon rahatsız edici bir gülümsemeyle cevap verdi "Görmüyor musun?" etrafı gösterdiği eli hiç durmadan titriyordu "herkes burada" gülmeye devam ediyordu "hepsi bizim için burada" gelip suratımı tuttu ve kafamı etrafa bakmam için yukarı kaldırdı, sonra büyük gülüşü aniden soldu "sadece biz yokuz." Usulca suratımı bıraktı ve koridorda uzaklaşırken defalarca kez tekrarladı "Sadece biz yokuz."

Bu kitapta birbirinden ilginç korku hikayelerini bulabilirsiniz :) Gece okumanızı öneriyoruz :) Yorum yaparsanız ve ya vote tuşuna basarsanız tatmin oluruz :) Keyifli okumalar :)

Korku, gerilim ve heyecan arayanlar... Okurken tüylerinizin ürpermesini ister misiniz ? Korkularınızı bir kenara bırakın ve cesaretiniz varsa okuyun ! Dikkat ► Gece evde yalnızken bu hikayeleri okumayın... Hikayelerin bir kısmı çeviri bir kısmı ise bizim yazdığımız hikayelerden oluşuyor ve çeviriler bize aittir.

''Şimdi sen seç Güneş'' Babama boş gözlerle baktım. ''Neyi baba?'' ''Hayatımızın her yerinde olan bir şey seç istiyorum'' Aklıma tek bir şey geliyordu. ''Kamera, buldum baba kamera istiyorum''

Merhaba, Bu yeni hikayem ve çok korkutucu hoş bir yapıya sahip olduğunu düşünüyorum. Bence kesinlikle ilk 3 bölümü okumadan beğenmedim yorumunda bulunmayın. Ben gerçekten çok etkileyici olduğunu düşünüyorum. Deminde tam Cin başlıklı bir hikaye yazacaktım başlığı attım birden kaydedildi dedi. Ben basmamıştım. Daha sonra bakıyım diye sayfayı yenilediğimde ben harflerden sadece en baştakini büyük yapmıştım. Oysa şimdi hepsi büyüktü. Bunlar daha ilk bölümden yaşadıklarım. Yazarken bende biraz korktuğumu söylemek isterim bu olaylardan dolayı. Gerçekten psikolojiniz etkilenebilir bu uyarımı ciddiye almanızı öneriyorum. UMARIM BEĞENİRSİNİZ.

"Bu...Bu gece çok uzun olucak" dedi.Yüreğime bir korku ulaştı.Bu işte hırslıydım.Yükselmek istiyordum.O yüzden bu deli inine bile inebilirdim.Umursamazca "Gece uzun felan olmayacak.Tırsak olma."dedim.Bana döndü ve ünlü sözden alıntı yaparak "Sessizliği dinle.Anlatacak çok şeyi var."dedi.Korku gözlerine işlemişti bunu görebiliyordum.Gece gerçekten uzun olacağa benziyordu.... Evet arkadaşlar zombi hikayesini sildim.Yeni korku hikayesiyle sizlerleyim.Umarım beğenirsiniz.

TAMAMLANDI Loş ışıkların altında görebildiğim tek şey Arasın elinde gitarla sahneye çıktığıydı. Bir dakika 'Aras mı' dedim az önce ben? Şarkı söylediğini bilmiyordum, tabi gitar çaldığını da. Bak sen bizim öküze. Neler de biliyormuş öyle. Bir de bütün kızlar hayranlıkla ona bakıyorlardı ya sinir oluyordum. Saçlarını başlarını yolasım geliyordu vallahi. Bana neyse artık. Arasın tok sesini duyduğumda düşüncelerimi kafamdan atıp ona odaklanmaya çalışdım (!) -Bu gün aranızda benim için değerli biri var. Onun için sahneye çıktım. Biliyorum hepiniz şaşkınsınız. -herzaman ki ukala gülümsemesi yer edinmişdi dudaklarında- Badboy Arasdan beklenmedik davranışlar bunlar. Neyse hadi başlayalım... Aras yavaş-yavaş şarkıyı söylemeye başladığında sesinin ne kadar güzel olduğu dikkatimden kaçmamışdı. Etrafdan yükselen "vay!!" nidalarının da etkisi büyükdü tabiki o an için. Sanırım ilk kez o gün duyuyorduk sesini. Sonlara doğru gitarını bir kenara bırakarak sahneden inip, yanıma geldiğinde tüm ışıklar kapandı.Sadece bana ve Arasa ışık verildi. Aras tam karşımda durdu ve elimden tuttu. Zaman durmuşdu o an sanki. Her kes - buna ben de dahil- büyük bir merakla Arasın ne yapmaya çalışdığını anlamaya çalışıyorduk o an. Arassa istifini bozmadan, elleri ellerimde, gözleri gözlerimde şarkıyı tek düze söylemeye başladı. -Acaba sen de benim seni düşündüyüm kadar düşünüyormusun? Acaba sen de benim seni özlediğim kadar özlüyormusun? Acaba sen de benim seni düşündüğüm kadar düşünüyormusun? Acaba sen de benim seni özlediğim kadar özlüyormusun? Nefes nerden alınıyordu? Peki Aras karşımda bir cevap beklermişcesine dururken benim cevabım ne olmalıydı? Sanırım onu da hikayemizi okuyunca anlayacakdınız.