"Buğlem...Buğlem...Buğlem..." Tiz ama oldukça rahatsız edici bir ses fısıldıyor,çarpan yıldırımlar uçağı sarsıyordu. Tüm bunlara anlam veremiyor, gözlerimi bir an olsun açamıyordum. Göz kapaklarımdaki ağırlık buna engel oluyordu çünkü. Omzumda hissettiğim bir insana ait olamayacak kadar büyük bir elle gözlerimi açtım... *** Seni o sandıkta bulmam tesadüf değildi, ailem dahil yaşadıklarımı dinlemez ve anlamazken bir tek sana yazabilirim paranormal günlük...

sadece seviyorum...